Εφιαλτική εκτίμηση ILO: Ένας στους δυο εργαζόμενους θα χάσει τα προς το ζην

Περίπου 1,6 δισεκ. εργαζόμενοι στην ανεπίσημη οικονομία, που αντιστοιχούν περίπου στο ήμισυ του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού, κινδυνεύουν άμεσα να χάσουν τα προς το ζην λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, όπως ανακοίνωσε σήμερα η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO).

Στην τελευταία του έκθεση, ο οργανισμός αυτός των Ηνωμένων Εθνών αύξησε σημαντικά την πρόβλεψη για τον καταστροφικό αντίκτυπο σε απασχόληση και εισοδήματα από τον κορωνοϊό, ο οποίος έχει μολύνει πάνω από 3,1 εκατ. ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, έχει στοιχίσει τη ζωή σε σχεδόν 220.000 ασθενείς και έχει παραλύσει τις οικονομίες.

«Νομίζω ότι αποτυπώνει με τους πλέον δυσοίωνους όρους ότι η κρίση στην απασχόληση και όλες οι επιπτώσεις της επιδεινώνονται συγκριτικά με τις εκτιμήσεις μας πριν από τρεις εβδομάδες», δήλωσε ο γενικός διευθυντής της ILO Γκάι Ράιντερ σε ενημέρωση των δημοσιογράφων, προβλέποντας «τεράστιο» αντίκτυπο φτώχειας.

Ήδη, οι μισθοί των 2 δισεκ. εργαζομένων της ανεπίσημης οικονομίας σε όλο τον κόσμο έχουν μειωθεί σύμφωνα με εκτιμήσεις κατά 60% κατά μέσο όρο τον πρώτο μήνα που ξεδιπλώθηκε η κρίση σε κάθε περιοχή, σύμφωνα με την ILO.

Οι ανεπίσημοι εργαζόμενοι είναι οι πλέον ευπαθείς από τους 3,3 δισεκ. ανθρώπους που απαρτίζουν το παγκόσμιο εργατικό δυναμικό, καθώς δεν έχουν προστασία σε επίπεδο πρόνοιας, πρόσβαση σε επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ή τα μέσα να εργαστούν από το σπίτι, όπως τονίζεται στην έκθεση.

«Για εκατομμύρια εργαζομένους, μηδενικό εισόδημα σημαίνει καθόλου τρόφιμα, καθόλου ασφάλεια και καθόλου μέλλον.

»Εκατομμύρια επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο μετά βίας επιβιώνουν», δήλωσε ο Ράιντερ.

«Δεν έχουν αποταμιεύσεις ή πρόσβαση σε πιστώσεις. Αυτά είναι τα πραγματικά πρόσωπα του κόσμου της εργασίας. Εάν δεν τους βοηθήσουμε τώρα, απλά θα χαθούν».

«ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΥΠΑΘΕΙΣ»

Η ILO ανέφερε ότι τα παρατεταμένα lockdown και το κλείσιμο γραφείων και εργοστασίων αναμένεται τώρα να οδηγήσουν σε «ακόμα» χειρότερη μείωση στις συνολικές ώρες εργασίας σε όλο τον κόσμο το δεύτερο τρίμηνο συγκριτικά με τις προβλέψεις πριν από τρεις εβδομάδες.

Οι κλάδοι που έχουν υποστεί το μεγαλύτερο πλήγμα είναι η μεταποίηση, η φιλοξενία και οι υπηρεσίες εστίασης, το χονδρικό και το λιανικό εμπόριο, οι εταιρίες ακινήτων και οι επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Οι συνολικές ώρες εργασίας το δεύτερο τρίμηνο αναμένεται να είναι 10,5% λιγότερες, που αντιστοιχεί σε 305 εκατ. θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης, συγκριτικά με το τελευταίο τρίμηνο πριν από την κρίση, ανέφερε η ILO, με τις μεγαλύτερες μειώσεις να προβλέπονται για την Αμερική, την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.

Η προηγούμενη εκτίμηση της ILO στις 7 Απριλίου προέβλεπε ότι η αναταραχή που έχει προκληθεί θα αφανίσει εργασία ίση με τους κόπους 195 εκατ. εργαζομένων, ή 6,7% των ωρών εργασίας σε όλο τον κόσμο.

Περίπου 436 εκατ. επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες αντιμετωπίζουν «υψηλό κίνδυνο» σοβαρών προβλημάτων, σύμφωνα με την Οργάνωση.

Οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις είναι ασαφείς.

«Η τελική αύξηση στην παγκόσμια ανεργία το 2020 θα εξαρτηθεί σημαντικά από τις επιδόσεις της παγκόσμιας οικονομίας το δεύτερο εξάμηνο του έτους και με πόσο αποτελεσματικό τρόπο τα μέτρα πολιτικής θα διατηρήσουν τις υφιστάμενες θέσεις εργασίας και θα ενισχύσουν τη ζήτηση για απασχόληση μόλις ξεκινήσει η φάση της ανάκαμψης», ανέφερε η έκθεση.

Καθώς οι κυβερνήσεις σπαταλούν πρωτοφανή ρευστότητα για να αντιμετωπίσουν την κρίση, η ILO τις παρότρυνε να επιταχύνουν τις διαδικασίες για τα επιδόματα ανεργίας, να παράσχουν στήριξη σε αυτοαπασχολούμενους και να δώσουν με διαδικασίες fast-track σε μικρές επιχειρήσεις της ανεπίσημης οικονομίας πρόσβαση σε πιστώσεις και δάνεια.

«Καθώς εξελίσσεται η πανδημία και η κρίση στην απασχόληση, η ανάγκη να προστατευθούν οι πιο ευπαθείς γίνεται ακόμα επιτακτικότερη», πρόσθεσε ο Ράιντερ.

Τζο Μπάιντεν: Εάν εκλεγώ πρόεδρος η Αμερικανική Πρεσβεία παραμένει στην Ιερουσαλήμ

O υποψήφιος των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ, ο πρώην αντιπρόεδρος της χώρας Τζο Μπάιντεν, διαβεβαίωσε χθες Τετάρτη ότι εάν επικρατήσει στις εκλογές του Νοεμβρίου, η αμερικανική πρεσβεία στο Ισραήλ θα παραμείνει στην Ιερουσαλήμ, παρότι στηλίτευσε την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να τη μεταφέρει στην ιερή πόλη από το Τελ Αβίβ.

Ο Μπάιντεν τόνισε ότι η πρεσβεία «δεν έπρεπε να μεταφερθεί» από την κυβέρνηση του Τραμπ χωρίς αυτό να εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συμφωνίας ειρήνης στη Μέση Ανατολή.

«Όμως, αφού έγινε αυτό, δεν θα γυρίσω την πρεσβεία πίσω στο Τελ Αβίβ», πρόσθεσε, κατά τη διάρκεια βιντεοδιάσκεψης με σκοπό τη συγκέντρωση κεφαλαίων για την προεκλογική εκστρατεία του.

«Αυτό που θα κάνω, όμως» είναι ότι «θα ανοίξω ξανά το προξενείο μας στην Ανατολική Ιερουσαλήμ για να κάνουμε διάλογο με τους Παλαιστίνιους», ενώ «η κυβέρνησή μου θα καλέσει τα δύο μέρη να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να διατηρηθεί στη ζωή η προοπτική της λύσης των δύο κρατών», πρόσθεσε ο Δημοκρατικός υποψήφιος, απευθυνόμενος σε περίπου 250 χρηματοδότες που συμμετείχαν στη χθεσινή βιντεοδιάσκεψη μέσω της πλατφόρμας Zoom.

Τον Οκτώβριο του 2019, ο Μπάιντεν είχε διαβεβαιώσει πως θα εναντιωνόταν σε οποιαδήποτε ενέργεια αποκλείει τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.

«Δεν μπορούμε να φοβόμαστε να πούμε στην αλήθεια στους πιο στενούς μας φίλους (…). Η λύση των δύο κρατών είναι η καλύτερη, αν όχι η μοναδική λύση για να εγγυηθούμε ειρηνικό μέλλον στο εβραϊκό και δημοκρατικό κράτος του Ισραήλ», είχε πει ο πρώην αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα (2009-2017), κατά τη διάρκεια εκδήλωσης της αμερικανικής ισραηλιτικής προοδευτικής οργάνωσης J-Street.

Αφότου ανέλαβε την προεδρία των ΗΠΑ, τον Ιανουάριο του 2017, ο Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος Τραμπ πολλαπλασίασε τις χειρονομίες της Ουάσινγκτον υπέρ του Ισραήλ, η πιο τρανταχτή από τις οποίες ήταν η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως της ισραηλινής πρωτεύουσας τον Δεκέμβριο του 2017 και η μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας στο Ισραήλ στην ιερή πόλη τον Μάιο του 2018, που σχεδιάστηκε ώστε να συμπέσει με την επέτειο των 70 χρόνων από την ίδρυση του ισραηλινού κράτους.

Η απόφασή του, που ήρθε σε απόλυτη ρήξη με το status quo της διεθνούς διπλωματίας επί δεκαετίες, κατέλαβε εξαπίνης και προκάλεσε αγανάκτηση ακόμη και σε πολύ στενούς συμμάχους της Ουάσινγκτον, ενώ εξόργισε τους Παλαιστίνιους, που θέλουν η Ανατολική Ιερουσαλήμ να γίνει η πρωτεύουσα του μελλοντικού κράτους τους.

Στα τέλη Ιανουαρίου, ο γαμπρός και σύμβουλος του Τραμπ, ο Τζάρεντ Κούσνερ, παρουσίασε εντέλει το πολυαναμενόμενο σχέδιο για την επίλυση του Μεσανατολικού, με παρόντες τον Αμερικανό πρόεδρο, τον ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τον τότε αντίπαλό του Μπένι Γκαντς, που είχαν προσκληθεί στον Λευκό Οίκο.

Το σχέδιο, που προϋποθέτει πολλές και μεγάλες παραχωρήσεις στο Ισραήλ, απορρίπτεται κατηγορηματικά από τους Παλαιστίνιους κι έχει μείνει κενό γράμμα.

Προβλέπει μεταξύ άλλων ότι η Ιερουσαλήμ θα είναι η «αδιαίρετη» πρωτεύουσα του Ισραήλ και ότι θα προσαρτηθούν στο εβραϊκό κράτος η κοιλάδα του Ιορδάνη και οι 130 και πλέον εβραϊκοί οικισμοί στη Δυτική Όχθη, παλαιστινιακό έδαφος υπό ισραηλινή κατοχή από το 1967.

Το σχέδιο της αμερικανικής κυβέρνησης προβλέπει ακόμη ότι το μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος θα αποτελείται από ό,τι μένει από τη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας, παλαιστινιακά εδάφη που χωρίζει το Ισραήλ αλλά θα συνδέονται, κατά το κείμενο, μέσω ενός «διαδρόμου».

Οι αστυνομικοί στην Αϊτή τα έκαναν γυαλιά καρφιά

Τον τρόμο έσπειραν οπλισμένοι αστυνομικοί στην Αϊτή κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας τους για τις συνθήκες εργασίας και τις αμοιβές τους εν μέσω πανδημίας.

Τα βίντεο δείχνουν πυροβολισμούς, αυτοκίνητα να καίγονται και εισβολές σε κυβερνητικά κτίρια.

Μια ομάδα αστυνομικών-διαδηλωτών μπήκε μέσα στο υπουργείο Οικονομικών της χώρας. «Δεν έχουμε πάρει ακόμη αυτά που ζητάμε» δήλωσε ένας μασκοφόρος αστυνομικός.

Στις διαμαρτυρίες συμμετείχαν και ορισμένοι πολίτες, καθώς η μεγάλη φτώχεια και η εκτεταμένη διαφθορά στη χώρα έχουν δημιουργήσει εκρηκτικές συνθήκες πολύ πριν ξεσπάσει η πανδημία.

Δείτε video εδώ

και εδώ

Με αίμα βάφτηκαν και οι νέες διαδηλώσεις στον Λίβανο

Εκατοντάδες Λιβανέζοι στην κηδεία ενός νεαρού άνδρα, που έπεσε νεκρός σε συγκρούσεις βόρεια της Τρίπολης κατά τη διάρκεια των οποίων στρατιώτες έκαναν χρήση πλαστικών σφαιρών, σύμφωνα με πηγή ασφαλείας, και δακρυγόνων.

Οι πολίτες της χώρας έχουν βγει στους δρόμους τις τελευταίες μέρες, έξι μήνες μετά την εξέγερση που διακόπηκε λόγω της πανδημίας, διαμαρτυρόμενοι κυρίως με αυτοκίνητα, με την αστυνομία να απαντάει με καταστολή και αποτέλεσμα αρκετοί άνθρωποι να έχουν τραυματιστεί. Τουλάχιστον 12 άτομα έχουν συλληφθεί μέχρι στιγμής.

Ο στρατός υποστήριξε σε ανακοίνωση που εξέδωσε το βράδυ ότι στρατιώτες δέχθηκαν επίθεση σε ταραχές στην πρωτεύουσα, ότι βόμβα εκτοξεύθηκε εναντίον ενός οχήματος, όπως και μία χειροβομβίδα κατά  περιπόλου τραυματίζοντας ελαφρά δύο στρατιώτες, ανέφερε.

Ακόμη, ο στρατός επέρριψε την ευθύνη σε «έναν αριθμό ανθρώπων που παρεισέφρησαν» στις ταραχές και κάλεσε τους ειρηνικούς διαδηλωτές να αποχωρήσουν γρήγορα από τους δρόμους. Πολλές τράπεζες αποτέλεσαν στόχο επιθέσεων στη διάρκεια των διαδηλώσεων και τουλάχιστον μία πυρπολήθηκε, δήλωσε μάρτυρας.

Η Ένωση Τραπεζών αποφάσισε το κλείσιμο όλων των καταστημάτων στην Τρίπολη από σήμερα και μέχρι την αποκατάσταση της ασφάλειας, λέγοντας ότι στο στόχαστρο «σοβαρών επιθέσεων και ταραχών» βρέθηκαν τράπεζες, οι οποίες αποτέλεσαν πολλές φορές στόχο στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης.

Η κατάρρευση της λιβανέζικης λίρας, η άνοδος στις τιμές τροφίμων και τα αυξανόμενα ποσοστά του πληθωρισμού και της ανεργίας επιδεινώνουν την κατάσταση στον Λίβανο, όπου σοβεί βαθιά χρηματοπιστωτική κρίση από τον Οκτώβριο. Το «λουκέτο» για να περιοριστεί η εξάπλωση του νέου κορονοϊού έχει επιδεινώσει την κατάσταση, ενώ η διαχείρισή της έρχεται να προστεθεί στα αιτήματα εναντίον της πολιτικής ελίτ, της διαφθοράς και της ανισότητας.

Καθηγητής Ιωάννης Ιωαννίδης (καθηγητής Παθολογίας και Επιδημιολογίας και Πληθυσμιακής Υγείας του Πανεπιστημίου Stanford) για τον κοροναϊό: Η καραντίνα, ο ελέφαντας και η γάτα

Μια συνέντευξη που δόθηκε τον Μάρτη και μάλλον επαληθεύεται με καινούργια στοιχεία. Αυτά είναι:

Νέα Στοιχεία Δείχνουν ότι η Θνησιμότητα από COVID-19 είναι Χαμηλή για το Μεγαλύτερο Μέρος του Πληθυσμού

Σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία από τον καθηγητή επιδημιολογίας Ιωάννη Ιωαννίδη, της Ιατρικής Σχολής του Στάνφορντ, που αφορούν τα επίκεντρα της πανδημίας στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ:

• Τα άτομα ηλικίας κάτω των 65 ετών έχουν πολύ μικρό κίνδυνο θανάτου από COVID-19, ακόμη και στις εστίες της πανδημίας.
• Πάνω από τους μισούς θανάτους αφορούν ηλικίες πάνω από τα 80 έτη. 
• Με βάση νέα στοιχεία υπολογίζεται ότι το ποσοστό θνησιμότητας της λοίμωξης είναι κοντά στο αντίστοιχο της εποχικής γρίπης (0,1%), σε αντίθεση με προηγούμενες πολύ υψηλότερες εκτιμήσεις.

Η συνέντευξη:
"Εάν αποφασίσουμε να πηδήσουμε από το βράχο, χρειαζόμαστε κάποια στοιχεία για να ξέρουμε αν είναι λογική μια τέτοια ενέργεια, και ποιες είναι οι πιθανότητες να προσγειωθούμε κάπου ασφαλείς", επισημαίνει.

Σοβαρές επιφυλάξεις για τις επιπτώσεις της καραντίνας που επιβάλλεται παγκοσμίως για τον κοροναϊό, εμφανίζει ο Ιωάννης Ιωαννίδης, καθηγητής Παθολογίας και Επιδημιολογίας και Πληθυσμιακής Υγείας του Πανεπιστημίου Stanford.

Με συνέντευξή του στο In2life.gr, εκφράζει επιφυλάξεις για τον τρόπο που λαμβάνονται τα μέτρα, θεωρώντας πως πρόκειται για μία υπερ-αντίδραση:

"Είναι σαν ένας ελέφαντας να δέχεται επίθεση από μια γάτα. Στην απόγνωση του προσπαθώντας να αποφύγει τη γάτα, ο ελέφαντας πηδάει από ένα βράχο και πεθαίνει" αναφέρει σχετικά, και προσθέτει: "Εάν αποφασίσουμε να πηδήσουμε από το βράχο, χρειαζόμαστε κάποια στοιχεία για να ξέρουμε αν είναι λογική μια τέτοια ενέργεια, και ποιες είναι οι πιθανότητες να προσγειωθούμε κάπου ασφαλείς".

Από την – επίσης σε κατάσταση καραντίνας – Καλιφόρνια, ο διακεκριμένος έλληνας καθηγητής απάντησε λεπτομερώς στις ερωτήσεις για την νέα πανδημία.

Γιατί πιστεύετε πως τα αυστηρά μέτρα που λαμβάνονται αυτή τη στιγμή στις χώρες του κόσμου μπορεί να οδηγήσουν σε "φιάσκο";

Τα αυστηρά μέτρα που παίρνονται σε αυτή τη φάση είναι απαραίτητα επειδή φαίνεται ότι ο έλεγχος της επιδημίας έχει ξεφύγει (πολλά κρούσματα είναι ορφανά) και έχουμε αβεβαιότητα για το πόσο εκτεταμένη είναι η συχνότητα της λοίμωξης με SARS-CoV-2 στον πληθυσμό. Στην Ελλάδα, σήμερα (22 Μαρτίου) μπορεί να έχουμε από 2.000 χιλιάδες μέχρι 100.000 άτομα ή και περισσότερα που έχουν μολυνθεί. Χωρίς αυστηρά μέτρα ο αριθμός αυτός διπλασιάζεται περίπου κάθε τρεις μέρες. Με αυστηρά μέτρα μειώνεται η έντονη αύξηση, αν και συνεχίζεται μια μικρότερη αύξηση ενδο-οικογενειακά σε ανθρώπους που έχουν μπει σε καραντίνα στον ίδιο χώρο. Αν ο αριθμός των κρουσμάτων που έχουμε χάσει είναι πολύ μεγάλος (και στην Ελλάδα και διεθνώς), τότε η θνητότητα (η πιθανότητα να πεθάνει κάποιος από τον ιό σε περίπτωση που μολυνθεί) είναι πολύ μικρότερη από αυτή που υπολογίζεται σήμερα - δεν αποκλείεται μάλιστα να είναι της ίδιας περίπου τάξης με της εποχικής γρίπης.

Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να έχουμε βάλει λουκέτο και στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο σχεδόν με τραγικές συνέπειες που θα οδηγήσουν πιθανόν να χαθούν πολλαπλάσιες ζωές λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης, ενώ η ενδεικνυόμενη λύση θα ήταν κυρίως αφοσίωση στα μέτρα υγιεινής και η ειδική προστασία από έκθεση στον ιό των ηλικιωμένων και των άλλων ευπαθών ομάδων που είναι σε υψηλό κίνδυνο. Αν ο αριθμός των αδιάγνωστων κρουσμάτων παραμένει μικρός, τότε πάλι η λύση δεν είναι απλώς τυφλή καραντίνα, αλλά επιθετική ανίχνευση όλων των κρουσμάτων και των επαφών τους, ώστε να διακόψουμε τις αλυσίδες διάδοσης. Χωρίς να έχουμε κάποια δεδομένα από την πραγματική συχνότητα της λοίμωξης στον γενικό πληθυσμό, δεν ξέρουμε καν αν η καραντίνα απέδωσε, για πόσο πρέπει να την κρατήσουμε, και αν το πρόβλημα θα επανέλθει αν άρουμε την καραντίνα. Πάμε στα τυφλά.

Ιδανικά, τι ερευνητικά δεδομένα θα πρέπει να υπάρξουν για να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα ενάντια στην εξάπλωση του ιού;

Χρειαζόμαστε δεδομένα από έλεγχο ενός τυχαίου, αντιπροσωπευτικού δείγματος του πληθυσμού τώρα άμεσα και μετά επανέλεγχο σε τακτά χρονικά διαστήματα. Τα δεδομένα που συλλέγουμε τώρα είναι κυρίως από ασθενείς με συμπτώματα, ειδικά σοβαρά συμπτώματα. Οι περισσότεροι που μολύνονται όμως έχουν καθόλου ή ελαφρά συμπτώματα. Με ένα τυχαίο δείγμα ακόμα και μόνο 1000 ατόμων, μπορούμε να ξέρουμε αδρά αν έχει μολυνθεί το 0,1%, το 1% ή το 10% του πληθυσμού ήδη. Αν το ποσοστό των ατόμων που έχει μολυνθεί είναι υψηλό, π.χ. 10-20% ή και παραπάνω, αυτό μπορούμε να το μάθουμε αρκετά καλά ακόμα και με ένα τυχαίο δείγμα 100 ατόμων.

Ποια είναι τα μέχρι στιγμής δεδομένα από έρευνες σχετικά με τον ιό;

Τα καλύτερα δεδομένα που έχουμε μέχρι τώρα από ένα δείγμα του γενικότερου πληθυσμού είναι από την Ισλανδία, όπου ελέγχουν πολίτες μέσω της επιδημιολογικής πλατφόρμας DECODE και η συλλογή πλησιάζει σχεδόν να ισοδυναμεί με τυχαίο δείγμα. Μέχρι σήμερα εξάγεται ότι έχει μολυνθεί το 0.9% του Ισλανδικού πληθυσμού, δηλαδή περίπου 3300 άτομα. Ταυτόχρονα έχει πεθάνει ένας ασθενής και άλλος ένας έχει σοβαρά συμπτώματα. Δηλαδή θνητότητα 1/3300=0,03% ή έστω 2/3300=0,06% – κάτι που είναι μικρότερο από της εποχικής γρίπης (θνητότητα περίπου 0,10%). Βέβαια είναι πιθανό να εκδηλώσουν σοβαρά συμπτώματα και άλλοι που έχουν ήδη μολυνθεί και ίσως κάποιοι να πεθάνουν, άρα η θνητότητα να αυξηθεί. Πάντως πρέπει να είναι πολύ χαμηλότερη από το 3,4% της αρχικής αδρής εκτίμησης από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ή και από το 0,9% που χρησιμοποιήθηκε από την ομάδα του Imperial College για να καθοδηγήσει τη στροφή της βρετανικής πολιτικής σε αυτό το θέμα.

Με τα ισλανδικά δεδομένα συμφωνούν επίσης και τα δεδομένα από το κρουαζιερόπλοιο Diamond Princess (αδρή θνητότητα 1% σε μια κοόρτη κυρίως ηλικιωμένων, δηλαδή 0,1-0,2% αν γίνει προτύπωση με τον γενικό πληθυσμό) και από την πόλη Vo στην Ιταλία όπου ελέγχθηκαν όλοι οι πολίτες, βρέθηκαν θετικοί το 3% και πέθανε μόνο ένας 78χρονος με σοβαρό υποκείμενο πρόβλημα υγείας. Αυτό που είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον είναι να δούμε πόσοι από τους θανάτους όπου έχουμε την παρουσία του SARS-CoV-2 ο ιός ευθύνεται για το θάνατο, ή απλώς είναι «παρών» και ανιχνεύεται την ώρα του θανάτου. Τα δεδομένα που έχουμε μέχρι τώρα δείχνουν ότι οι περισσότεροι ασθενείς πεθαίνουν έχοντας ταυτόχρονα μια ή πολλές άλλες αιτίες για να πεθάνουν, λόγω πολύ επιβαρυμένης υγείας και ο ιός μπορεί να μην είναι η κύρια αιτία.

Δεδομένου ότι δεν έχουμε αρκετά επιδημιολογικά στοιχεία στα χέρια μας για τον ιό μέχρι στιγμής, θεωρείτε ότι η καραντίνα είναι λάθος κίνηση;

Η καραντίνα είναι η σωστή κίνηση σε αυτή τη φάση. Για να αποδώσει πρέπει να έχουμε όλοι συντεταγμένη στάση σαν κοινωνία, σύμφωνα με τις οδηγίες των επιστημόνων που ηγούνται της προσπάθειας ελέγχου της επιδημίας. Για την καραντίνα ισχύει ότι όσο πιο νωρίς και όσο πιο αυστηρή, τόσο πιο καλά. Όταν την εφαρμόσεις αυστηρά νωρίς, μπορείς να πετύχεις άριστα αποτελέσματα με καραντίνα σε λίγα συγκεκριμένα άτομα μόνο (τα κρούσματα και τις επαφές τους), όπως πέτυχε εξαιρετικά αποτελέσματα η Ταϊβάν. Η καραντίνα ολόκληρου του πληθυσμού είναι λύση απελπισίας, αλλά και πάλι είναι σωστή εάν δεν έχεις δεδομένα και πας στα τυφλά. Απλώς είναι μέθοδος μεσαιωνικής ιατρικής, είναι κάτι σαν να κάνεις εγχείρηση χωρίς αναισθησία, και μάλιστα όχι μόνο σε έναν ασθενή, αλλά σε ολόκληρο τον πληθυσμό.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αμέσως μόλις πάρεις την απόφαση για καραντίνα, χρειάζεσαι ταχύτατα τα δεδομένα που ανέφερα παραπάνω για να δεις πού βρίσκεσαι και πού πας, ποια μέτρα πρέπει να κρατήσεις και ποια πρέπει να αλλάξεις, και για να αποφασίσεις πόσο θα κρατήσεις την καραντίνα. Η αυστηρή καραντίνα διακόπτει την εκτεταμένη μετάδοση του ιού στην ανοιχτή κοινότητα, αλλά αυξάνει τη μετάδοση στα άτομα που μένουν περισσότερο μαζί σε κλειστούς χώρους. Οπότε αν κάνεις καραντίνα σε φάση της επιδημίας που έχεις ικανό ποσοστό του πληθυσμού ήδη μολυσμένο, φέρνεις τους μολυσμένους να ζούνε δίπλα δίπλα πρωί μεσημέρι και βράδυ με τους ευάλωτους ηλικιωμένους και ευπαθείς συγγενείς τους σε στενό, ασφυκτικό χώρο μικρών διαμερισμάτων. Είναι πιθανό ότι αυτό συνέβη σε ένα βαθμό και στην Ιταλία που είναι μια χώρα που, όπως και η Ελλάδα, έχει μεγάλο ποσοστό ηλικιωμένων και μεγάλο ποσοστό ευάλωτων ατόμων με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και στεφανιαία νόσο, λόγω υψηλών ποσοστών καπνίσματος. Έχει σημασία στην καραντίνα το πότε ακριβώς θα δράσεις, αλλά χωρίς δεδομένα δεν ξέρεις πότε πρέπει να δράσεις για να έχεις το καλύτερο αποτέλεσμα. Το κόστος για να έχεις αμερόληπτη διαγνωστική επιδημιολογική εικόνα είναι ελάχιστο.

Εναλλακτικά τι θα μπορούσε να γίνει; Να περιμένουμε να βγουν περισσότερα δεδομένα και μετά να δράσουμε ως χώρες;

Όχι, η δράση πρέπει να είναι άμεση και αποφασιστική. Αλλά και η συλλογή των δεδομένων πρέπει να είναι εξίσου άμεση και αποφασιστική, για να καθοδηγήσει γρήγορα τα επόμενα βήματα. Το να διατηρείς έναν ολόκληρο πληθυσμό σε καραντίνα επί μακρόν έχει καταστροφικές συνέπειες και στην οικονομία και στην υγεία, και οι συνέπειες διογκώνονται όσο περισσότερο χρειάζεται να παρατείνεις την καραντίνα. Αυξάνει τον κίνδυνο χρεοκοπιών, οδηγεί σε ανεργία και φτωχοποίηση, διαταράσσει την εκπαίδευση, και μπορεί να προκαλέσει διατάραξη της ψυχικής υγείας και πιθανή αύξηση των αυτοκτονιών και της βίας στο οικιακό περιβάλλον. Η οικονομική συρρίκνωση μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση των θανάτων από απλές, συχνές αιτίες (πχ. στεφανιαία νόσο), όπως είδαμε και στην πρόσφατη οικονομική κρίση στην Ελλάδα.

Για μια ηρωική, αλλά βαριά τραυματισμένη χώρα όπως η Ελλάδα, διακυβεύεται η κατάρρευση της χώρας συνολικά και μαζί της οι ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων, νέων και ηλικιωμένων μαζί. Μιλάμε για μεγέθη απωλειών πιθανόν πολύ μεγαλύτερα από το πλέον απαισιόδοξο σενάριο του τι μπορεί να προκαλέσει ο ίδιος ο SARS-CoV-2 από μόνος του. Πρέπει να κάνουμε έξυπνες κινήσεις – που να στηρίζονται σε δεδομένα – για να σώσουμε και ζωές και τη χώρα. Έχουμε εξαιρετικούς επιστήμονες που ηγούνται της προσπάθειας στην Ελλάδα και θέλω να τους έχω εμπιστοσύνη ότι, παρά την τεράστια πίεση που δέχονται σε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις, θα κάνουν αυτές τις έξυπνες κινήσεις.

Κατά τη γνώμη σας, ποιο είναι το χειρότερο και ποιο το καλύτερο σενάριο για αυτήν την παγκόσμια κρίση;

Είναι νωρίς να πούμε τι θα συμβεί, αλλά το αισιόδοξο σενάριο είναι ότι ο νέος κορονοϊός έχει εποχικότητα και μαζί με τα μέτρα που λαμβάνονται, η επιδημία σβήνει σε μερικές εβδομάδες ή δυο μήνες περίπου, με συνολικά χαμένα προσωπο-έτη (life-years) κατά πολύ λιγότερα από της απλής γρίπης. Θέλω να αισιοδοξώ ότι αυτό θα συμβεί. Το χειρότερο σενάριο, με τους υπολογισμούς του Imperial College μιλάει για 81% του παγκόσμιου πληθυσμού να μολύνεται και 0,9% από αυτούς να πεθαίνει. Θεωρώ ότι οι παραδοχές αυτής της ανάλυσης του Imperial College είναι ακραίες και λανθασμένες.

Ανησυχώ πάντως περισσότερο για τις πιθανές άστοχες επιλογές (που δεν στηρίζονται σε δεδομένα) – στην προσπάθεια να περιορίσουμε την επιδημία μπορεί από πανικό και υπερβάλλοντα ζήλο να καταστρέψουμε πολύ περισσότερα από ότι μπορεί να καταστρέψει ο ιός από μόνος του. Ελπίζω να δείξουμε ψυχραιμία και ομοψυχία σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία για να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις.

Πηγές: in2life.gr

Δραματική προειδοποίηση του ΟΗΕ για «ανθρωπιστική καταστροφή»

Σύμβολο πρωτόγνωρων οικονομικών αναταράξεων που προκλήθηκαν από την πανδημία του κορωνοϊού, η τιμή του βαρελιού του αμερικανικού πετρελαίου πέρασε τη Δευτέρα σε αρνητικό έδαφος, φτάνοντας κάτω από τα 38 δολάρια.

Η τιμή του μαύρου χρυσού ανέκαμψε σήμερα στην Ασία, περνώντας ελαφρά πάνω από το μηδέν.

Το βαρέλι του Μπρεντ της Βόρειας θάλασσας έπεσε κάτω από τα 20 δολάρια λίγο μετά, στο χαμηλότερο επίπεδό του από τον Δεκέμβριο του 2001.

Η γενικευμένη επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας λόγω της πανδημίας, με τα αυτοκίνητα καθηλωμένα στα γκαράζ και πολλά εργοστάσια να αναστέλλουν τη λειτουργία τους, προκάλεσε υπεραφθονία πετρελαίου που ανάγκασε τους μεσίτες του μαύρου χρυσού να πληρώσουν για να απαλλαγούν από τα βαρέλια που είχαν δεσμευτεί να αγοράσουν.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, που έγιναν πρώτος παραγωγός πετρελαίου του οποίου όμως το κόστος εξόρυξης είναι υψηλό, αυτή η ιστορική κατάρρευση απειλεί ολόκληρο τον τομέα και οδήγησε τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να ζητήσει από την κυβέρνησή του να καταρτίσει ένα σχέδιο διάσωσης.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) προειδοποίησε σήμερα ότι «η κρίση της Covid-19 έχει καταστροφικές συνέπειες στους εργαζόμενους και τους εργοδότες», μέσω των «μαζικών απωλειών, στην παραγωγή και τις θέσεις εργασίας σε όλους τους τομείς».

«Ο κόσμος της εργασίας διέρχεται τη χειρότερη διεθνή κρίση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», δήλωσε η Αλέτ φαν Λιρ, διευθύντρια τομεακών πολιτικών της ΔΟΕ.

«Ο οικονομικός αντίκτυπος της πανδημίας θα είναι πιθανόν σοβαρός και διαρκής».

Στην Ευρώπη, η οικονομική επιβράδυνση που προκλήθηκε από τον ιό μπορεί να επηρεάσει τις θέσεις εργασίας 60 εκατομμυρίων εργαζομένων, με περικοπές μισθών και απολύσεις, προειδοποίησε σήμερα η αμερικανική συμβουλευτική εταιρία McKinsey.

Η πανδημία μπορεί «σχεδόν να διπλασιάσει το ευρωπαϊκό ποσοστό ανεργίας τους επόμενους μήνες«, εκτιμά η συμβουλευτική εταιρία, για την οποία η εξέλιξη της κατάστασης στην αγορά εργασίας θα εξαρτηθεί από την «αποτελεσματικότητα της ανταπόκρισης στη δημόσια υγεία».

Υπηρεσία του ΟΗΕ που εδρεύει στη Χιλή εκτίμησε επίσης σήμερα ότι η Λατινική Αμερική θα γνωρίσει φέτος τη χειρότερη ύφεση στην ιστορία της, με μια αναμενόμενη πτώση 5,3% του ΑΕΠ λόγω των συνεπειών της πανδημίας στις οικονομίες της περιοχής.

Αντιμέτωπος με αυτό που ονόμασε «αόρατο εχθρό» για τον κορωνοϊό, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να «αναστείλει προσωρινά» τη μετανάστευση στις Ηνωμένες Πολιτείες για να «προστατεύσει τις θέσεις εργασίας» των Αμερικανών.

Ο δισεκατομμυριούχος πρόεδρος, υποψήφιος για την επανεκλογή τον Νοέμβριο του 2020 και του οποίου ο περιορισμός της μετανάστευσης είναι ένας από τους στόχους του, δεν έδωσε λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύει να εφαρμόσει αυτό το μέτρο και για πόσο χρονικό διάστημα.

Είχε ήδη περιορίσει από τον Ιανουάριο τα ταξίδια με την Κίνα, πριν απαγορεύσει τα ταξίδια μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών στα μέσα Μαρτίου.

Η Κούβα καλεί για διεθνή συνεργασία κατά του κορονοϊού: “Εάν το αφήσουμε στις μελλοντικές γενιές, ίσως είναι πολύ αργά”

Μετάφραση της ανακοίνωσης του κουβανικού υπουργείου Εξωτερικών για την μάχη κατά του κορονοϊού. Πηγή:  Τelesur

Ο αντίκτυπος του COVID19 μπορεί ήδη να μετρηθεί και θα αξιολογηθεί στο μέλλον από τον εντυπωσιακό αριθμό των μολυσμένων ατόμων, τον απαράδεκτο αριθμό θανάτων, τις αδιαμφισβήτητες ζημίες στην παγκόσμια οικονομία, την παραγωγή, το εμπόριο, την απασχόληση και το προσωπικό εισόδημα εκατομμυρίων ανθρώπων.

Είναι μια κρίση που ξεπερνά κατά πολύ το πεδίο της υγείας. Η πανδημία έχει αναδυθεί και διαδοθεί μέσα σε ένα σενάριο που είχε χαρακτηριστεί στο παρελθόν από συντριπτικές οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες εντός και μεταξύ των εθνών. Με πρωτοφανή μεταναστευτικά ρεύματα και προσφυγικά ρεύματα, επανεμφανίστηκαν ξενοφοβία και φυλετικές διακρίσεις. Οι αξιοσημείωτες πρόοδοι της επιστήμης και της τεχνολογίας, ιδίως στον τομέα της υγείας, επικεντρώνονται στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις και στην εμπορευματοποίηση της ιατρικής, αντί να διασφαλίζουν την ευημερία και την υγιεινή διαβίωση των πλειοψηφιών.

O Covid19 έχει εισέλθει σε έναν κόσμο υπερφορτωμένο από πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης, ιδίως στις άκρως εκβιομηχανισμένες χώρες και στις ελίτ των αναπτυσσόμενων χωρών, που είναι μη βιώσιμες και ασύμβατες με τον πεπερασμένο χαρακτήρα των φυσικών πόρων από τους οποίους εξαρτάται η ζωή στον πλανήτη. Πριν εντοπιστεί η πρώτη περίπτωση, υπήρχαν 820 εκατομμύρια άνθρωποι που υπέφεραν από την πείνα παγκοσμίως, 2,2 δισεκατομμύρια άνθρωποι χωρίς πρόσβαση σε γλυκό νερό, 4,2 δισεκατομμύρια χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγιεινής με ασφαλή διαχείριση και 3 δισεκατομμύρια χωρίς βασικές ανέσεις για πλύση χεριών.

Αυτό το σενάριο γίνεται πιο απαράδεκτο όταν είναι γνωστό ότι παγκοσμίως περίπου 6,7 δισεκατομμύρια δολάρια δαπανώνται σε ετήσια βάση μόνο στη διαφήμιση, ενώ οι στρατιωτικές δαπάνες ανέρχονται σε 1,8 τρισεκατομμύρια δολάρια που είναι εντελώς άχρηστα στον αγώνα κατά της απειλής COVID19, η οποία έχει ήδη κοστίσει τη ζωή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Ο ιός δεν κάνει διακρίσεις. Δεν διακρίνει τους πλούσιους από τους φτωχούς.

Ωστόσο, τα καταστροφικά της αποτελέσματα πολλαπλασιάζονται εκεί όπου ζουν οι άνθρωποι που είναι πιο ευάλωτοι και λαμβάνουν τα χαμηλότερα εισοδήματα , στον φτωχό και αναπτυσσόμενο κόσμο, στις φτωχές τσέπες των μεγάλων βιομηχανικών πόλεων. Ο αντίκτυπός του γίνεται ιδιαίτερα αισθητός όταν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών παρέχουν περιορισμένες δυνατότητες δημόσιας διοίκησης του κράτους.

Ο Covid19 αφαίρεσε περισσότερες ζωές, όπου οι κρατικοί προϋπολογισμοί για τη δημόσια υγεία έχουν περικοπεί. Προκάλεσε περισσότερες οικονομικές ζημίες, όπου το κράτος έχει ελάχιστες ή μηδενικές επιλογές για να διασώσει όσους χάνουν τις δουλειές τους, κλείνουν τις επιχειρήσεις τους και υφίστανται τη δραματική μείωση ή απώλεια της πηγής προσωπικού και οικογενειακού εισοδήματος. Στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες ο φόρος αίματος είναι υψηλότερος μεταξύ των φτωχών, των μεταναστών και, στη συγκεκριμένη περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, μεταξύ των Αφροαμερικανών και των Λατίνων.

Επιπλέον, η διεθνής κοινότητα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτή την παγκόσμια απειλή, ενώ η μεγαλύτερη στρατιωτική, οικονομική, τεχνολογική και επικοινωνιακή δύναμη του κόσμου εφαρμόζει μια εξωτερική πολιτική που επιδιώκει να υποκινήσει και να προωθήσει συγκρούσεις, διχόνοιες, σοβινισμό και ρατσιστικές θέσεις.

Σε εποχές που η παγκόσμια μάχη κατά της πανδημίας του Covid19 απαιτεί την ενίσχυση της συνεργασίας και τον ηγετικό ρόλο των διεθνών οργανισμών, ιδίως των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (ΠΟΥ), η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ επιτίθεται στην πολυμερή προσέγγιση και επιδιώκει να αποκλείσει την καθιερωμένη ηγεσία του ΠΟΥ.

Επιμένει επίσης στην μικροπρεπή στρατηγική της να εκμεταλλευτεί τις συνθήκες για να επιβάλει την κυριαρχία της και να επιτεθεί σε χώρες με τις κυβερνήσεις των οποίων έχει διαφορές. Μερικά παραδείγματα χρησιμεύουν για να καταδείξουν ότι, όπως οι πρόσφατες και σοβαρές στρατιωτικές απειλές κατά της Βολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας και η προχθεσινή ανακοίνωση, από τον Αμερικανό πρόεδρο, της Παναμερικανικής Ημέρας και της Εβδομάδας από τις 14 έως τις 18 Απριλίου, συνοδευόμενη από νεοαποικιοκρατικές δηλώσεις εμπνευσμένες από Δόγμα Μονρόε εναντίον της Βενεζουέλας, της Νικαράγουα και της Κούβας, υπενθυμίζουν την Παναμερικανική Διάσκεψη που καταδικάστηκε πριν από 130 χρόνια από τον José Martí. Περίπου τις ίδιες ημέρες το 1961, έλαβε χώρα η εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η ανήθικη και επίμονη επίθεση κατά των ανιδιοτελών προσπαθειών της Κούβας να βοηθήσει τις χώρες που έχουν ζητήσει συνεργασία στον αγώνα κατά του COVID19.

Αντί να προωθήσουν τη συνεργασία και μια συλλογική απάντηση, ανώτεροι αξιωματούχοι του αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ αφιερώνουν το χρόνο τους για να εκδώσουν δηλώσεις που απειλούν κυβερνήσεις που αντιμετωπίζουν το δράμα της πανδημίας να ασκήσουν την κυριαρχία τους και να αποφασίζουν να ζητήσουν τη βοήθεια της Κούβας. Οι αξιωματούχοι των Ηνωμένων Πολιτειών εν γνώσει τους διαπράττουν έγκλημα, όταν εν μέσω πανδημίας επιτίθενται στη διεθνή συνεργασία της Κούβας, επιδιώκοντας να στερήσουν εκατομμύρια ανθρώπους από το οικουμενικό ανθρώπινο δικαίωμά τους στις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Το μέγεθος της τρέχουσας κρίσης μας αναγκάζει να συνεργαστούμε και να εφαρμόσουμε αλληλεγγύη παρά τις πολιτικές διαφορές. Ο ιός δεν γνωρίζει όρια ή ιδεολογίες. Απειλεί τις ζωές όλων και, ως εκ τούτου, εναπόκειται σε όλους μας να αγωνιστούμε κατά αυτού.

Καμία χώρα δεν πρέπει να θεωρεί ότι είναι αρκετά μεγάλη, πλούσια ή αρκετά ισχυρή ώστε να υπερασπίζεται τον εαυτό της, απομονώνοντάς τον και αγνοώντας τις προσπάθειες και τις ανάγκες των άλλων. Η ανταλλαγή και η παροχή πολύτιμων και αξιόπιστων πληροφοριών είναι επείγουσα ανάγκη. Πρέπει να ληφθούν μέτρα για τον συντονισμό της παραγωγής και της διανομής ιατρικού εξοπλισμού, εξοπλισμού ατομικής προστασίας και φαρμάκων με μια αίσθηση δικαιοσύνης. Οι χώρες με περισσότερους διαθέσιμους πόρους θα πρέπει να τους μοιράζονται με τις περισσότερες πληγείσες χώρες που είναι λιγότερο προετοιμασμένες να αντιμετωπίσουν την πανδημία.

Αυτή είναι η προσέγγιση της Κούβας. Η ταπεινή συμβολή ενός μικρού έθνους με περιορισμένους φυσικούς πόρους και το οποίο υποβλήθηκε σε έναν μακρύ και βάναυσο οικονομικό αποκλεισμό. Επί δεκαετίες έχουμε συσσωρεύσει εμπειρίες στην ανάπτυξη της διεθνούς συνεργασίας στον τομέα της υγείας, όπως παραδέχθηκε γενναιόδωρα η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και οι ομόλογοί μας. Τις τελευταίες εβδομάδες, ανταποκριθήκαμε στα αιτήματα συνεργασίας χωρίς δισταγμό ή εξετάζοντας τις πολιτικές συγκυρίες ή τα οικονομικά πλεονεκτήματα.

Μέχρι στιγμής, έχουν αναπτυχθεί 21 ταξιαρχίες επαγγελματιών του τομέα της υγείας για να συμμετάσχουν στις εθνικές και τοπικές προσπάθειες 20 χωρών, οι οποίες προστίθενται ή ενισχύουν τις υπάρχουσες ταξιαρχίες ιατρικής συνεργασίας σε 60 έθνη οι οποίες έχουν πλέον συμμετάσχει σε προσπάθειες καταπολέμησης του COVID 19 στις χώρες όπου παρέχουν ήδη υπηρεσίες. Μοιραστήκαμε επίσης ορισμένα φάρμακα που παράγονται από την Κούβα τα οποία, σύμφωνα με την πρακτική μας, έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στην πρόληψη ή τη θεραπεία της νόσου. Επιπλέον, το προσωπικό μας στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης έλαβε μέρος από την Κούβα και μέσω τηλεδιασκέψεων σε διαβουλεύσεις και συζητήσεις για συγκεκριμένες θεραπείες για ασθενείς ή ομάδες ασθενών σε αρκετές χώρες.

Όλες αυτές οι ενέργειες αναλαμβάνονται χωρίς να παραμελείται η ευθύνη της προστασίας του κουβανικού πληθυσμού, καθήκον που εκπληρώνεται αυστηρά παρά τους τεράστιους περιορισμούς που επιβάλλονται από τον οικονομικό, εμπορικό και χρηματοπιστωτικό αποκλεισμό των ΗΠΑ. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να βρουν τα στοιχεία που αποδεικνύουν τον ισχυρισμό αυτό, καθώς είναι διαθέσιμα στο κοινό. Όποιος έχει ένα ίχνος αξιοπρέπειας θα καταλάβει ότι ο αποκλεισμός δημιουργεί αξιοσημείωτη πίεση στην Κούβα για να διασφαλίσει τις υλικές εισαγωγές και τον εξοπλισμό που υποστηρίζουν το σύστημα δημόσιας υγείας και αυτούς που απαιτούνται ειδικά για την αντιμετώπιση αυτής της πανδημίας.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα ήταν ένα φορτίο βοήθειας από την Κίνα το οποίο δεν μπορούσε να μεταφερθεί στην Κούβα επειδή ο μεταφορέας δήλωσε ότι ο αμερικανικός αποκλεισμός το απαγόρευσε. Σε αυτό το θέμα, κορυφαίοι αξιωματούχοι του αμερικανικού Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχαν το θράσος να πουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξάγουν φάρμακα και ιατρικά βοηθήματα στην Κούβα. Παρ’ όλα αυτά, απέτυχαν να στηρίξουν αυτό το σόφισμα με μια απλή συναλλαγή μεταξύ των δύο χωρών. Είναι κοινή γνώση και ευρέως τεκμηριωμένο ότι ο οικονομικός αποκλεισμός αποτελεί το κύριο εμπόδιο για την ανάπτυξη, την ευημερία και την ευτυχίας της Κούβας.

Αυτή η σκληρή πραγματικότητα που οφείλεται αποκλειστικά στην έμμονη και επιθετική συμπεριφορά της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών δεν μας εμποδίζει να παράσχουμε τη βοήθεια και την αλληλεγγύη μας. Δεν αρνούμαστε σε κανέναν τη βοήθειά μας, ούτε καν στη χώρα που προκαλεί τόσο μεγάλη ζημιά στην Κούβα, αν χρειαστεί. Η Κούβα είναι πεπεισμένη ότι οι καιροί αυτοί απαιτούν συνεργασία και αλληλεγγύη. Η Κούβα επιδιώκει μια πολιτικά αμερόληπτη διεθνή προσπάθεια που επιδιώκει να αναπτύξει και να μοιραστεί τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας και τις εμπειρίες αρκετών χωρών στην πρόληψη της νόσου, την προστασία των πιο ευάλωτων και κοινωνικές συμπεριφορές που θα συμβάλουν στη μείωση της διάρκειας της πανδημίας και στην επιβράδυνση της απώλειας ζωών. Η Κούβα πιστεύει ακράδαντα ότι ο ρόλος και η ηγεσία των Ηνωμένων Εθνών και της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας είναι απολύτως απαραίτητες. Εάν δράσουμε από κοινού, η μετάδοση του ιού θα σταματήσει, με ταχύτερο και πιο οικονομικό τρόπο.

Τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την οικονομική και κοινωνική κρίση που προκαλεί η πανδημία, οι διαστάσεις της οποίας κανείς δεν έχει τολμήσει να προβλέψει ακόμα. Ωστόσο, δεν μπορούμε να περιμένουμε να έρθει εκείνη η ημέρα για να ενώσουμε τις προσπάθειες να ξεπεράσουμε τα τεράστια προβλήματα και τις απειλές που θα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον και να αντιμετωπίσουμε εκείνα που συσσωρεύονταν πριν η πανδημία αφυπνιστεί για πρώτη φορά. Εάν οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν έχουν εγγυημένη πρόσβαση σε τεχνολογίες που είναι κυρίως διαθέσιμες σε άκρως εκβιομηχανισμένα κράτη, ιδίως στον τομέα της υγείας, και εάν δεν μοιραστούν τις επιστημονικές εξελίξεις και τα προϊόντα τους με ανεμπόδιστο και ανιδιοτελή τρόπο, η συντριπτική πλειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού θα είναι εξίσου εκτεθειμένη ή ακόμη περισσότερο εκτεθειμένη από ό,τι σήμερα σε έναν ολοένα και περισσότερο διασυνδεδεμένο κόσμο.

Εάν δεν αρθούν τα πολιτικά υποκινούμενα καταναγκαστικά οικονομικά μέτρα κατά των αναπτυσσόμενων χωρών και εάν δεν εξαιρεθούν από την πληρωμή του επαχθούς και μη πληρωτέου εξωτερικού χρέους και απαλλαγούν από την ανελέητη κηδεμονία των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών, δεν μπορούμε να αυταπατώμαστε ότι θα είμαστε σε καλύτερη θέση να ανταποκριθούμε στις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες που, ακόμη και χωρίς πανδημία, σκοτώνουν εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων. Η απειλή κατά της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας είναι πραγματική και οι συνεχείς επιθέσεις κατά ορισμένων χωρών απλώς την επιδείνωσαν. Δεν μπορεί να αναμένεται ότι το οριστικό τέλος της πανδημίας θα οδηγήσει σε έναν πιο δίκαιο, ασφαλή και αξιοπρεπή κόσμο εάν η διεθνής κοινότητα, που εκπροσωπείται από τις κυβερνήσεις κάθε χώρας, δεν πιέσει για συμφωνία και υιοθέτηση αποφάσεων που έχουν αποδειχθεί πεισματικά αόριστες μέχρι τώρα. Ομοίως, θα προκύψουν ερωτήματα σχετικά με το πόσο καλά προετοιμασμένη είναι η ανθρωπότητα να αντιμετωπίσει την επόμενη πανδημία.

Υπάρχει ακόμη χρόνος για να δράσουμε και να κινητοποιήσουμε τη βούληση των υπευθύνων. Εάν το αφήσουμε στις μελλοντικές γενιές, ίσως είναι πολύ αργά.

Ραγδαίες εξελίξεις. Πετρέλαιο: Ιστορική κατάρρευση κάτω από το μηδέν για τα futures του αμερικανικού αργού Πηγή: www.lifo.gr

Ιστορική κατάρρευση σημείωσαν σήμερα τα futures του πετρελαίου στη Νέα Υόρκη, υποχωρώντας κάτω από τα μηδέν δολάρια ανά βαρέλι, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στην ιστορία των συναλλαγών.   

Με την ζήτηση να έχει πέσει κατακόρυφα και τα αποθέματα πετρελαίου διαρκώς να αυξάνονται, η τιμή του αμερικανικού αργού έπεσε κυριολεκτικά κάτω από το μηδέν, και διαμορφώθηκε στα -37,63 δολάρια/βαρέλι, στη Νέα Υόρκη. Πρόκειται για την μεγαλύτερη «βουτιά» στην ιστορία, πολύ κάτω από το προηγούμενο ιστορικό χαμηλό των 10,42 δολαρίων το βαρέλι, που είχε σημειωθεί στις 31 Μαρτίου του 1986.  

«Πληρώνουν για να ξεφορτωθούν»  

Μετά την πρωτοφανή βουτιά της τάξης του 150% σήμερα, θεωρητικά όσοι διαθέτουν μεγάλα αποθέματα θα πρέπει να πληρώσουν για να μπορέσουν να το κινήσουν. Αναλυτικά, το WTI στο χρηματιστήριο Εμπορευμάτων της Νέας Υόρκης έπεσε κατά 154% με την τιμή διαπραγμάτευσης να φτάνει τα -10 δολάρια το βαρέλι.  

Αν και το συμβόλαιο λήγει με την ολοκλήρωση των κανονικών συναλλαγών αύριο, δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο συμβολαίου σε αρνητικές τιμές και πρόκειται ταυτόχρονα για τη μεγαλύτερη ημερήσια πτώση και το απόλυτο ιστορικό χαμηλό.   

Ενόψει της λήξης του συμβολαίου του Μαΐου εντείνεται η πίεση και στο συμβόλαιο του Ιουνίου, που υποχωρεί σε ποσοστό άνω του 10%, αποφεύγοντας ωστόσο την ολική κατάρρευση. Συγκεκριμένα, το συμβόλαιο του Ιουνίου, που είναι πλέον το πιο ενεργό συμβόλαιο, χάνει 12% και διαμορφώνεται στα 21,14 δολ. το βαρέλι.  

Το χρηματιστήριο όπου διαπραγματεύονται τα futures ανακοίνωσε ότι θα επιτραπεί στο συμβόλαιο να υποχωρήσει κάτω από το μηδέν, με το Bloomberg να σχολιάζει ότι η ακραία αυτή κίνηση δείχνει το μέγεθος της υπερπροσφοράς στην αμερικανική αγορά, αφού η βιομηχανική δραστηριότητα έχει παραλύσει, όσο κυβερνήσεις σε 185 χώρες του πλανήτη προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την πανδημία του κορωνοϊού, παγώνοντας την βιομηχανία και τις μεταφορές.  

Εν τω μεταξύ και το πετρέλαιο Brent παραδόσεως Ιουνίου σημειώνει επίσης βουτιά άνω του 5% και διαμορφώνεται στα 26,55 δολάρια το βαρέλι.  

Ανεπαρκείς οι περικοπές του OPEC  

Ο OPEC συμφώνησε περικοπές της παραγωγής κατά 9,7 εκατ. βαρέλια την ημέρα, αλλά φαίνεται πως ούτε αυτό είναι αρκετό, την ώρα που η Κίνα ανακοίνωσε την πρώτη συρρίκνωση της οικονομίας της εδώ και δεκαετίες, την περασμένη Παρασκευή και ενώ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προειδοποιεί ότι η παγκόσμια οικονομία θα συρρικνωθεί κατά 3% το 2020, σημειώνοντας πολύ χειρότερες επιδόσεις από την παγκόσμια κρίση της διετίας 2008–09.

Συνεχίζεται η κατάρρευση της τιμής του πετρελαίου: Μόλις 3 σεντς το αμερικάνικο αργό με πτώση 99,84%!

Χωρίς κανένα φρένο, η τιμή του αμερικανικού αργού πετρελαίου (WTI) κατρακυλά ανεξέλεγκτη, στην χειρότερη συνεδρίαση της ιστορίας, πέφτοντας στο εξωπραγματικό χαμηλό των 0,03 δολαρίων ανά βαρέλι, εν μέσω πανικού για την αδυναμία των πετρελαιοπαραγωγών χωρών να συμφωνήσουν σε περικοπές που θα αντισταθμίσουν τη βουτιά στη ζήτηση που έχει φέρει ο κορονοϊός.

Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρότατες ανησυχίες, καθώς οι όποιοι χώροι αποθήκευσης έχουν φτάσει στα όριά τους.

Από το βράδυ της Δευτέρας και μετά, το προθεσμιακό συμβόλαιο του αμερικανικού αργού λήξεως Μαΐου κάνει πράξεις το πολύ μέχρι τα 0,2 δολάρια ανά βαρέλι χωρητικότητας 152 λίτρων. Στο χαμηλό όλων των εποχών η ημερήσια πτώση του «μαύρου χρυσού» έφτασε στο 99,9%.

Αυτή την ώρα, στη Νέα Υόρκη, η προθεσμιακή τιμή για παράδοση τον Μάιο υποχωρεί κατά 16,95 δολάρια ή σε ποσοστό 92,78%, στα 1,32 δολάρια ανά βαρέλι.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη βουτιά στην Ιστορία, αφού η ιστορικά χαμηλότερη τιμή για το WTI ολων των εποχών μέχρι σήμερα ήταν τα 10,42 δολάρια βαρέλι στις 31 Μαρτίου του 1986, σύμφωνα με τα στοιχεία του Dow Jones.

Μεγάλο μέρος της πτώσης οφείλεται στο γεγονός ότι το συμβόλαιο του Μαΐου λήγει αύριο, Τρίτη.

Αναλυτές πάντως εκτιμούν ότι από αύριο θα αρχίσει και πάλι η άνοδος του αμερικάνικου αργού που μπορεί να φτάσει στα 20 δολάρια το βαρέλι, σε ένα σκληρό παιχνίδι κερδοσκοπίας που κανείς δεν ξέρει που μπορεί να οδηγήσει.

Πετρέλαιο: Ιστορική κατάρρευση για το αμερικανικό αργό στα μόλις 2 δολάρια το βαρέλι

Συνεχίζει την κατρακύλα χωρίς φρένα το αμερικανικό αργό εν μέσω εντεινόμενων ανησυχιών ότι οι πρόσφατες περικοπές στην παραγωγή δεν θα καταφέρνουν να αντισταθμίσουν τη βουτιά στη ζήτηση και ενώ ήδη έχουν αρχίσει να εξαντλούνται τα μέρη όπου ο κόσμος μπορεί να αποθηκεύσει πετρέλαιο.

Στη Νέα Υόρκη, το συμβόλαιο του αργού παραδόσεως Μαΐου χάνει 15,71 δολ. ή 86% στα 2,66 δολ. το βαρέλι. Αυτή είναι η μεγαλύτερη βουτιά στην ιστορία, ενώ ένα κλείσιμο σε αυτά τα επίπεδα θα είναι πολύ χαμηλότερο από το προηγούμενο ιστορικό χαμηλό των 10,42 δολ. το βαρέλι στις 31 Μαρτίου του 1986, σύμφωνα με τα στοιχεία του Dow Jones.

Σημειώνεται ότι η τιμή του συμβολαίου έχασε την προηγούμενη εβδομάδα το 1/5 της αξίας της καθώς η συμφωνία του OPEC+ και άλλων παραγωγών απέτυχε να ανακουφίσει από το πλήγμα που έχει υποστεί η ζήτηση σε μια συντεθλιμμένη παγκόσμια οικονομία.

Μεγάλο μέρος της πτώσης οφείλεται στο γεγονός ότι το συμβόλαιο του Μαΐου λήγει την Τρίτη.

Ωστόσο η κατάρρευση της τιμής αναμφίβολα αντικατοπτρίζει την ταχέως διογκούμενη υπερπροσφορά πετρελαίου και τη ραγδαία αύξηση των αποθεμάτων στο Cushing της Οκλαχόμα, τον κόμβο αποθήκευσης πετρελαίου των ΗΠΑ. Τα αποθέματα της Οκλαχόμα έχουν αυξηθεί κατά 48% στα σχεδόν 55 εκατομμύρια βαρέλια από τα τέλη Φεβρουαρίου, σύμφωνα με τα στοιχεία της αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Ενέργειας. Ο κόμβος είχε μέγιστη αποθηκευτική ικανότητα 76 εκατομμυρίων βαρελιών στις 30 Σεπτεμβρίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το συμβόλαιο του Μαΐου διαπραγματεύεται με discount -ρεκόρ σε σχέση με το συμβόλαιο του Ιουνίου, το πιο ενεργό συμβόλαιο πλέον, το οποίο σημειώνει βουτιά 11,2% στα 22,24 δολ. το βαρέλι.

Την ίδια στιγμή το Brent παραδόσεως Ιουνίου σημειώνει βουτιά άνω του 5% στα 26,55 δολ. το βαρέλι.

Δεν αρκούν οι περικοπές του OPEC+
Οι περικοπές της παραγωγής κατά 9,7 εκατ. βαρέλια την ημέρα που συμφωνήθηκαν από τον OPEC+ ωχριούν μπροστά στην πρωτοφανή οικονομική κατάρρευση που γνωρίζουν οι μεγαλύτερες χώρες του πλανήτη.

Η Κίνα την Παρασκευή ανακοίνωσε την πρώτη συρρίκνωση της οικονομίας της εδώ και δεκαετίες, σε μια ένδειξη του τι πρόκειται να ακολουθήσει για άλλες μεγάλες οικονομίες που δεν έχουν ακόμη “ξεπαγώσει” μετά τον κορονοϊό.

Πρόσφτα εξάλλου του Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προειδοποίησε ότι η παγκόσμια οικονομία είναι αντιμέτωπη με τη χειρότερη ύφεση από τη δεκαετία του ’30.

Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του Ταμείου, η παγκόσμια οικονομία αναμένεται να συρρικνωθεί το 2020 κατά 3% εμφανίζοντας πολύ χειρότερες επιδόσεις από την παγκόσμια κρίση του 2008–09.

ΠΗΓΗ: capital.gr

Τελ Αβίβ: Μαζική διαδήλωση 2.000 ατόμων με αποστάσεις ασφαλείας δύο μέτρων και μάσκες

Περίπου 2.000 άτομα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Rabin στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ, για να διαμαρτυρηθούν για μέτρα της κυβέρνησης Νετανιάχου

Περίπου 2.000 άτομα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Rabin στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ, για να διαμαρτυρηθούν για «αντιδημοκρατικά μέτρα» της κυβέρνησης Νετανιάχου, σε μία μαζική διαδήλωση όπου όλοι τήρησαν τις αποστάσεις ασφαλείας.   Οι αρχές απαίτησαν από τους διοργανωτές του Black Flag να υποδείξουν ακριβώς τα σημεία όπου θα έπρεπε να στέκονται οι συμμετέχοντες και να προσφέρουν σε όλους μάσκες ασφαλείας με δικά τους έξοδα, ώστε να μην αυξηθεί ο κίνδυνος μετάδοσης του κορωνοϊού. Οι φωτογραφίες από αέρος είναι πραγματικά εντυπωσιακές, καθώς όλοι φαίνεται να τηρούν την απόσταση δύο μέτρων από τους διπλανούς τους. 

Αρχικά οι διοργανωτές είχαν ορίσει άλλον δημόσιο χώρο για τη συγκέντρωση, αλλά η αυστηρή προειδοποίηση της αστυνομίας για βαριές ποινές σε περίπτωση που δεν τηρούνταν οι αποστάσεις ασφαλείας, τους ανάγκασε να μεταφέρουν την διαδήλωση στη μεγαλύτερη πλατεία. Την περασμένη Παρασκευή, Ισραηλινοί αστυνομικοί μοίρασαν πρόστιμα 1.400 δολαρίων σε διαδηλωτές στην Sheikh Jarrah της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, επειδή δεν τηρούσαν τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης.   Οι διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Rabin, διαμαρτυρήθηκαν για τα μέτρα που περνά η κυβέρνησή Νετανιάχου εν μέσω κρίσης κορωνοϊού. Το κίνημα "Black Flag" άρχισε να έχει μεγάλη απήχηση τον Μάρτιο, μετά από μία μαζική πορεία με εκατοντάδες αυτοκίνητα στην Ιερουσαλήμ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα αντιδημοκρατικά, κατά τους διαδηλωτές, μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση του Ισραήλ για την αντιμετώπιση της πανδημίας.   Στη συγκέντρωση μίλησαν επιφανείς πολιτικοί και νομικοί του κεντροαριστερού χώρου. «Έτσι πεθαίνουν οι δημοκρατίες στον 21 πρώτο αιώνα», είπε στην ομιλία του ο Yair Lapid, πρώην υπουργός Οικονομίας και πρόεδρος του κόμματος Yesh Atid. «Δεν πεθαίνουν με τανκς που καταλαμβάνουν την Βουλή. Πεθαίνουν από μέσα». «Η κυβέρνηση του Ισραήλ μεταθέτει στους πολίτες τις ευθύνες που θα έπρεπε να αναλάβει», σχολίασε ένας άλλος διοργανωτής, ο Gonen Ben Itzhak.

 Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης, στην πλατεία Rabin, το παρών έδωσαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις για να διασφαλίσουν ότι οι διαδηλωτές θα τηρούσαν τις αποστάσεις ασφαλείας. Σύμφωνα με έγγραφο της αστυνομίας που ήρθε στην κατοχή της εφημερίδας Haaretz οι διοργανωτές υποχρεώθηκαν να προσφέρουν μάσκες στους συμμετέχοντες αναλαμβάνοντας το κόστος για τον εξοπλισμό αυτοπροστασίας όλων των διαδηλωτών.

Δείτε video εδώ:

Το Ιράκ προσανατολίζεται στην αγορά ρωσικών S-400 παρά την εναντίωση ΗΠΑ και Ισραήλ

Την αγορά των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 εισηγείται η Επιτροπή Ασφαλείας και Άμυνας της Βουλής του Ιράκ. Η Επιτροπή κατέθεσε στις 18 Απριλίου στον πρωθυπουργό Αντέλ Αμπντούλ Μαχντί αναλυτική μελέτη υπέρ της αγοράς του προηγμένου ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος.

Το μέλος της Επιτροπής, Μπαντρ αλ Ζιγιάντι, δήλωσε ότι το θέμα έχει ήδη συζητηθεί με την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και το μόνο που απομένει είναι η έγκριση του πρωθυπουργού, γράφει η αραβόφωνη εφημερίδα «Al-Sabaah.

Ο Μπαντρ αλ Ζιγιάντι πρόσθεσε ότι η χώρα του απλά δεν μπορεί να βασίζεται για τους εξοπλισμούς της στο δυτικό στρατόπεδο, αλλά πρέπει να κλίνει και προς το ανατολικό στρατόπεδο επίσης.

Ο ίδιος βουλευτής αποκάλυψε ότι τον περασμένο μήνα αμερικανικές και ισραηλινές εταιρείες όπλων προέτρεψαν την κυβέρνησή του να μην διαπραγματευτεί την αγορά εξελιγμένου στρατιωτικού εξοπλισμού από άλλες χώρες, όπως μετέδωσε το αραβόφωνο πρακτορείο ειδήσεων «Al-Maalomah».

Ο Μπαντρ αλ Ζιγιάντι είχε γνωστοποιήσει στις 20 Ιανουαρίου ότι το Ιράκ απέστειλε αντιπροσωπείες στη Ρωσία, στην Κίνα και την Ουκρανία για να διαπραγματευτούν με τις χώρες αυτές την αγορά σύγχρονων αντιαεροπορικών συστημάτων για την προστασία του ιρακινού εναέριου χώρου.

Τη Βαγδάτη έχει απασχολήσει το ποια θα μπορούσε να είναι η αντίδραση των ΗΠΑ, όπως ένας πολύ ισχυρός θυμός της υπερδύναμης σε περίπτωση αγοράς των ρωσικών S-400, που θα μπορούσε να είχε ως συνέπεια ακόμα και την παύση της υποστήριξης των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ, όπως δήλωσε τον Ιανουάριο του 2020 στη Wall Street Journal ο Ιρακινός βουλευτής Καρίμ Ελάουι.

Οι Ιρακινοί δεν κρύβουν ότι άρχισαν να σκέφτονται την αγορά των S-400 μετά τη θανάτωση του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σολεϊμανί στο έδαφός τους από αμερικανικό αεροπορικό πλήγμα.

Η Τουρκία ενισχύει τη στρατιωτική της παρουσία στην Ιντλίμπ της Συρίας

Μεγάλος αριθμός τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων εισήλθε στην επαρχία της Ιντλίμπ, στη βορειοδυτική Συρία, αυτή την εβδομάδα, με την Άγκυρα να ενισχύει περαιτέρω την παράνομη και κατοχική στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή.

Τοπικές πηγές, που επικαλείται το Al Masdar News, μετέδωσαν ότι τα τουρκικά στρατεύματα, μονάδες των ειδικών δυνάμεων, εισήλθαν στη Συρία από το συνοριακό πέρασμα Καφρ Λουσέν από την επαρχία Χατάι (Αντιόχεια) της Τουρκίας.

Οι Τούρκοι κομάντος αναπτύχθηκαν στην Ιντλίμπ με πολλά στρατιωτικά οχήματα και εφόδια.

Όλες τις προηγούμενες ημέρες οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έστειλαν στρατιωτικές φάλαγγες με ενισχύσεις σε διάφορα τουρκικά φυλάκια που έχουν οικοδομήσει στην Ιντλίμπ και παράλληλα κατασκευάζουν νέες οχυρωματικές θέσεις.

Δύο συνταγματάρχες του συριακού στρατού δολοφονήθηκαν στη νότια Συρία

Δύο ανώτεροι αξιωματικοί του συριακού στρατού δολοφονήθηκαν από άγνωστους δράστες που επέβαιναν σε μοτοσικλέτα στην ύπαιθρο της επαρχίας Νταράα στη νοτιοανατολική Συρία.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Enab Baladi, πρόκειται για τον αρχηγό επιτελείου της 52ης Μεραρχίας, συνταγματάρχη Χαμίντ Μαχλούφ και στον επικεφαλής του τμήματος οργάνωσης της ίδιας μεραρχίας, συνταγματάρχη Μαχμούντ Χαμπίμπ.

Οι Σύροι συνταγματάρχες σκοτώθηκαν στα περίχωρα της κωμόπολης Αλ Χαράκ.

Ο συριακός φιλοκυβερνητικός σταθμός «Sama» μετέδωσε ότι ένοπλοι, που επέβαιναν σε μοτοσικλέτα, άνοιξαν πυρ και σκότωσαν τους δύο αξιωματικούς.

Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί οι δολοφονικές επιθέσεις στη νότια Συρία που έχουν στόχο στελέχη του συριακού στρατού.

Την περασμένη Πέμπτη άγνωστοι σκότωσαν Σύρο υπαξιωματικό στην κωμόπολη Χιρμπάτ Καΐς στα δυτικά της επαρχίας Νταράα.

Μερικές ώρες νωρίτερα έχει απόπειρα δολοφονίας στρατιώτη στην πόλη Νάουα, επίσης στα δυτικά της Νταράα, που δέχθηκε πυρά από πιστόλι με σιγαστήρα.

Εν τω μεταξύ, η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη για τους φόνους και τραυματισμούς πέντε Σύρων στρατιωτικών στις 16 Απριλίου στην ίδια επαρχία.

Οι τζιχαντιστές της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος έστησαν ενέδρα και άνοιξαν πυρ σε ένα στρατιωτικό όχημα που κινούνταν κοντά στην πόλη Ιζρά στα βόρεια της Νταράα.

Τέλος, την περασμένη Τετάρτη ο επιλοχίας Αλί Γασάν Ρασλάν δολοφονήθηκε στην πόλη Αλ Νασιρίγια και νωρίτερα την ίδια ημέρα ένας άλλος στρατιώτης δολοφονήθηκε στην κωμόπολη Αΐν Ντακάρ.

Η επαρχία της Νταράα επανήλθε στον έλεγχο της συριακής κυβέρνησης τον Ιούλιο του 2018, ύστερα από συνθηκολόγηση, που κατάφεραν οι Ρώσοι, των τοπικών εξεγερμένων ένοπλων οργανώσεων.

O Ερντογάν κρατικοποιεί τα πάντα στην Τουρκία

Το σχέδιο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την κρίση αποκαλύφθηκε σήμερα, με την κατάθεση νομοσχεδίου που θα αλλάξει για πάντα τη φυσιογνωμία της τουρκικής οικονομίας με αφορμή τις συνέπειες της πανδημίας, μεταδίδει το New Money.

Το τουρκικό κράτος θα εισφέρει μετρητά και θα αναλαμβάνει τον έλεγχο σε πιεσμένες ιδιωτικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με νομοσχέδιο που κατέθεσε σήμερα στην τουρκική βουλή το κόμμα του Τούρκου προέδρου.

Το προς ψήφιση νομοσχέδιο θα επιτρέπει στο κρατικό επενδυτικό ταμείο της Τουρκίας, το TVF να αναλαμβάνει πλειοψηφικά μερίδια σε επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας άμεσα, λένε στελέχη της τουρκικής κυβέρνησης με άμεση γνώση των εξελίξεων.

Ο στόχος της πρωτοβουλίας είναι ένας όλο και μεγαλύτερος αριθμός εταιριών να περάσει κάτω από τον απευθείας έλεγχο του κράτους.

Το κυβερνών κόμμα υπέβαλε τις απαραίτητες νομοθετικές αλλαγές στο κοινοβούλιο την Τρίτη, σύμφωνα με αντίγραφο του προτεινόμενου νόμου που είδε το Bloomberg.

Αλλαγή κεφαλαίου για την Τουρκία

Η Τουρκία ξεκινά μια τεράστια μεταμόρφωση της οικονομίας, δρομολογώντας την δυναμική επανείσοδο του κράτους στους πιο σημαντικούς τομείς της.

Η κίνηση έρχεται σε αντίθεση με τη δημοσιονομική στρατηγική της χώρας τις τελευταίες δύο δεκαετίες, όταν το Δημόσιο πουλούσε κρατικές επιχειρήσεις και χρησιμοποιούσε τα έσοδα για να μειώσει το δημόσιο χρέος.

Από το 2003 που ανέβηκε ο Ερντογάν στην εξουσία το δημόσιο χρέος μειώθηκε στο μισό.

Τώρα, το κράτος θα αυξήσει σημαντικά το χρέος του δανειζόμενο περισσότερα χρήματα, προκειμένου να διασώσει ή να αναλάβει τον έλεγχο ιδιωτικών εταιριών.

Σε λίγα χρόνια με βάση το σχέδιο, το τουρκικό κράτος αξιοποιώντας το δημοσιονομικό του περιθώριο θα έχει αναλάβει τον έλεγχο σε επιχειρήσεις ενέργειας, τηλεπικοινωνιών και υποδομών που θεωρούνται στρατηγικές, αναφέρει η πηγή του Bloomberg.

Η πλευρά του ταμείου και το κυβερνών κόμμα αρνήθηκαν να σχολιάσουν.

Το κρατικό επενδυτικό κεφάλαιο που την τελευταία φορά που ανέφερε αποτελέσματα (το 2017) είχε ίδια κεφάλαια ύψους $40 δισ., θα εξαιρείται από χιλιάδες εταιρικούς κανονισμούς που διέπουν τις επενδύσεις του σε ιδιωτικές εταιρείες, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου.

Δεν θα εμπίπτει στους κανόνες της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και θα έχει μεγαλύτερο περιθώριο να επενδύει σε εταιρείες στις οποίες δεν έχει μερίδια ή είναι μέτοχος μειοψηφίας.

Επίσης, δεν θα δεσμεύεται από το νόμο που απαιτεί από κάποιον που εξαγοράζει να αποζημιώνει τους μειοψηφούντες μετόχους για τις ζημιές τους εντός ορισμένης περιόδου – εάν το ταμείο, ως κύριος πλειοδότης, ακολουθεί πολιτικές επιζήμιες για την κατώτατη γραμμή.

Το ταμείο ιδρύθηκε λίγο μετά από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 και διαφημίστηκε από τους αξιωματούχους ως πανάκεια για την αντιμετώπιση των αδυναμιών της οικονομίας.

Διαθέτει ήδη μερίδια στις μεγαλύτερες εταιρείες της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της Turkish Airlines και της Ziraat Bank, της μεγαλύτερη κρατικής τράπεζας.

Ο Μπερνάρ Ανρί Λεβί έχει άλλη άποψη: «Και το 1958 και το 1968 η γρίπη σκότωσε εκατομμύρια, αλλά δεν σταμάτησε ο κόσμος, ούτε επιβλήθηκε καραντίνα»

Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον άρθρο του γνωστού Γαλλοεβραίου διανοητή (αντιδραστικού και αντικομμουνιστή) για το ζήτημα της αντιμετώπισης της πανδημίας. Βάζει αναγκαίους προβληματισμούς. Χρειάζεται συζήτηση για τις όποιες διαπιστώσεις για το πως και γιατί αποφασίστηκε ο συγκεκριμένος τρόπος αντιμετώπισης της πανδημίες, κάτι που δεν το απαντά και εκεί είναι και η διαφορά.

«Δύο πανδημίες, το 1957 και το 1968, συγκρίσιμες στο μέγεθος τουλάχιστον με την Covid19, που προκαλεί ο νέος κορωνοϊός, έχουν διαγραφεί από τη μνήμη. Και τώρα ξανατροφοδοτούν τις στήλες. Τι μαθήματα μπορεί να αντλήσει κανείς;

Καλοκαίρι 1968. Ένας άγνωστος ιός σαρώνει την υφήλιο. Ξεκίνησε από την Κίνα για να προκαλέσει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο νεκρούς, εκ των οποίων 50.000 στις ΗΠΑ και τουλάχιστον 30.000 στη Γαλλία. Από τον ιό θα μολυνθεί κι ένας αρχηγός κράτους, ο (Δυτικογερμανός) Βίλι Μπραντ. Ελλείψει μασκών σιδηροδρομικοί υπάλληλοι τραβούν χειρόφρενο. Εμβολιασμοί γίνονταν εντατικά στα «πεζοδρόμια», αφηγούνται γιατροί, που ζουν μέχρι σήμερα. Τα θύματα πέθαιναν με «κυανωμένα χείλη» από πνευμονική αιμορραγία ή ασφυξία. Και το κακό εξαπλωνόταν τόσο γρήγορα που δεν υπήρχε χρόνος για να απομακρυνθούν τα πτώματα, που συσσωρεύονταν στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ας είναι ειλικρινείς όσοι είχαν βιώσει αυτήν την πανδημία: Με εξαίρεση τους νοσηλευτές, δεν έχουν κρατήσει καμία ανάμνηση απ’ αυτή. Κι οι ζαλισμένοι με τον κορωνοϊό νεότεροι να σκεφτούν ότι ουδεμία αναφορά γίνεται στα κανάλια γι’ αυτή την πανδημία, που είχε βαφτιστεί «γρίπη του Χονγκ Κόνγκ». Κι οι αρχειοθέτες ας το ελέγξουν: ο Τύπος της εποχής μιλούσε επί 18 μήνες γι’ αυτό το θέμα, αλλά χωρίς να θίξει το ενδεχόμενο περιοριστικών μέτρων και χωρίς να φανταστεί κανείς να βάλει τη ζωή στον πάγο.

1957-1958. Άλλη ανάμνηση. Η επιδημία, που εκείνη τη φορά είχε βαπτιστεί «ασιατική γρίπη», ξεκίνησε από τις επαρχίες Γκουϊζού και Γιουνάν, δηλαδή και πάλι από την Κίνα. Πέρασε από το Ιράν, την Ιταλία, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ. Και δεν χρειάστηκε πάνω από έξι μήνες για να κάνει το γύρο του κόσμου. Δύο εκατομμύρια νεκροί συνολικά, ιδιαιτέρως δε διαβητικοί και καρδιοπαθείς. 100.000 στις ΗΠΑ, μεταξύ 25.000 και 100.000 στη Γαλλία. Σκηνές τρόμου σε πενιχρά εξοπλισμένα, «γονατισμένα» νοσοκομεία. Όμως, παρά τη φρίκη, παρά το πένθος, παρά τη συζήτηση στο Συμβούλιο του Παρισιού, όπου σχεδίαζαν, χωρίς τελικά να καταλήξουν, στο κλείσιμο ορισμένων σχολείων, δεν ελήφθησαν ούτε τότε περιοριστικά μέτρα. Το θέμα απασχολούσε τις εφημερίδες, χωρίς να επισκιάζει όμως τον πόλεμο της Αλγερίας, ούτε την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης ούτε την επιστροφή του Ντε Γκολ στην εξουσία. Και ένα πολύ περίεργο φαινόμενο μ’ αυτή την πανδημία ήταν ότι και αυτή διαγράφηκε από τη μνήμη μας.

Αυτά τα δύο προηγούμενα, με την ανησυχητική ομοιότητα με την παρούσα κατάσταση, μας υπενθυμίζουν κάτι προφανές: το θέαμα κυριαρχεί. Κι ένα γεγονός δεν είναι «ιστορικό», δεν «αλλάζει τον κόσμο» και δεν διαχωρίζει το «πριν» από το «μετά» παρά μόνον στο βαθμό που θα το αποφασίσουν τα ΜΜΕ μέσα στην αυτοεκπληρούμενη μέθη τους.

Αλλά θα αντλήσουμε, πάνω απ’ όλα, δύο συμπεράσματα.

Το πρώτο είναι ότι ο πλανήτης έχει προοδεύσει. Θεωρεί ανυπόφορες τις εκατόμβες θυμάτων, που εμφανίστηκαν χθες στη φυσική τάξη πραγμάτων. Η ανησυχία για τη Δημόσια Υγεία έχει γίνει κυρίαρχη αποστολή για τα κράτη στον ίδιο βαθμό με την ασφάλεια ή τα ζητήματα ειρήνης και πολέμου μεταξύ εθνών. Κινητοποιούνται τεράστιοι πόροι, όπως και στην περίπτωση του AIDS – το οποίο παρεμπιπτόντως προκάλεσε συνολικά 25 εκατομμύρια θανάτους – για την ανάπτυξη φαρμάκων και εμβολίων. Κι η ανθρωπότητα, ως ένας άνθρωπος, προτάσσει τη ζωή από την οικονομία. Αυτό είναι θαυμάσιο.

Αλλά, από την άλλη πλευρά, το παρατραβάμε λίγο με το θέμα της «άνευ προηγουμένου πανδημίας». Απατώμεθα όταν μας λένε ότι μ’ αυτήν την Covid-19 αντιμετωπίζουμε «τη χειρότερη υγειονομική καταστροφή εδώ και έναν αιώνα». Εκτός και υπάρξει κάποια επιτάχυνση [στην εξάπλωσή της επιδημίας], που δεν αναμένουν προς το παρόν οι ειδικοί, απέχουμε ακόμη πόρρω, σε μια χώρα όπως η Γαλλία, από τα νούμερα του 1958 και του 1968. Και το έτερο συμπέρασμα είναι – κι αυτή η παρατήρηση είναι λιγότερο ευχάριστη – ότι υπάρχει κάποια υπεραντίδραση και πανικός στη στάση μας σήμερα.

Σχετίζεται λοιπόν μ’ αυτό; Είναι η έμμονη ιδέα ή αναπόφευκτη άλλη όψη του νομίσματος της προόδου; Ή είναι ακόμη δυνατόν να έχουμε τη μία (τη νέα ιδέα, όχι μόνον στην Ευρώπη, αλλά και στις πιο φτωχές ηπείρους ότι τίποτε δεν είναι υπέρτερο μιας ζωής) χωρίς κατ’ ανάγκη να ενδίδουμε στην άλλη (μια ανθρωπότητα τρομοκρατημένη, η οποία με το ρυθμό που προχωρά η μόλυνση των απόψεων, θα αποδεχθεί μια μέρα ως προφανές το κλείσιμο των συνόρων, τη δυσπιστία έναντι των άλλων ή την ψηφιακή «ιχνηλάτηση»;

Για να γίνει το δεύτερο θα πρέπει να μάθουμε να τηρούμε αποστάσεις ασφαλείας από τα αντι-κοινωνικά δίκτυα και τον πυρετό των fake news.

Θα πρέπει να ξανασκεφτούν οι ιθύνοντες των ΜΜΕ τη σκηνοθεσία, που προκαλεί άσκοπα άγχος, ενός παγκόσμιου και ημερήσιου απολογισμού νεκρών, στον οποίο ουδέποτε έχουμε υποβληθεί επί παραδείγματι αναφορικά με τα θύματα του καρκίνου.

Θα πρέπει όλοι μαζί να αναρωτηθούμε αν η δίκαιη μάχη κατά της επιδημίας απαιτεί πραγματικά το μπλακ-άουτ στα μυαλά μας για την επιστροφή του ISIS στη Μέση Ανατολή, την πρόοδο της ρωσικής και κινεζικής αυτοκρατορίας ή την ολέθρια αποδόμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι βασικό, χωρίς να αμφισβητούμε τις θυσίες των νοσηλευτών μας και του υπόλοιπου προσωπικού των νοσοκομείων, να βάλουμε στην ατζέντα των μελλοντικών μας συζητήσεων το θέμα ποια προνόμια, αλλά και ποια δικαιώματα και ελευθερίες είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε στον βωμό του ονείρου μας για ένα υγειονομικό Κράτος, που θα μας θεραπεύει απ’ όλα μέχρι τον θάνατο.

Κι έπειτα, αν αληθεύει ότι το να κυβερνάς δεν σημαίνει μόνον να προβλέπεις, αλλά και να επιλέγεις, δεν θα ήταν ανώφελο, τελικά, οι ιθύνοντες στα κέντρα αποφάσεων να έχουν το θάρρος να πουν ποιο θα είναι το κόστος της διακοπής της παραγωγής, αν γενικευθεί, όσον αφορά την καταστροφή του πλούτου με τη συνεπαγόμενη μαζική ανεργία, την εξαθλίωση, τα δεινά για την κοινωνία, τις ανθρώπινες ζωές.

Είναι ερωτήματα δύσκολα. Και υπό πολλές απόψεις, τρομερά.

Αλλά, είναι εκείνα που οφείλει να θέσει μια υπεύθυνη και άξια του ονόματός της δημοκρατία, εκτός κι αν ενδώσει στη μέθη του πολέμου κατά του ιού με τις αμέτρητες παράπλευρες απώλειες…».