Για την Απεργία Πείνας και τον μεγάλο αγώνα των εργατών σε διυλιστήριο της Αλβανίας

 

Εδώ και βδομάδες βρίσκεται σε εξέλιξη ένας μεγάλος αγώνας εργατών και εργατριών σε διυλιστήριο στη γειτονική Αλβανία. Στην πόλη Μπαλς (Ballsh) οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι εδώ και 13 μήνες εν μέσω πανδημίας και διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους ακόμα και με απεργία πείνας. Τις τελευταίες δύο βδομάδες οι γυναίκες εργάτριες αντικατέστησαν τους άντρες συναδέλφους και ήδη μια εργάτρια έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο με σοβαρά προβλήματα υγείας.

Η Ταξική Κίνηση για την εργατική χειραφέτηση στη Θεσσαλονίκη από την ίδρυση της έβαλε στόχο την παρέμβαση της με στόχο τη διεθνιστική, ταξική αλληλεγγύη αλλά και την ενότητα της πολυεθνικής εργατικής τάξης στη χώρα μας και στην περιοχή των Βαλκανίων. Για την κοινή πάλη των εργαζόμενων στη έξω από εθνικούς διαχωρισμούς θα προσπαθήσει να έχει συνεχή ενημέρωση από τους εργατικούς αγώνες στα Βαλκάνια με πρωτοβουλίες αλληλεγγύης.

Παραθέτουμε την ενημέρωση με την βοήθεια συντρόφων από την Organizata Politike που δρα στη γειτονική χώρα.

Τι συμβαίνει με το διυλιστήριο;

Η ιστορία της εταιρείας διυλιστηρίων ARMO είναι η επιτομή κάθε ιδιωτικοποίησης δημόσιων περιουσιακών στοιχείων τα τελευταία 30 χρόνια του βάρβαρου καπιταλισμού στην Αλβανία. Είναι η ιστορία της ιδιωτικοποίησης της εταιρείας εξόρυξης πετρελαίου, της εταιρείας εξόρυξης χρωμίου, του προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας, της συντήρησης και της κατασκευής δρόμων, των υπηρεσιών υγείας και κάθε άλλης δημόσιας εταιρείας παραγωγής ή υπηρεσιών.

Η διαδικασία της ιδιωτικοποίησης ξεκινά πάντα με την αιτιολόγηση ότι το κράτος είναι ανίκανο να διαχειριστεί τα περιουσιακά του στοιχεία ή δεν έχει χρήματα να επενδύσει. Τότε, μια εταιρεία-φάντασμα έρχεται ή προσποιείται ότι έρχεται από το εξωτερικό, αλλά στην πραγματικότητα ο ιδιοκτήτης είναι ένας Αλβανός ολιγάρχης που έχει ήδη καταλήξει σε συμφωνία με τους πολιτικούς που προωθούν την ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτική εταιρεία απολύει πολλούς εργαζόμενους, αυξάνει το φόρτο εργασίας, εκτοξεύει το χρέος και τελικά καταστρέφει την παραγωγή. Αφού πλουτίζουν χωρίς να επενδύσουν τίποτα, η ιδιωτική εταιρεία εξαφανίζεται χωρίς καν να καταβάλει μισθούς και φόρους στο κράτος.

Πριν από την ιδιωτικοποίηση, το εργοστάσιο απασχολούσε 2200 εργαζόμενους, συντηρώντας την κοινωνική συνοχή στις πόλεις Μπαλς και Φίερ. Ο ετήσιος κύκλος εργασιών της εταιρείας έφτανε τα 90-120 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το ετήσιο κέρδος 10-15 εκατομμύρια δολάρια. Οι φόροι που πληρώθηκαν έφταναν τα 25-30 εκατομμύρια δολάρια για τα ταμεία του κράτους και η εταιρεία είχε μηδενικά χρέη. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το πετρέλαιο που επεξεργάζονταν σε αυτό το εργοστάσιο ήταν υψηλής ποιότητας, ιδανικό για βαρέα οχήματα μεταφοράς και με εγγυημένη ζήτηση στις περιφερειακές αγορές. Γιατί λοιπόν να ιδιωτικοποιηθεί;

Αν και το εργοστάσιο στο Ballsh ήταν κερδοφόρο, σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία που έχει επικρατήσει στην αλβανική πολιτική τα τελευταία 30 χρόνια, δεν είναι το κράτος που επενδύει σε δημόσιες εταιρείες – η λύση είναι πάντα η ιδιωτικοποίηση. Ο Σαλί Μπερίσα είναι υπεύθυνος για την απάτη με τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης του 85% των μετοχών της ARMO.

Παρόλο που η νικήτρια εταιρεία φάνηκε να είναι από τις ΗΠΑ με έναν άγνωστο ιδιοκτήτη, σύντομα αποκαλύφθηκε ότι πίσω από αυτό βρισκόταν ο Αλβανός ολιγάρχης Ρεζάρτ Τάτσι

Ο Τάτσι εξαγόρασε το εργοστάσιο για 128 εκατομμύρια ευρώ με δάνειο από τη Διεθνή Τράπεζα του Αζερμπαϊτζάν, της οποίας οι διευθυντές σήμερα φυλακίζονται για δόλια δάνεια. Ακόμα κι αν υποσχέθηκε εκατομμύρια ευρώ σε επενδύσεις, η τεχνολογία του διυλιστηρίου παραμένει μέχρι σήμερα η ίδια με το 1978. Εν τω μεταξύ, ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε σε μόλις 800 και οι συνθήκες εργασίας επιδεινώθηκαν δραστικά. Από το 2009 έως το 2013 ο Τάτσι κατέστρεψε το εργοστάσιο, τα περιουσιακά του στοιχεία τέθηκαν ως εγγύηση για ένα χρέος που συσσωρεύτηκε λόγω μη καταβληθέντων μισθών, απλήρωτων φόρων, τραπεζικών δανείων και υποχρεώσεων σε τρίτα μέρη που έφτασαν τα 200 εκατομμύρια δολάρια. Ενώ δεν επένδυσε χρήματα, προκάλεσε στον κρατικό προϋπολογισμό ζημία περίπου 200 εκατομμυρίων δολαρίων.

Μετά τον Τάτσι ο αργός θάνατος

Από τη συσσώρευση ενός ανυπέρβλητου χρέους, αντί να κηρύξει πτώχευση, ο Τάτσι πούλησε τις μετοχές της εταιρείας για 50 εκατομμύρια δολάρια σε μια εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν, την Heaney Assets Corporation, η οποία δεν έχασε χρόνο να συστήσει δύο εταιρείες-φάντασμα υπεργολάβων, τις TPD και Deveron Oil. Και οι δύο αυτές εταιρείες εκμεταλλεύτηκαν το πετρέλαιο και εξαφανίστηκαν χωρίς να πληρώσουν φόρους στο κράτος. Εν τω μεταξύ, η ARMO υπό την κυριότητα των Αζέρων δεν κατέβαλε τους μισθούς στους εργαζόμενους, οι οποίοι πήγαν στο δικαστήριο και κέρδισαν το δικαίωμα σε 13 μισθούς για 505 εργαζόμενους. Αυτή η δικαστική απόφαση δεν έχει εφαρμοστεί μέχρι σήμερα από το κράτος.

Το 2016, ο Έντι Ράμα ισχυρίστηκε ότι βρήκε μια λύση παρουσιάζοντας έναν Αμερικανό επενδυτή. Πίσω από αυτόν, ακριβώς όπως και ο επενδυτής του Μπερίσα , ήταν ένας ακόμα ολιγάρχης κοντά στην εξουσία – αυτή τη φορά ο Μπέσνικ Σούλα και η εταιρεία του IRTC Oil. Ένα χρόνο και τέσσερις μήνες αργότερα, η εταιρεία φάντασμα IRTC Oil εξαφανίστηκε χωρίς να πληρώσει φόρους ή μισθούς των εργαζομένων τους τελευταίους δύο μήνες. Μετά το διυλιστήριο τέθηκε σε λειτουργία από μια άλλη εταιρεία-φάντασμα – την Tosk Energy – μέχρι ένα χρόνο πριν, όταν και αυτή εξαφανίστηκε από το πρόσωπο της γης. Από τότε, το διυλιστήριο πετρελαίου έχει σταματήσει την παραγωγή και οι εργαζόμενοι είναι εκτός εργασίας.

Στα οκτώ χρόνια που ο Έντι Ράμα είναι στην εξουσία, το εργοστάσιο λειτουργεί από διάφορες εταιρείες-φάντασμα υπεργολάβων (εγγεγραμμένες σε φορολογικούς παραδείσους και με άγνωστους ιδιοκτήτες) που έχουν πουλήσει το πετρέλαιο, αποφεύγοντας τυχόν φορολογικές υποχρεώσεις, κάθε απαραίτητη επένδυση, ακόμη και να πληρώνουν τους εργαζόμενους. Ο Έντι Ράμα και η κυβέρνησή του είναι άμεσα υπεύθυνοι για αυτήν την κατάσταση. Το συσσωρευμένο χρέος μέχρι σήμερα υπερβαίνει τα 700 εκατομμύρια δολάρια. Περίπου το 1/3 αυτού του χρέους οφείλεται στο κράτος σε απλήρωτους φόρους για πολλά χρόνια.

Οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι

Η απόφαση του δικαστηρίου που επιστρέφει στους εργαζόμενους τους μη αμειβόμενους μισθούς μέσω της κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων της ARMO, δεν εκτελέστηκε ποτέ. Ο λόγος για αυτό είναι επειδή το 2016 αυτά τα περιουσιακά στοιχεία δημοπρατήθηκαν, κατά κατάφωρη παραβίαση του νόμου, στην Credins Bank. Σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα της Αλβανίας, είναι οι εργαζόμενοι που βρίσκονται στην πρώτη θέση εκείνων που θα έπρεπε να αποζημιωθούν μέσω 54 περιουσιακών στοιχείων της ARMO, στη συνέχεια είναι τα φορολογικά γραφεία του κράτους, και τρίτοι είναι οι πιστωτές της τράπεζας.

Επιπλέον, το τοπικό κρατικό γραφείο ενυπόθηκων δανείων δεν καταχώρισε τα περιουσιακά στοιχεία του εργοστασίου διυλιστηρίων σε αποζημίωση για λογαριασμό των εργαζομένων μετά την απόφαση του δικαστηρίου, σύμφωνα με το νόμο. Ο λόγος για τον οποίο η δικαστική απόφαση δεν εφαρμόζεται μέχρι σήμερα είναι επειδή η ARMO δεν διαθέτει πλέον τα περιουσιακά στοιχεία με τα οποία έπρεπε να πληρώσει τους μισθούς των εργαζομένων.

Ποιος κερδίζει από την παύση λειτουργίας του εργοστασίου;

Εάν το εργοστάσιο αρχίσει να λειτουργεί πλήρως , το πετρέλαιο που διυλίζεται θα καλύπτει το 30% της ζήτησης της εσωτερικής αγοράς. Επί του παρόντος, όλη η βενζίνη που κυκλοφορεί στην αγορά έχει εισαχθεί, όπου το μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς ελέγχεται από έναν άλλο ολιγάρχη τον Σεφκέτ Καστράτι, ο οποίος εισάγει ετησίως περίπου 450.000 τόνους βενζίνης. Ο Καστράτι δεν θα είχε επωφεληθεί από τη μείωση της ζήτησης κατά 30% σε περιόδους παγκόσμιας πανδημίας, όταν οι πωλήσεις έχουν μειωθεί και η εισαγόμενη βενζίνη κινδυνεύει να παραμείνει σε απόθεμα. Εν τω μεταξύ, όλη η ακατέργαστη βενζίνη που παράγει η Αλβανία δεν διυλίζεται και δεν εισέρχεται στην εσωτερική αγορά, αλλά εξάγεται. Η επανεκκίνηση της παραγωγής δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Allum Corporation, του ιδιοκτήτη από το Αζερμπαϊτζάν αυτήν τη στιγμή (επίσης μια υπεράκτια εταιρεία, των οποίων οι πραγματικοί ιδιοκτήτες είναι άγνωστοι).

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, σύμφωνα με εμπειρογνώμονες, η ισχύουσα παλαιά τεχνολογία αυξάνει το κόστος παραγωγής, προκαλώντας έλλειμμα για την εταιρεία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο από το 2013, το εργοστάσιο ξεκίνησε εκ νέου την παραγωγή μέσω εταιρειών φάντασμα για τις οποίες ο μόνος βιώσιμος τρόπος για να αποκομίσει κέρδος ήταν η αποφυγή επενδύσεων, φόρων, μισθών και πληρωμών προμηθευτών.

Ποια είναι η λύση:

Χωρίς ένα στρατηγικό μακροπρόθεσμο σχέδιο που θα εξασφάλιζε τις απαραίτητες επενδύσεις στην τεχνολογία, το εργοστάσιο δεν μπορεί να επανεκκινήσει την εργασία κερδοφόρα. Ο μόνος τρόπος για να συμβεί αυτό είναι να επανεθνικοποιηθεί το εργοστάσιο. Το συνολικό χρέος που συσσωρεύτηκε και οι απλήρωτοι φόροι στο κράτος για περισσότερα από τρία χρόνια θα έπρεπε να δηλώσουν αυτόματα αυτήν την εταιρεία σε πτώχευση, η οποία θα περάσει το διυλιστήριο πετρελαίου πίσω στα χέρια του κράτους.

Ο μόνος λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση του Έντι Ράμα αρνείται να κηρύξει πτώχευση είναι επειδή ελπίζει να εφαρμόσει το ίδιο καθεστώς διαφθοράς με αυτό που έχει κάνει μέχρι τώρα: μέσω υπεργολάβων εταιρειών-φάντασμα που δημιουργούν άμεσα κέρδη χωρίς να πληρώνουν φόρους και μισθούς, και μετά εξαφανίζονται. Οι ειδικοί εκτιμούν περίπου 200 εκατομμύρια δολάρια ως απαραίτητη επένδυση που θα μετατρέψει το εργοστάσιο σε κερδοφορία. Αυτό είναι το ίδιο χρηματικό ποσό που οφείλει η εταιρεία στο κράτος λόγω μη καταβληθέντων φόρων.

Η παράνομη δημοπρασία του 2016 που πέρασε τα περιουσιακά στοιχεία του εργοστασίου στην Credins Bank πρέπει να ακυρωθεί και αυτά τα περιουσιακά στοιχεία πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή των μισθών των εργαζομένων.

Πρέπει να δημιουργηθούν ειδικές δικαστικές δομές για να διερευνήσουν και να φέρουν μπροστά σε ποινική ευθύνη όλους εκείνους τους ολιγάρχες, διευθυντές, υπεργολάβους, κρατικούς λειτουργούς και υψηλόβαθμους πολιτικούς που έχουν εμπλακεί σε υποθέσεις διαφθοράς για όλα αυτά τα χρόνια κατά τα οποία το διυλιστήριο συσσώρευσε αυτό το τεράστιο χρέος και ωθήθηκε σε πτώχευση. Όλοι οι υπεύθυνοι πρέπει να επιστρέψουν στους ανθρώπους τα κλεμμένα εκατομμύρια δολάρια, κάτι που θα βοηθούσε στην πραγματοποίηση των απαραίτητων τεχνολογικών επενδύσεων στο εργοστάσιο.

Η φτώχεια αυξάνεται, η αγοραστική δύναμη μειώνεται και οι οικογενειακές επιχειρήσεις χρεοκοπούν, ενώ όλο και περισσότεροι πολίτες εγκαταλείπουν τη χώρα. Η επιστροφή του εργοστασίου υπό τον έλεγχο του κράτους και των εργαζομένων, με τις πολύ αναγκαίες επενδύσεις και την αύξηση του αριθμού των εργαζομένων, παράλληλα με αξιοπρεπείς και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, θα αποτελούσε χώρο αναπνοής για δεκάδες χιλιάδες πολίτες.

Εδώ και ένα χρόνο εκατοντάδες γυναίκες και άνδρες έμειναν χωρίς δουλειά, χωρίς μισθούς και χωρίς μέλλον. Αυτά που απαιτούν είναι ζωτικά δικαιώματα που τους ανήκουν με νόμο και δικαστική απόφαση. Οι γυναίκες που συνεχίζουν την απεργία πείνας στέλνουν ένα συγκλονιστικό μήνυμα αφύπνισης της εργατικής τάξης όχι μόνο στην Αλβανία αλλά και σε κάθε γωνιά του πλανήτη που υποφέρει από την βαρβαρότητα του καπιταλισμού:

“Είμαστε κουρασμένες, καταβεβλημένες, αγχωμένες. Με πόνο για την φίλη μας που οδηγήθηκε σε αυτήν την κατάσταση στο νοσοκομείο. Εμείς τον πόνο μας τον μετατρέπουμε σε δύναμη

Είμαστε με δάκρυα στα μάτια μας. Αλλά είναι σαφές ότι θα βγούμε από εδώ μόνο νεκρές και δεν σταματάμε την απεργία πείνας αν δεν λάβουμε τους 13 μισθούς που μας οφείλουν και κερδίσαμε στο δικαστήριο”.

ΤΑΞΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ για την εργατική χειραφέτηση Θεσσαλονίκης

Ο Κασιδιάρης, η οικογένεια του και η μάχη δεξιών κατά την Κατοχή και μετέπειτα

 

Τα αδέλφια Κασιδιάρη ήταν πρωταίτιοι του μπλόκου της Κοκκινιάς «Οι ρουφιάνοι των Μανιάτικων Πειραιά, τ αδέλφια Λουκάς και Δημήτρης Κασιδιάρης (ναι του Κασίδι το σόι), που μεταξύ άλλων κατέδωσαν τον λοχαγό του ΕΛΑΣ και ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Νίκο Γόδα, που εκτελέστηκε το 1949».

Στο Μπλόκο της Κοκκινιάς: Δίχως να φορούν κουκούλα και ενώ οι Γερμανοί είχαν γονατιστούς όλους τους άνδρες της περιοχής, τα αδέλφια Κασιδιάρη περνούσαν ανάμεσά τους και έδειχναν με το δάχτυλο στους Γερμανούς ποιοι έκαναν αντίσταση. Οι Γερμανοί, δίχως δεύτερη κουβέντα, τους σήκωναν όρθιους, τους έστηναν στον τοίχο και τους δολοφονούσαν. O Λουκάς και ο Δημήτρης Κασιδιάρης ανήκαν στην Ειδική Ασφάλεια, που συνεργαζόταν με τους Γερμανούς επί Κατοχής. Δεν πολέμησαν για την απελευθέρωση, δεν έχυσαν το αίμα τους για την ελευθερία όπως χιλιάδες άλλοι άνθρωποι. Προτίμησαν να συνεργαστούν με τους ναζί και να προδίδουν.

Νίκος Γόδας: «Νενικήκαμεν. Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου»

Ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού που ο Κασιδιάρης έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα

Οι τελευταίες στιγμές του ήρωα του ΕΛΑΣ Νίκου ΓόδαΝησάκι Λαζαρέτο, Κέρκυρα. Ξημερώματα 19ης Νοεμβρίου 1948

Κατέβηκε τα πέτρινα σκαλοπάτια με σταθερό βήμα. Προχώρησε λίγα μέτρα, συνοδεία των αστυφυλάκων, προς τον χώρο εκτελέσεων. Στάθηκε στη μέση. Το ύφος του δεν πρόδιδε φόβο. Έβγαλε το πανωφόρι του και έμεινε μόνο με τη φανέλα. Την κόκκινη φανέλα με τις λευκές κάθετες ρίγες. Κοίταξε το εκτελεστικό απόσπασμα. Ο αξιωματικός κρατούσε ένα μαύρο ύφασμα. Τον πλησίασε και τον ρώτησε: «Μελλοθάνατε, έχεις κάποια τελευταία επιθυμία;». Ο άνδρας τού αποκρίθηκε: «Έχω. Να μου ρίξετε και να με δολοφονήσετε με τη φανέλα του Ολυμπιακού, και να μη μου δέσετε τα μάτια, για να βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου πριν από τη χαριστική βολή». 

 

 Στο «επί σκοπόν» έφερε το αριστερό του χέρι στην καρδιά και έπιασε το σήμα της αγαπημένης του ομάδας. Τράβηξε την μπλούζα και χαμήλωσε το κεφάλι. Φίλησε τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο και φώναξε: «Ζήτω ο Ολυμπιακός, ζήτω ο Δημοκρατικός Στρατός, ζήτω το ΚΚΕ». Στο «Πυρ» τα μάτια του τρεμόπαιξαν, πριν οι σφαίρες τού ξεσκίσουν το κορμί και κόψουν το νήμα της ζωής του στα 28 του χρόνια.

 Λίγες ώρες νωρίτερα

Οι μελλοθάνατοι στο κάτεργο της Κέρκυρας μόλις είχαν πάρει το δείπνο τους. Ο Νίκος Γόδας είχε καλή διάθεση. Πήγε στο κελί του, έψησε μάλιστα και έναν τούρκικο καφέ, άναψε τσιγάρο, έφερε το πρόσωπό του στο μικρό φινιστρίνι της σιδερένιας πόρτας του και άρχισε να σιγοτραγουδάει για να τον ακούνε οι συγκρατούμενοί του: «Απόψε γύρισα νωρίς, στην καμαρούλα μας μην απορείς…». Από τα διπλανά κελιά οι σύντροφοί του τον επευφημούσαν με σιγανή φωνή και κάποιοι δειλά τον χειροκροτούσαν. Ξαφνικά στην πτέρυγα έπεσε σιωπή. Ακούστηκαν τα βαριά βήματα από μια ομάδα δεσμοφυλάκων και χωροφυλάκων που περπατούσαν στον άδειο διάδρομο. Τα βήματα πλησίαζαν και δημιουργούσαν ηχώ. Σταμάτησαν μπροστά από το κελί του παίκτη του Ολυμπιακού και ξεκλείδωσαν. Οι σύντροφοί του κατάλαβαν ότι πλέον είχαν έρθει τα στερνά του. «Γεια σου Νικόλα» φώναζαν και χτυπούσαν με τις μεταλλικές τσάσκες τους τα κάγκελα των πορτών τους.  

Η πόρτα άνοιξε βαριά με έναν ανατριχιαστικό ήχο. Μέσα στο κελί του Γόδα βρίσκονταν και άλλοι δυο συγκρατούμενοί του. Ήξεραν όλοι πως οι χωροφύλακες είχαν έρθει για να πάρουν κάποιον, αλλά δεν ήξεραν ποιον. Μόνο ο Γόδας κάθισε ψύχραιμος στο κρεβάτι του με το πανωφόρι του ριγμένο στους ώμους του και συνέχισε να καπνίζει. Ένιωθε ότι ήρθαν για εκείνον.  Ο επικεφαλής χωροφύλακας τον κοίταξε κατευθείαν και του είπε: «Νίκο, ήρθε κάποιος από τους παράγοντες του Ολυμπιακού και σε θέλουνε στο γραφείο του διευθυντή». Ο Γόδας χαμογέλασε: «Μα εξήγησα στον κ. Διευθυντή ότι δεν τον χρειάζομαι». Ο χωροφύλακας συνέχισε: «Σε θέλει όμως αυτός». Ο Γόδας κοίταξε τους υπόλοιπους χωροφύλακες. Είχαν όλοι χαμηλωμένο το κεφάλι και κανείς δεν τον κοίταζε. Αμέσως κατάλαβε: «Είσαστε ψεύτες, βρε! Ντροπή σας! Μου παίζετε ένα άτιμο παιχνίδι. Πέστε μου καθαρά, πάω για εκτέλεση, ναι ή όχι;». Ο επικεφαλής χωροφύλακας δεν βρήκε το θάρρος να πει την αλήθεια: «Όχι, στ’ ορκίζομαι, στο γραφείο σε θέλουν». Ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, που είχε καταπλήξει τους πάντες με το ταλέντο του, την ταχύτητα και τη δύναμή του στο γήπεδο, ο άνδρας από το Αϊβαλί που είχε τιμήσει τη φανέλα του Ολυμπιακού, ο άνθρωπος που κυνήγησε λυσσασμένα τους προδότες Έλληνες και τους χαφιέδες του Μπλόκου της Κοκκινιάς, χαμογέλασε πικρά: «Τους όρκους σας τους ξέρω. Σταθείτε, λοιπόν, να ντυθώ κι έρχομαι». Ξεντύθηκε, και για τελευταία φορά έβαλε κατάσαρκα το λευκό παντελονάκι και την ερυθρόλευκη φανέλα που τα είχε κρυμμένα στη βαλίτσα. Από πάνω φόρεσε το παλτό του με τον γιακά όρθιο.  

Η πομπή του θανάτου περνούσε από τα κελιά. Οι κρατούμενοι έκλαιγαν. Κάποιοι από αυτούς έσπαγαν την παγερή σιωπή: «Βάστα γερά, Νικόλα, αδερφέ μας», «Καλή αντάμωση, Νίκο». Με την ερυθρόλευκη φανέλα ο Νίκος Γόδας συνοδευόμενος από χωροφύλακες, οδηγείτο στο απόσπασμα. Στη μέση της ακτίνας των μελλοθανάτων σταμάτησε. Κοίταξε γύρω του. Κοίταξε ψηλά στα άλλα κελιά. Τότε αποχαιρέτησε και εκείνος τους συντρόφους του: «Σύντροφοι, χαίρομαι που σαν αθλητής θα κόψω αύριο το πρωί το νήμα, χαρίζοντας σε όλους τους φιλάθλους την ωραιότερη νίκη της ζωής μου. Νενικήκαμεν. Ζήτω οι Ολυμπιονίκες του Σοσιαλισμού. Γεια σας συναθλητές μου». 

Τρία χρόνια πριν Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας. Έκτακτο Στρατοδικείο. Η δικαστική αίθουσα ήταν κατάμεστη. «Συγγενείς» των θυμάτων, μαυροφορεμένες γυναίκες με μαντίλες, πατέρες που κοίταζαν το πάτωμα και άναβαν το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, αδέρφια που περίμεναν να λιντσάρουν τους κατηγορουμένους. Ηλεκτρισμός. Οι στρατοδίκες πίστευαν ότι θα είχαν ένα εύκολο έργο. Η πλαϊνή πόρτα άνοιξε και οι 25 κατηγορούμενοι, δεμένοι με χειροπέδες, ο ένας πίσω από τον άλλον, προχώρησαν προς το εδώλιο. Δεν είχαν το κεφάλι σκυμμένο όπως θα περίμενε κάποιος. Κοίταζαν τον κόσμο με γεμάτο βλέμμα, δίχως προκλήσεις.  

Οι συγγενείς ξέσπασαν και κάποιοι άρχισαν να πλησιάζουν επικίνδυνα: «Δολοφόνοι», «Κατσαπλιάδες», «Κουμμούνια, θα πεθάνετε», «Αλήτες», «Θάνατος». Η δύναμη της χωροφυλακής και οι στρατιώτες μέσα στην αίθουσα δήθεν συγκρατούσαν το οργισμένο πλήθος, αλλά το άφησαν σε κοντινή απόσταση από τους κατηγορουμένους. Μπορούσε άνετα να τους προπηλακίζει και να τους φτύνει. Σε λίγες στιγμές θα ξεκινούσε άλλη μια δίκη – παρωδία, από τις πολλές που έστηνε το καθεστώς για να στείλει στην εξορία και στον θάνατο εκείνους που πολέμησαν τον κατακτητή. Μάρτυρες κατηγορίας φυσικά δεν ήταν άλλοι παρά πρώην συνεργάτες των Ες Ες και πρωταγωνιστές της σφαγής του Μπλόκου της Κοκκινιάς, που τότε κατέδιδαν Έλληνες στους Γερμανούς και τώρα, με τον μανδύα της εθνικοφροσύνης, έλυναν και έδεναν.  

Οι κατηγορούμενοι αντιμετώπιζαν την ποινή του θανάτου. Το κατηγορητήριο ανέφερε ότι στο Άσυλο Αλητοπαίδων Κοκκινιάς, οι κομμουνιστές κατέσφαξαν 400 αθώους πολίτες κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών. Οι εξαγριωμένοι «συγγενείς» των θυμάτων ζητούσαν εκδίκηση. Το ίδιο και ο Τύπος της εθνικής παρατάξεως που με πηχυαίους τίτλους μιλούσε για «θανόντες εθνικόφρονες, θύματα του ΕΛΑΣ στο λεγόμενο “Άσυλο Αλητοπαίδων”». Οι στρατοδίκες είχαν βγάλει από πριν την απόφασή τους. Οι «συγγενείς» περίμεναν να την ακούσουν πώς και πώς. «Το σφαγείο των Δεκεμβριανών», «Η νέα Ούλεν», «Οι κομμουνιστές έσφαζαν ακόμη και παιδιά με στομωμένα κονσερβοκούτια και πετούσαν τα θύματά τους σε ομαδικούς τάφους».  

Οι μάρτυρες κατηγορίας αναφέρονταν σε ομαδικούς τάφους στη βορινή πλευρά του Ασύλου με 70 πτώματα. Σε παραπλήσιο πηγάδι γεμάτο πτώματα αγνώστου αριθμού. Σε μια σπηλιά στο Σχιστό με 27 πτώματα χωροφυλάκων και συνολικά μέχρι και 107 πτώματα. Οι εφημερίδες χαρακτήρισαν τη χαράδρα στο Σχιστό ως «Κόκκινη Χαράδρα, η οποία δέχθηκε εκατοντάδες θανόντες». Τι κι αν, όπως αποδείχτηκε, τα περισσότερα πτώματα και τα περισσότερα πειστήρια από πτώματα ανήκαν σε ΕΛΑΣίτες. Τι κι αν μεγάλος αριθμός θυμάτων ανήκε σε φονευθέντες από τους Γερμανούς λίγο πριν από την αποχώρησή τους, καθώς στο Άσυλο στρατοπέδευε γερμανική μονάδα. Ψιλά γράμματα. Τι κι αν παρουσιάστηκαν στοιχεία από την υπεράσπιση ότι χειρουργοί είχαν διαταχθεί από την Ασφάλεια να κόβουν μαστούς από γυναικεία πτώματα και να δημιουργούν κακώσεις σε άλλα πτώματα, ώστε οι ιατροδικαστές να συντάσσουν εκθέσεις αποδίδοντας ευθύνες στους ΕΛΑΣίτες. 

Τίποτε δεν συγκίνησε τα αυτιά των στρατοδικών. Ακόμη και όταν παρουσιάστηκε γυναίκα που κατέθεσε πως έχασε τον άνδρα της από καρδιά και τον είχε στο νεκροτομείο. Την επομένη που πήγε να τον πάρει για να τον θάψει, οι χωροφύλακες της έδειξαν έναν κουβά με κομμένα τα μέλη του και το κεφάλι του και της είπαν πως το έκαναν οι κομμουνιστές: «Μα χθες ήταν αρτιμελής. Τι μου λέτε; Ο άνδρας μου πέθανε από καρδιά». Οι στρατοδίκες απαντούσαν: «Δεν μας ενδιαφέρουν, μάρτυς, τα οικογενειακά σας. Επί του θέματος να μας μιλήσετε». Και η χήρα απάντησε: «Μα για το θέμα σας μιλάω. Ο άνδρας μου δεν φονεύτηκε στο Άσυλο όπως λέτε. Πέθανε από καρδιά. Δεν μένουμε στην Κοκκινιά»… Ψιλά γράμματα.  Ακόμη και όταν η υπεράσπιση έφερε τα ντοκουμέντα από το ληξιαρχείο που αποτύπωναν την αλήθεια, δεν ίδρωσε κανενός το αυτί. Οι στρατοδίκες στο έργο τους και οι «συγγενείς» στο δικό τους. Τι έγραφαν τα ντοκουμέντα; Οι ληξιαρχικές εγγραφές θανάτων αναφέρουν: Στο χρονικό διάστημα από 18.11.1944 έως 26.1.1945 εγγράφηκαν 29 θάνατοι με αιτιολογία την εκτέλεση από τους στασιαστές (ΕΛΑΣιτες). Επρόκειτο για άνδρες, εκ των οποίων οι 20 ανήκαν στη Χωροφυλακή και εξ αυτών οι 13 είχαν τόπο κατοικίας τον Πειραιά ή την Αθήνα, δηλαδή δεν ήταν Κοκκινιώτες. Τα επίσημα έγγραφα μιλούσαν για νεκρούς κατά τις μάχες των Δεκεμβριανών. Όσο για τα εκατοντάδες φρικτά βασανισμένα και παραμορφωμένα πτώματα, εκείνα ανήκαν ακόμη και σε καρδιοπαθείς που πέθαναν σε άλλες περιοχές. Ψιλά γράμματα… Η «σκληρή κομμουνιστική» Κοκκινιά έπρεπε να διαλυθεί. «Η Μόσχα της Αττικής» έπρεπε να πάψει να υπάρχει. Στους κατηγορουμένους έπρεπε να δοθεί ένα καλό μάθημα. Και ένας από αυτούς, ο Νίκος Γόδας, έπρεπε παραδειγματικά να τιμωρηθεί. Ή να αποκηρύξει… Για τον λόγο αυτόν του είχαν φορτώσει στον φάκελό του την κατηγορία της δολοφονίας…70 ανδρών της Χωροφυλακής!!!Οι μάρτυρες κατηγορίας δεν ξεπερνούσαν τους 75, ενώ οι μάρτυρες υπεράσπισης ήταν περισσότεροι από 100. Η στημένη κωμωδία έφτασε στο αποκορύφωμά της όταν κλήθηκαν να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας τρεις άνθρωποι που όλος ο Πειραιάς ήθελε να λιντσάρει.  Θεόδωρος Σαραντάρης: Πράκτορας της Ειδικής Ασφάλειας. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής οι Γερμανοί τον έστειλαν στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Από εκεί που μια Πρωτομαγιά ξεκίνησαν 200 πατριώτες για να εκτελεστούν στην Καισαριανή από τους ναζί. Φυσικά δεν τον έστειλαν «ως» κρατούμενο, αλλά «σαν» κρατούμενο. Ο Σαραντάρης έδινε πληροφορίες στους Γερμανούς για όλους τους κρατουμένους. Λίγο αργότερα ο Σαραντάρης, με τα μηχανοκίνητα του Μπουραντά και μεγάλες μονάδες των Ες Ες, περικύκλωσαν την Κοκκινιά και δολοφόνησαν εν ψυχρώ Έλληνες πατριώτες.  

Λουκάς και Δημήτρης Κασιδιάρης: Αδέλφια από τα Μανιάτικα του Πειραιά. Ο ένας ήταν πρεσαδόρος και ο άλλος οδηγός. Τα αδέλφια Κασιδιάρη ήταν από τους πρωταιτίους του Μπλόκου της Κοκκινιάς. Δίχως να φορούν κουκούλα και ενώ οι Γερμανοί είχαν γονατιστούς όλους τους άνδρες της περιοχής, τα αδέλφια Κασιδιάρη περνούσαν ανάμεσά τους και έδειχναν με το δάχτυλο στους Γερμανούς ποιοι έκαναν αντίσταση. Οι Γερμανοί, δίχως δεύτερη κουβέντα, τους σήκωναν όρθιους, τους έστηναν στον τοίχο και τους δολοφονούσαν.  

O Λουκάς και ο Δημήτρης Κασιδιάρης ανήκαν στην Ειδική Ασφάλεια, που συνεργαζόταν με τους Γερμανούς επί Κατοχής. Δεν πολέμησαν για την απελευθέρωση, δεν έχυσαν το αίμα τους για την ελευθερία όπως χιλιάδες άλλοι άνθρωποι. Προτίμησαν να συνεργαστούν με τους ναζί και να προδίδουν. Από τα πρακτικά της δίκης προκύπτει πως όλοι οι μάρτυρες κατηγορίας, άνηκαν είτε στα Τάγματα Ασφαλείας είτε στην Ειδική Ασφάλεια είτε ήταν χωροφύλακες, ενωμοτάρχες, μοίραρχοι κ.ο.κ. Όπως, για παράδειγμα, και ο μάρτυρας κατηγορίας Γεώργιος Σγούρος, που ως αρχηγός του Β’ Τάγματος Ασφαλείας οργάνωσε το Μπλόκο στην Κοκκινιά τον Αύγουστο του 1944. Στον καταιγισμό ερωτήσεων από την υπεράσπιση ο ταγματασφαλίτης αρκέστηκε να πει πως «σε αυτό το Μπλόκο (της Κοκκινιάς) μερίμνησε για να σωθεί κόσμος».  Και οι μέρες περνούσαν και οι κατηγορίες έπεφταν στο κενό η μια μετά την άλλη, αλλά «οι στασιαστές έπρεπε να παταχθούν». Και κάποιο ξημέρωμα στις 4.30 το πρωί οι στρατοδίκες έβγαλαν την απόφασή τους. Έντεκα από τους κατηγορουμένους «εις θάνατον», εννέα σε ισόβια και πέντε απαλλάχθηκαν. Ανάμεσα στους 11, ήταν και ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, ο λοχαγός του ΕΛΑΣ Νίκος Γόδας.  Ο Νίκος Γόδας, το 1944, πολέμησε τους Γερμανούς και τους Έλληνες συνεργάτες τους, επικεφαλής του επίλεκτου 5ου λόχου του ΕΛΑΣ, στη μάχη της 7ης Μαρτίου στην Κοκκινιά. Επίσης έλαβε μέρος σε μάχες στον Πειραιά και στο Πέραμα, όπως και στην κρίσιμη επιχείρηση για την προστασία της Ηλεκτρικής Εταιρείας (Power, η σημερινή ΔΕΗ Κερατσινίου) από γερμανικό σαμποτάζ, κατά την εκκένωση της Αθήνας και του Πειραιά από τις κατοχικές δυνάμεις. Κάποιοι είπαν πως, κατά τη διάρκεια της «μάχης της Ηλεκτρικής» με τους Γερμανούς, ο Γόδας βρέθηκε στα πολυβολεία του όρους Αιγάλεω και από ’κεί κατέρριψε ένα γερμανικό αεροσκάφος.  

Φήμες που οργίαζαν, έλεγαν πως πολλοί άνθρωποι, απλοί ολυμπιακοί που καμία σχέση δεν είχαν με τα πολιτικά, επισκέφτηκαν τον Μιχάλη Μανούσκο, Πειραιώτη μεγαλοβιομήχανο με εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας και τότε πρόεδρο του Ολυμπιακού, και ζήτησαν να μεσολαβήσει για να μην εκτελεστεί ο Γόδας. Ο Μανούσκος, ο οποίος ήταν και δήμαρχος του Πειραιά, ενώ το 1951 υποψήφιος βουλευτής με τον συνδυασμό του Παπάγου «Ελληνικός Συναγερμός», φέρεται να απάντησε για τον Γόδα: «Όπως έστρωσε να κοιμηθεί». Ο θάνατος δεν τρόμαξε τον Γόδα. Ποτέ του δεν τον φοβήθηκε. Ο ίδιος ενώ ήξερε τη μοίρα του αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση μετανοίας. Έμεινε πιστός στις ιδέες του. Κάποια στιγμή σε μια μάχη με τους Άγγλους γύρω και μέσα στο νεκροταφείο της Ανάστασης, ο ανθυπολοχαγός του ΕΛΑΣ Σταμάτης Σκούρτης άκουσε τον λοχαγό του, Νίκο Γόδα, καθώς οι σφαίρες σφύριζαν δίπλα του, να αυτοσαρκάζεται, να γελά και να λέει: «Ωραία θα ’ναι να σκοτωθούμε εδώ, δεν θα χρειασθούμε και τάφο». 

Ο Νίκος Γόδας, εκτός από τον Ολυμπιακό, λάτρευε και τα ρεμπέτικα ως γνήσιος Ίωνας και Πειραιώτης. Μετά την εκτέλεσή του, επεστράφησαν στην οικογένειά του τα ρούχα και το ρολόι του. «Τα ρούχα, το ρολόι μου, θα στα γυρίσω πίσω, γιατί μες στο Γεντί-Κουλέ τα νιάτα μου θ’ αφήσω» λέει ένα ζεϊμπέκικο του Τσιτσάνη, που ο Γόδας σιγοτραγουδούσε στο κελί του. Ο Σταμάτης Σκούρτης και ο Σπύρος Ανδρεάδης, οι δυο μελλοθάνατοι μαζί με τον Γόδα, σώθηκαν ύστερα από παρέμβαση του ΟΗΕ το 1949.   

* Πληροφορίες από το ντοκιμαντέρ του Χρήστου Γόδα για τον θείο του, Νίκο

** Πληροφορίες και πρακτικά της δίκης από τον ιστοτοπο: redagainstthemachine.gr  

***Το σκίτσο του Νίκου Γόδα είναι από του Κωνσταντίνου Ρουγγέρη από τον “Οδηγητή”

**** ΣΣ: Η φωτογραφία αρχής, με τον ταγματασφαλίτη δεν απεικονίζει τον Λουκά ή τον Δημήτρη Κασιδιάρη από τη Λάγια Λακωνίας. Κάθε ομοιότητα με το επίθετο επαφίεται στην κρίση και τη λογική του αναγνώστη 

Αναπαραγωγή από "Πρόλογο"

Ο κομμουνισμός στόχος και πράξη ενός κινήματος ανατροπής

 

Δημήτρης Γκόβας

▸ Πετυχημένη εκδήλωση της Πρωτοβουλίας Διαλόγου για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα

Με μεγάλη επιτυχία και μαζικότητα πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 18 Οκτωβρίου η εκδήλωση παρουσίασης της «Πρότασης αρχών και γενικών κατευθύνσεων» της Πρωτοβουλίας Διαλόγου για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα, που κυκλοφόρησε ενόψει της Πανελλαδικής Συνάντησης του δυναμικού που συζητά και ενδιαφέρεται για τη διαμόρφωση σύγχρονου προγράμματος και οργάνωσης κομμουνιστικής απελευθέρωσης. Το θεατράκι της Πλατείας Πρωτομαγιάς στο Πεδίο του Άρεως γέμισε με αγωνιστές και αγωνίστριες από όλες τις γενιές, με έντονη την παρουσία νεολαίας.

 

Την εκδήλωση άνοιξε και συντόνισε η Δήμητρα Παπανικολάου, φοιτήτρια και μέλος της γραμματείας της Πρωτοβουλίας Διαλόγου, για να δώσει τον λόγο στον πρώτο ομιλητή που ήταν ο Δημήτρης Καττής, εργαζόμενος τυπογράφος και μέλος της γραμματείας της Πρωτοβουλίας. Στην εισηγητική του τοποθέτηση αναφέρθηκε στον χαρακτήρα του κειμένου και τους στόχους της Πρωτοβουλίας για δημόσιο διάλογο και συσπείρωση αγωνιστών στην πορεία προς την Πανελλαδική Συνάντηση. Όπως υπογράμμισε, «η πρότασή μας θέλουμε να είναι η αρχή μιας διαδρομής, ο βασικός πυρήνας για μια συνθετική, συλλογική, ζωντανή και πάνω απ΄ όλα ενδιαφέρουσα και δημιουργική προσπάθεια συγκρότησης ενός προγράμματος των κομμουνιστών και κομμουνιστριών της εποχής μας και του συλλογικού πολιτικού οργανισμού που θα προωθήσει τις ιδέες αυτές».

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Βασίλης Μηνακάκης, επιμελητής εκδόσεων και συγγραφέας, ο οποίος παρουσίασε τα κρίσιμα σημεία από τις δύο πρώτες ενότητες του «Κειμένου Αρχών» που αφορούν την ανάγνωση του σύγχρονου καπιταλισμού για την ανατροπή του και το περίγραμμα της αντίληψης για τον κομμουνισμό της εποχής μας ως κίνησης που καταργεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων ή –όπως ανέφερε και ο τίτλος της εκδήλωσης– ως στόχος και πράξη ενός κινήματος που ανατρέπει την καπιταλιστική βαρβαρότητα. «Στην αντίληψή μας, ο κομμουνισμός δεν αποτελεί απλώς προοπτική, όραμα, “μεγάλη αφήγηση’’ για το μέλλον, προγραμματικό στόχο απλώς για να γεμίζει σελίδες κομματικών ντοκουμέντων. Αποτελεί, ταυτοχρόνως, κόκκινο νήμα που διαπερνά την πράξη του παρόντος, φάρο, οδηγό και μέτρο της» σημείωσε.

 

Στη συνέχεια μίλησε ο Κώστας Τριχιάς, νέος εργαζόμενος, ο οποίος παρουσίασε τα βασικά σημεία της τρίτης ενότητας του «Κειμένου Αρχών» που αφορούν το επαναστατικό υποκείμενο και ειδικά το κόμμα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης στον 21ο αιώνα. Ιδιαίτερα αναφέρθηκε στη συμβολή της νέας γενιάς σε μια αντεπίθεση των επαναστατικών ιδεών στην εποχή της βαθιάς κρίσης και των άλυτων δομικών αντιθέσεων του καπιταλισμού, τονίζοντας την αναγκαιότητα ενός δημιουργικά αναπτυσσόμενου κομμουνιστικού προγράμματος που θα απαντάει στο γερασμένο και σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης. Χαρακτηριστικά τόνισε ότι «η προσπάθειά μας για τη διαμόρφωση κομμουνιστικού προγράμματος και κόμματος, πρέπει να συναντηθεί με ευρύτερα τμήματα της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των καταπιεζόμενων λαϊκών στρωμάτων, να αποκτήσει ποιοτική σχέση και να αλληλεπιδράσει με καμπές της ταξικής πάλης και του πολιτικού αγώνα, που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ανάπτυξης ενός μαζικού, εργατικού επαναστατικού κόμματος».

 

Μετά τις εισηγητικές τοποθετήσεις, τον λόγο πήραν μια σειρά αγωνιστές που έθεσαν σημαντικά ερωτήματα και πλευρές για την προσπάθεια διαμόρφωσης των σύγχρονων προγραμματικών επεξεργασιών, της συσπείρωσης δυνάμεων για μια ανώτερη κομμουνιστική οργάνωση και την πολιτική και θεωρητική διαπάλη μέσα στους ταξικούς αγώνες και την κοινωνία στις σημερινές συνθήκες.

 

Μια δημιουργική συζήτηση ξεκίνησε έτσι και δημόσια, μέσα από την πρώτη αυτή εκδήλωση παρουσίασης, δείχνοντας ότι υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον και απαίτηση από ένα δυναμικό που αναζητά και θέλει να συμβάλλει στην προσπάθεια αυτή. Όπως τονίστηκε από πλευράς διοργανωτών, με την εκδήλωση ξεκινάει ο δημόσιος, οργανωμένος και ανοιχτός διάλογος επί του κειμένου και των προγραμματικών θέσεων του εγχειρήματος. Διάλογος που χρειάζεται να οργανωθεί σε τοπικό, κλαδικό και πανελλαδικό επίπεδο, μέσα από άρθρα, κείμενα συμβολής, αναλύσεις και γνώμες. Διάλογος που θα γίνει μέσα στις συσκέψεις που θα οργανωθούν το επόμενο διάστημα σε μια σειρά πόλεις και γειτονιές, θα ανοίξει και μέσα από την ιστοσελίδα της Πρωτοβουλίας Διαλόγου, αλλά και από τα έντυπα και τα μέσα της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς.

Δείτε το video εδώ

Διπλή νίκη για τον λαό της Χιλής στο δημοψήφισμα

 Από την εφημερίδα ΠΡΙΝ

Γιώργος Παυλόπουλος

▸Οι αγώνες μπορούν να δικαιώνονται, ακόμη και απέναντι στην πιο σκληρή αντίδραση και άγρια καταστολή. Αυτό απέδειξε ο λαός της Χιλής στο δημοψήφισμα της Κυριακής, εγκρίνοντας με συντριπτική πλειοψηφία και ποσοστό κοντά στο 80%, τη σύνταξη ενός νέου συντάγματος, που θα αντικαταστήσει το ισχύον, το οποίο έχει τις ρίζες του στην αιμοσταγή δικτατορία του Αουγκούστο Πινοσέτ.

Ταυτόχρονα, όμως, οι Χιλιανοί αποφάσισαν, με εξίσου ευρεία πλειοψηφία, ότι αυτοί οι οποίοι θα συζητήσουν και θα καταλήξουν στο σχέδιο για το νέο σύνταγμα θα είναι εξ’ ολοκλήρου εκλεγμένοι από τον λαό. Αυτό, άλλωστε, ήταν το δεύτερο ερώτημα στο χθεσινό δημοψήφισμα – εάν τα 155 μέλη της Συντακτικής Συνέλευσης θα αποτελούνται αποκλειστικά από εκλεγμένους ή το ήμισυ του σώματος θα προέρχεται από τους νυν βουλευτές.

 

Πλέον, το επόμενο βήμα και ταυτόχρονα η επόμενη μεγάλη μάχη θα είναι η διαδικασία εκλογής των μελών της Συνέλευσης, η οποία τυπικά πρέπει να έχει ολοκληρωθεί ως τον Απρίλιο του 2021. Κι αυτό διότι είναι φανερό ότι οι δυνάμεις της Δεξιάς και της αντίδρασης θα επιχειρήσουν να «νοθεύσουν» όσο περισσότερο μπορούν τη λαϊκή βούληση (σημειώνεται ότι οι αποφάσεις στη Συνέλευση απαιτούν πλειοψηφία δύο τρίτων) και, στην καλύτερη γι’ αυτές περίπτωση, να αποκτήσουν την πλειοψηφία στο νέο σώμα.

Θα το κάνουν δε παίζοντας και το χαρτί της συμφιλίωσης και της ενότητας, όπως φάνηκε και από τις πρώτες δηλώσεις του προέδρου, Σεμπαστιάν Πινιέρα: «Μέχρι σήμερα, το σύνταγμα μας χώριζε. Από σήμερα, πρέπει όλοι να εργαστούμε μαζί ώστε το νέο σύνταγμα να αποτελέσει το ισχυρό πλαίσιο της ενότητας, της σταθερότητας και του μέλλοντος της Χιλής».

 

Όσο για τις δυνάμεις της Αριστεράς, που πρωταγωνίστησαν στους ηρωικούς αγώνες των προηγούμενων μηνών, έχουν επίσης να απαντήσουν τα δικά τους σημαντικά διλήμματα. Θα τοποθετήσουν τον πήχη ψηλά, στοχεύοντας σε μια ριζική τομή και ένα μεγάλο βήμα προς τη συνολική ανατροπή για μιαν άλλη κοινωνία ή θα οδηγηθούν σε ένα επώδυνο συμβιβασμό, όπως ήδη ζητούν ορισμένοι;

Εκλογές στη Βολιβία

 

Παναγιώτης Μαυροειδής

Στο 54% το MAS στη Βολιβία, ενώ στην επικράτεια της πρωτεύουσας La Paz πλησιάζει το 70%!

Προφανώς οι εκλογές ούτε τώρα ούτε πριν ανοιγοκλείνουν το διακόπτη του σοσιαλισμού ή καπιταλισμού στη Βολιβία.

Ας μη χάσουμε ωστόσο τις σπουδαίες πολιτικές εικόνες, τις νίκες και ήττες που περικλείουν

1. Το MAS ανατράπηκε με πραξικόπημα μετά τις εκλογές που έγιναν πέρυσι και όπου είχε κατηγορηθεί για νοθεία. Έδινε στον εαυτό του 48% και τώρα πήρε 54%.

2.Η εκλεκτή του πραξικοπήματος που ευλόγησαν ΗΠΑ και ΕΕ και η οποία αυτό-ανακηρύχθηκε πρόεδρος πέρυσι, δεν υπάρχει στο εκλογικό αποτέλεσμα, καθώς αποσύρθηκε νωρίς λόγω της πλήρους ανυπαρξίας επιρροής

3. Το κόμμα του Mesa στον οποίο στήριξε τις ελπίδες του το στρατόπεδο του πραξικοπήματος, παίρνει τους μισούς ψήφους από το MAS.

4. Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό : Είχαν στήσει νοθεία του αποτελέσματος που ανατράπηκε με πάταγο. Είναι πρωτοφανές, σε ένα αποτέλεσμα το πρώτο κόμμα παίρνει απόλυτη πλειοψηφία, με διπλάσια ποσοστά από το δεύτερο, επί 2 μέρες σχεδόν να παρουσιάζεται ότι.... προηγείται το δεύτερο και μάλιστα με διαφορά. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί λόγω επιλεκτικής εισαγωγής στοιχείων σε μικρότερη όμως διαφορά, την οποία θα την εξαφάνιζαν στη συνέχεια ηλεκτρονικά και θα υπήρχε δεύτερος γύρος. Ήρθε όμως ένα τσουνάμι που στην ήττα πρόσθεσε τη γελοιοποίηση

Ο λαός της Βολιβίας με τη στάση του, συνέτριψε κατά κράτος σωρεία πρωτοφανών ύβρεων σε βάρος του από την αστική τάξη της χώρας και τους ισχυρούς του παγκόσμιου καπιταλισμού. Το τι θα γίνει στο μέλλον είναι μια άλλη υπόθεση. Όμως αυτό συνιστά μια πολύ μεγάλη νίκη του λαού της Βολιβίας και ένα διεθνιστικό δώρο για όλους τους λαούς του κόσμου

 

Το Αζερμπαϊτζάν συνεχίζει την επίθεση στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ)

 

Ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν, Ιλχάμ Αλίεφ, δήλωσε την Τετάρτη ότι το Αζερμπαϊτζάν συνεχίζει τη στρατιωτική επιχείρηση για την «απελευθέρωση» του Ναγκόρνο Καραμπάχ, ανέφερε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax.

Οι νέες αιματηρές συγκρούσεις εντός και γύρω από το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι οι χειρότερες από τότε που η εκεχειρία του 1994 έθεσε τέλος στον πόλεμο για τη διαφιλονικούμενη περιοχή στον οποίο χάθηκαν 30.000 άνθρωποι. 

Αζερμπαϊτζάν και Αρμενία ερίζουν για το Ναγκόρνο Καραμπάχ επί τρεις δεκαετίες.

Η Ρωσία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο για την επίτευξη της εκεχειρίας, ωστόσο σποραδικές συγκρούσεις συνεχίστηκαν,

 

Σλοβακία: Τέσσερα χρόνια φυλακή στον ακροδεξιό ηγέτη Μάριαν Κοτλέμπα

 

Ο ηγέτης της ακροδεξιάς στην Σλοβακία, Μάριαν Κοτλέμπα, του οποίου το κόμμα κατέχει 14 έδρες στο κοινοβούλιο, καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια και τέσσερις μήνες φυλάκιση για διάδοση μίσους, με την κατηγορία ότι διοργάνωσε μια δήθεν φιλανθρωπική εκδήλωση που το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι είχε ναζιστική κεντρική ιδέα.

Ο Κοτλέμπα, βουλευτής και πρώην περιφερειακός κυβερνήτης, που ίδρυσε το ακροδεξιό κόμμα «Η Σλοβακία μας» (LSNS), είχε κατηγορηθεί ότι διένειμε επιταγές των 1.488 ευρώ σε φτωχές οικογένειες σε μια εκδήλωση που σηματοδοτούσε την επέτειο της ίδρυσης του σλοβακικού κράτους-μαριονέτα της ναζιστικής περιόδου.

Ο αριθμός 1488

Ο αριθμός 1488 είναι ένα σύμβολο για τους ρατσιστές της λευκής υπεροχής, που αναφέρεται σε ένα ρατσιστικό σύνθημα 14 λέξεων και το ναζιστικό χαιρετισμό «Heil Hitler», που ξεκινά με το όγδοο γράμμα της αλφαβήτου.

Το δικαστήριο αποδέχθηκε το επιχείρημα των εισαγγελέων ότι οι ρατσιστικές αναφορές ήταν σκόπιμες.

Το Ειδικό Ποινικό Δικαστήριο του Πεζινόκ, βόρεια της πρωτεύουσας Μπρατισλάβα, κατέληξε ότι ο Κοτλέμπα, 43 ετών, είναι ένοχος για υποστήριξη ενός κινήματος με στόχο την καταστολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Εφέσιμη η απόφαση

Η απόφαση είναι εφέσιμη στο Ανώτατο Δικαστήριο και ο ακροδεξιός βουλευτής δεν οδηγήθηκε αμέσως στη φυλακή. Αν επικυρωθεί η απόφαση, ο Κοτλέμπα θα χάσει επίσης την κοινοβουλευτική του έδρα.

Στο παρελθόν το κόμμα έχει εκφράσει σεβασμό για το καθεστώς-μαριονέτα της ναζιστικής περιόδου, του οποίου ο αρχηγός, Τζόζεφ Τίσο βοήθησε στην απέλαση δεκάδων χιλιάδων Σλοβάκων Εβραίων και να οδηγηθούν σε στρατόπεδα θανάτου των Ναζί. Αργότερα δικάστηκε για προδοσία.

Το κόμμα LSNS τα τελευταία χρόνια άμβλυνε τον τόνο του, διατυπώνοντας δεσμεύσεις του να σκληρύνει το νόμο και την τάξη και να υπερασπιστεί τους «αξιοπρεπείς Σλοβάκους».

Κέρδισε την τέταρτη θέση στις εκλογές του Φεβρουαρίου 2020, συγκεντρώνοντας το 8% των ψήφων, κερδίζοντας 14 από τις 150 έδρες της Βουλής.

 

Αρμένιοι: Το Αζερμπαϊτζάν χρησιμοποιεί την εκεχειρία ως προκάλυμμα για νέα επίθεση

 

Το υπουργείο Εξωτερικών της Δημοκρατίας του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) κατηγόρησε σήμερα Σάββατο το Αζερμπαϊτζάν ότι χρησιμοποιεί τις συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός ως προκάλυμμα για να προετοιμάσει τη στρατιωτική δράση του, καθώς όλες οι πλευρές αλληλοκατηγορούνται για την παραβίαση της εκεχειρίας που επιτεύχθηκε με τη μεσολάβηση της Ρωσίας.

Στην ανακοίνωσή του, το υπουργείο Εξωτερικών του αρμενικού θύλακα επαναλαμβάνει την πάγια θέση του, ότι ο μοναδικός τρόπος για να επιτευχθεί πραγματική ειρήνη είναι να αναγνωριστεί το Ναγκόρνο Καραμπάχ από τη διεθνή κοινότητα ως ανεξάρτητη Δημοκρατία του Αρτσάχ.

Ο αρμενικός θύλακας είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ως έδαφος του Αζερμπαϊτζάν, όμως οι κάτοικοί τους και οι κυβερνώντες του είναι αρμενικής καταγωγής.

Αζερμπαϊτζάν και Αρμενία αλληλοκατηγορούνται για την παραβίαση της εκεχειρίας.

 

Αζερμπαϊτζάν: Προσωρινή η εκεχειρία με τους Αρμένιους

 

Προσωρινή και για ένα μόνο διάστημα συμφωνήθηκε να είναι η εκεχειρία στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών του Αζερμπαϊτζάν Τζεϊχούν Μπαϊράμοφ ο οποίος διευκρίνισε πως πρόκειται για ανθρωπιστική εκεχειρία με διάρκεια όσο διάστημα χρειάζεται ο Ερυθρός Σταυρός ώστε να φροντίσει για την ανταλλαγή των σορών όσων σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις.

Ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους στο Μπακού, ο Αζέρος υπουργός είπε ότι το στάτους κβο στον ορεινό αυτόν θύλακα δεν εξυπηρετεί τη χώρα του και ότι το Αζερμπαϊτζάν ελπίζει και αναμένει ότι εν καιρώ θα θέσει υπό τον έλεγχό του μεγαλύτερο μέρος των εδαφών αυτών.

Υπενθυμίζεται ότι νωρίτερα η ρωσική διπλωματία ανακοίνωσε ότι Αζερμπαϊτζάν και Αρμενία συμφώνησαν σε κατάπαυση του πυρός στην περιοχή Ναγκόρνο Καραμπάχ, έπειτα από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις στην Μόσχα μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών των δύο εμπόλεμων πλευρών με τη διαμεσολάβηση του Ρώσου ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ.

Μάλιστα λίγα λεπτά αφότου τέθηκε σε ισχύ η συμφωνία για κατάπαυση του πυρός στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν αλληλοκατηγορήθηκαν για νέες επιθέσεις σε κατοικημένες ζώνες.

«Οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν εξαπέλυσαν επίθεση στις 12.05», δηλαδή μετά την έναρξη της εκεχειρίας που είχε οριστεί για το μεσημέρι, τοπική ώρα (11.00 ώρα Ελλάδας), ανακοίνωσε το υπουργείο Άμυνας της Αρμενίας.

«Ο εχθρός βομβαρδίζει κατοικημένες ζώνες», ανέφερε από την πλευρά του το υπουργείο Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν.

Ένας εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας της Αρμενίας, ο Αρτσρούν Χοβχανισιάν, ανέφερε στο Facebook ότι οι αζερικές ένοπλες δυνάμεις δεν έπληξαν την πόλη Καπάν, όπως είχε ανακοινωθεί νωρίτερα, αλλά άλλες, όμορες κοινότητες, όπως το χωριό Αρτσβανίκ.

Έκανε μάλιστα λόγο για «ένα θύμα», σύμφωνα με το πρακτορείο Tass.

Σχεδόν αμέσως, το Μπακού διέψευσε την πληροφορία, χαρακτηρίζοντας «προβοκάτσια του εχθρού» τις καταγγελίες της Αρμενίας.

Αντιθέτως, υποστήριξε ότι οι αρμενικές δυνάμεις εξαπέλυσαν πυραυλικές επιθέσεις στον οικισμό Χαντρούτ, στα βόρεια της πόλης Τζεϊραγίλ.

 

Η Ουκρανία παρέδωσε στην Τουρκία το σοβιετικό σύστημα S-125 Pechora

 

Η Ουκρανία παρέδωσε το αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα S-125 Pechora στην Τουρκία. Πρόκειται για πυραύλους εδάφους-αέρος και είναι σοβιετικής κατασκευής.

Αυτό αναφέρθηκε από την τουρκική ιστοσελίδα «Defence Turk» επικαλούμενη ουκρανικές πηγές και αναδημοσίευσε το Βαλκανικό Περισκόπιο .

Ο διευθύνων σύμβουλος της ουκρανικής κρατικής εταιρείας «Ukrspetsexport», Βαντούμ Νόζντρια (Vadym Nozdrya), ανακοίνωσε την παράδοση.

Το σύστημα πυραύλων εδάφους-αέρος έχει εμβέλεια 40 χιλιομέτρων, με μέγιστο υψόμετρο 15 χιλιομέτρων.

Το S-125 Pechora είναι μια εκσυγχρονισμένη έκδοση ενός παλαιότερου μοντέλου που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την ουκρανική αεροδυναμική.

Το S-125 -που λέγεται και SA-3 Goa σύμφωνα με την ονομασία του ΝΑΤΟ- είναι ένας πύραυλος μεσαίου βεληνεκούς που βασίζεται στη σοβιετική τεχνολογία που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1960 και με ένα σύστημα με παρόμοια απόδοση με το αμερικανικό πυραυλικό σύστημα MIM-23B HAWK, που χρησιμοποιείται ήδη από την αεροπορία της Τουρκίας.

Πρόσφατα, Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν την πρόθεση του Κιέβου να αγοράσει 48 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα Bayraktar, κατασκευασμένα από την Baykar Defense, από τις ένοπλες δυνάμεις της Άγκυρας.

Ο Νόζντρια πρόσθεσε ότι μέρος της παραγωγής Bayraktar θα μπορούσε να μεταφερθεί στην Ουκρανία, κάτι που θα επέτρεπε μείωση κατά 35% του κόστους αγοράς, όπως σημειώνει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Agenzia Nova.

Αναλυτές: Γιατί η Τουρκία αγόρασε συστήματα S-125 από την Ουκρανία

Ο λόγος για την αγορά μεγάλου αριθμού ουκρανικών συστημάτων αεροπορικής άμυνας S-125 διευκρινίστηκε από την Άγκυρα.

Πριν από λίγους μήνες, έγινε γνωστό ότι ο τουρκικός στρατός απέκτησε μεγάλο αριθμό συστημάτων αεροπορικής άμυνας S-125 από την Ουκρανία.

Υπήρξαν εικασίες ότι αυτά θα μεταφέρονταν στη Λιβύη και τη Συρία για να καταστρέψουν στρατιωτικά drone και αεροσκάφη.

Ωστόσο, μετά από πληροφορίες σχετικά με την άφιξη μιας ομάδας του ουκρανικού στρατού στην Τουρκία και την προγραμματισμένη έναρξη του συστήματος αεροπορικής άμυνας S-400, εμπειρογνώμονες εξέφρασαν την άποψη ότι τα ουκρανικά πυραυλικά συστήματα θα χρησιμοποιηθούν για την εκτόξευση πυραύλων στόχου.

Σήμερα, η Τουρκία χρειάζεται πυραύλους ικανούς να προσομοιώσουν πραγματικούς στόχους, και σε αυτήν την περίπτωση τα ουκρανικά όπλα είναι η φθηνότερη και πιο αποδεκτή επιλογή.

Φυσικά, λόγω της σχετικά χαμηλής ταχύτητας πτήσης του πυραύλου, το δυναμικό του S-400 δεν θα μπορούσε να δείξει πλήρως τις δυνατότητες του, αλλά η Άγκυρα, σαφώς, δεν το χρειάζεται ακόμη.

Οι αναλυτές επέστησαν την προσοχή στον τόπο ανάπτυξης του πυραυλικού συστήματος άμυνας τουρκικών ενόπλων δυνάμεων S-400 «Triumph» στο νότιο τμήμα της Μαύρης Θάλασσας και τα ραντάρ του συστήματος καλύπτουν τη χερσόνησο της Ρωσικής Κριμαίας, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει μια κάπως σοβαρή απειλή για την ασφάλεια των ρωσικών στρατιωτικών βάσεων.

 

Τούρκος εισαγγελέας πρότεινε ισόβια για τον ακτιβιστή Οσμάν Καβαλά

 

Τούρκος εισαγγελέας πρότεινε την Πέμπτη ποινή ισόβιας κάθειρξης «με επιβαρυντικές περιστάσεις» εναντίον του επιχειρηματία και ακτιβιστή Οσμάν Καβαλά, ο οποίος κρατείται για σχεδόν τρία χρόνια.

Ένα νέο κατηγορητήριο σε βάρος του για «απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης» για την υποτιθέμενη συμμετοχή του στο αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 και για «πολιτική κατασκοπεία» δόθηκε στη δημοσιότητα από την εισαγγελία της Κωνσταντινούπολης.

Ο Αμερικανός ερευνητής Χένρι Μπάρκλεϊ αντιμετωπίζει επίσης τις ίδιες κατηγορίες.

Ο Καβαλά περιγράφεται ως «τοπικός συνεργάτης του» στο κατηγορητήριο.

Ο Μπάρκλεϊ, ο οποίος είχε επισκεφτεί πολλές φορές την Τουρκία, είναι καθηγητής στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Lehigh στην Πενσιλβάνια.

Τρεις ποινές ισόβιας κάθειρξης «με επιβαρυντικές περιστάσεις», συμπεριλαμβανομένων αυστηρότερων συνθηκών κράτησης, ζητεί ο εισαγγελέας εναντίον του Καβαλά και του Μπάρκλεϊ για την εικαζόμενη συμμετοχή τους στην απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, και 20 χρόνια φυλάκιση για «κατασκοπεία».

Ο 62χρονος επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος που βρίσκεται χωρίς καν να έχει καταδικασθεί στη φυλακή από τον Νοέμβριο του 2017 αρχικά κατηγορήθηκε για απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης υποστηρίζοντας τις διαδηλώσεις οικολόγων εναντίον της ανάπλασης του πάρκου Γκεζί της Κωνσταντινούπολης το 2013.

Δικαστήριο τον απάλλαξε τον Φεβρουάριο.

Όμως συνελήφθη ξανά την ίδια ημέρα, μερικές ώρες μετά την αθώωσή του, στο πλαίσιο χωριστής έρευνας για κατασκοπεία, που κατά τις τουρκικές Αρχές συνδέεται με το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το 2016.

Σημαντική προσωπικότητα της τουρκικής κοινωνίας των πολιτών, ο Καβαλά είναι γνωστός για την υποστήριξη πολιτιστικών προγραμμάτων υπέρ ενός διαλόγου για την ειρήνη, κυρίως στα θέματα των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, του Κουρδικού και της αρμενοτουρκικής συμφιλίωσης.

Ο Ερντογάν τον κατηγορεί ότι «επιδιώκει την αποσταθεροποίηση της Τουρκίας».

Ο δικηγόρος του Ιλκάν Κογιουντσού διαβεβαίωσε τον Ιούλιο ότι δεν υπάρχει «καμία απόδειξη» που να στηρίζει τις κατηγορίες κατά του πελάτη του.

 

Πολωνία και Λιθουανία ανακαλούν 35 διπλωμάτες από τη Λευκορωσία

 

Η Πολωνία και η Λιθουανία ανακάλεσαν 35 διπλωμάτες που υπηρετούν στη Λευκορωσία, σε μια συγκυρία ισχυρών διπλωματικών εντάσεων με τη χώρα αυτή που κατηγορεί τη Βαρσοβία και το Βίλνιους ότι στηρίζουν το κίνημα διαμαρτυρίας που ξέσπασε μετά τις προεδρικές εκλογές της 9ης Αυγούστου.

Όπως και άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Πολωνία ανακάλεσε ήδη τον πρεσβευτή της στη Λευκορωσία. Η απόφασή της να ανακαλέσει και άλλα μέλη του διπλωματικού προσωπικού λαμβάνεται έπειτα από σχετικό αίτημα των λευκορωσικών αρχών, σύμφωνα με το πολωνικό υπουργείο Εξωτερικών.

Ο περιορισμός του πολωνικού (διπλωματικού) προσωπικού είναι μια εχθρική χειρονομία στην οποία η Πολωνία θα απαντήσει εν ευθέτω χρόνω και καταλλήλως, δήλωσε στο πολωνικό πρακτορείο ειδήσεων PAP ο υφυπουργός Εξωτερικών Μάρτσιν Πρζίντατζ, ανακοινώνοντας ότι η Πολωνία ανακαλεί 30 διπλωμάτες.

Η Λιθουανία, η οποία είχε επίσης ανακαλέσει τον πρεσβευτή στο Μινσκ, ανακοίνωσε ότι ανακαλεί πέντε διπλωμάτες.

Η Λιθουανία ελπίζει ότι αυτή η ανάκληση θα διατηρήσει τις πιθανότητες διαλόγου αλλά θα αναλάβει αμοιβαίες πρωτοβουλίες εάν η Λευκορωσία συνεχίσει να κλιμακώνει την κατάσταση”, προειδοποίησε η εκπρόσωπος του λιθουανικού υπουργείου Εξωτερικών Ράσα Γιακιλάιτιενε.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια των επεμβάσεων στα εσωτερικά άλλων κρατών υπέρ των αντιδραστικών φιλοδυτικών και Νατοϊκών δυνάμεων αρνήθηκε να αναγνωρίσει τη νίκη του Αλεξάντερ Λουκασένκο στις προεδρικές εκλογές και υιοθέτησε κυρώσεις σε βάρος Λευκορώσων αξιωματούχων που κατηγορούνται για νοθεία στις εκλογές και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 

Ροχανί: Οι «απάνθρωπες» αμερικανικές κυρώσεις δεν θα λυγίσουν το Ιράν

 

Ο πρόεδρος του Ιράν Χασάν Ροχανί κατήγγειλε τις νέες σκληρές και απάνθρωπες κυρώσεις που επέβαλαν στη χώρα του οι Ηνωμένες Πολιτείες, δηλώνοντας ότι οι ΗΠΑ δεν θα καταφέρουν να σπάσουν την αντίσταση της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Η Ουάσινγκτον ανακοίνωσε την Πέμπτη, κυρώσεις σε βάρος των 18 κύριων ιρανικών τραπεζών για να σταματήσει την παράνομη πρόσβαση στα αμερικανικά δολάρια.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες ελπίζουν έτσι να λυγίσουν το Ιράν ολοκληρώνοντας την ασφυξία της οικονομίας του, ενώ η εκστρατεία τους της μέγιστης πίεσης δεν επέτρεψε στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να αποσπάσει την “καλύτερη συμφωνία” για την πυρηνική ενέργεια που ήλπιζε ότι θα είχε με την Τεχεράνη.

Οι Αμερικανοί έκαναν ήδη ό,τι μπορούσαν εναντίον του μεγάλου ιρανικού έθνους, αντέδρασε ο πρόεδρος Ροχανί, σύμφωνα με δηλώσεις που αναρτήθηκαν στην επίσημη ιστοσελίδα του.

“Δεν θα καταφέρουν να σπάσουν την αντίσταση του ιρανικού έθνους με αυτές τις απάνθρωπες (ενέργειες)”, δήλωσε.

Παρατηρητές και διπλωμάτες φοβούνται μήπως αυτές οι νέες κυρώσεις μειώσουν ακόμη περισσότερο τη δυνατότητα για το Ιράν να αποκτά “ανθρωπιστικά” αγαθά, ακόμη και αν η Ουάσινγκτον διαβεβαιώνει ότι αυτά τα αγαθά υπόκεινται σε εξαιρέσεις.

Για τον Ιρανό πρόεδρο, αυτές οι κυρώσεις αποσκοπούν στη δημιουργία σοβαρών εμποδίων στις μεταφορές κεφαλαίων για τα φάρμακα και τα τρόφιμα.

Καταγγέλλει σκληρά, τρομοκρατικά και απάνθρωπα τιμωρητικά μέτρα.

Μεσούσης της πανδημίας Covid-19, το αμερικανικό καθεστώς θέλει να καταστρέψει τους τελευταίους διαύλους μας για την αγορά τροφίμων και φαρμάκων, έγραψε ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ χθες στο Twitter.

Οι Ιρανοί θα επιβιώσουν από αυτήν την τελευταία σκληρότητα, αλλά η συνωμοσία για να λιμοκτονήσει ένας λαός είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, πρόσθεσε.

 

Ο Λαβρόφ ανακοίνωσε εκεχειρία στο Ναγκόρνο Καραμπάχ

 

Αζερμπαϊτζάν και Αρμενία συμφώνησαν σε μια κατάπαυση του πυρός από τις 12.00 σήμερα Σάββατο μεσημέρι, τοπική ώρα, (11.00 ώρα Ελλάδας) στην περιοχή Ναγκόρνο Καραμπάχ, ανακοίνωσε η ρωσική διπλωματία μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις στην Μόσχα μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών των δύο εμπόλεμων πλευρών με τη διαμεσολάβηση του Ρώσου ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ.

«Μια κατάπαυση του πυρός ανακοινώνεται από τις 12.00 το μεσημέρι της 10ης Οκτωβρίου 2020 για ανθρωπιστικούς σκοπούς», γνωστοποίησε σήμερα στις 3 τα ξημερώματα ο Λαβρόφ, διαβάζοντας το κοινό ανακοινωθέν μετά τις συνομιλίες που διήρκησαν πάνω από 10 ώρες.

Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας τόνισε ότι η εκεχειρία θα επιτρέψει «την ανταλλαγή αιχμαλώτων πολέμου, άλλων ανθρώπων και των σορών όσων σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις…», σημειώνοντας πως η Διεθνής Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού θα ενεργήσει μεσολαβητικά στην ανθρωπιστική επιχείρηση.

Το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία δεσμεύτηκαν επίσης «σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις για την επίτευξη ταχείας ειρηνικής διευθέτησης» της σύγκρουσης με τη διαμεσολάβηση των συμπροέδρων της Ομάδας του Μινσκ, σημείωσε ο Ρώσος ΥΠΕΞ, συμπληρώνοντας πως οι «συγκεκριμένες παράμετροι» για την εφαρμογή της κατάπαυσης του πυρός θα συμφωνηθούν αργότερα.

Οι δεκάωρες συνομιλίες στην Μόσχα ήταν η πρώτη διπλωματική επαφή μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν από τις 27 Σεπτεμβρίου όταν οι δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν ξεκίνησαν να συγκρούονται σε αυτό τον ορεινό θύλακα που διεκδικείται από τις δύο χώρες επιτέθηκαν στους  Αρμένιους της αυτοανακηρυχθείσας Δημοκρατίας του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), που υποστηρίζονται από την Αρμενία και, με αποτέλεσμα νεκρούς εκατοντάδες ανθρώπους.

Οι ΥΠΕΞ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, Ζογκράμπ Μνατσακανιάν και Τζεϊχούν Μπαϊράμοφ δεν έκαναν δηλώσεις σε δημοσιογράφους μετά το τέλος των συνομιλιών.

 

Το Ιράν προειδοποίησε Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν να κρατήσουν τον πόλεμο έξω από τα εδάφη του

 

Το Ιράν προειδοποίησε το Σάββατο ότι δεν θα επιτρέψει καμία «παρείσφρηση» στο έδαφός του αρμενικών και αζερικών δυνάμεων που εμπλέκονται στις συγκρούσεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, μετά τα πυρά όλμων που έπληξαν ιρανικά χωριά κατά μήκος της μεθορίου.

«Κάθε παρείσφρηση στο έδαφος της χώρας μας από το ένα ή από το άλλο μέρος της σύγκρουσης είναι απαράδεκτη και προειδοποιούμε όλα τα μέρη να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα σε σχέση με αυτό», αναφέρεται σε μια ανακοίνωση του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα του.

Το Ναγκόρνο Καραμπάχ, η πλειονότητα των κατοίκων του οποίου είναι Αρμένιοι, αποσχίστηκε από το Αζερμπαϊτζάν προκαλώντας στις αρχές των χρόνων του 1990 έναν πόλεμο ο οποίος οδήγησε στον θάνατο 30.000 ανθρώπων.

Το μέτωπο έχει σχεδόν παγώσει από τότε παρότι τακτικά σημειώνονται συγκρούσεις, όπως αυτές που ξέσπασαν πριν από μία εβδομάδα ανάμεσα στο Μπακού και στο Γερεβάν.

Πολλά βλήματα όλμων έχουν πέσει σε ιρανικά χωριά που βρίσκονται από την άλλη πλευρά των συνόρων με το Ναγκόρνο Καραμπάχ από τη Δευτέρα, σύμφωνα με το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων Irna.

Ένα παιδί ηλικίας έξι ετών τραυματίστηκε την Τετάρτη όταν βλήματα όλμου έπληξαν το χωριό Παρβίζ Χάνλου, στην ιρανική επαρχία Ανατολικό Αζερμπαϊτζάν, προκαλώντας ζημιές σε αγροτικές εκμεταλλεύσεις και σε κατοικίες.

Σύμφωνα με το Irna, ο αναπληρωτής κυβερνήτης της Αρνταμπίλ, Μπεχρούζ Νεντάι, κάλεσε τους πολίτες να μείνουν μακριά από την περιοχή των συγκρούσεων «δεδομένης της έντασης των μαχών».

Σύμφωνα με το Irna, «ένας μεγάλος αριθμός» των κατοίκων κατά μήκος των συνόρων στην επαρχία Αρνταμπίλ «παρακολουθούν καθημερινά τις ανταλλαγές πυρών ανάμεσα στο Μπακού και το Γερεβάν».

Το Ιράν περιλαμβάνει μια κοινότητα περίπου δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων που μιλούν την αζερική γλώσσα, καθώς και μια αρμενική κοινότητα που αριθμεί λίγο κάτω από 100.000 ανθρώπους.

Στη σημερινή ανακοίνωση το Ιράν επανέλαβε την έκκλησή της στους εμπολέμους να θέσουν τέρμα στις μάχες, δηλώνοντας έτοιμη να βοηθήσει την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν να ξεκινήσουν συνομιλίες.