Οι Κούρδοι Γιαζίντι του Σιντζάρ αρνούνται να παραδώσουν τα όπλα τους στους Ιρακινούς

 

Πιθανή είναι μία ένοπλη σύγκρουση μεταξύ του Ιρακινού Στρατού και του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK) στην περιοχή του Σιντζάρ, στο βορειοδυτικό Ιράκ, δηλαδή στα εδάφη των Κούρδων Γιαζίντι, σύμφωνα με αξιωματούχο της κουρδικής αυτόνομης κυβέρνησης, ο οποίος κατηγορεί το PKK ότι αρνείται να εγκαταλείψει την περιοχή του Σιντζάρ.

Ερμπίλ (ιρακινοκουρδική πρωτεύουσα) και η Βαγδάτη κατέληξαν πέρυσι σε συμφωνία «για τη σταθεροποίηση της κατάστασης, της διοίκησης και της ασφάλειας του Σιντζάρ», προκειμένου «να βοηθήσουν τις εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένων Γιαζίντι να επιστρέψουν στις εστίες τους».

Ωστόσο, σύμφωνα με τον Σεΐχ Σάμο, σύμβουλο του Κούρδου πρωθυπουργού, της Κουρδικής Περιφερειακής Κυβέρνησης (KRG), αρμόδιο για τις υποθέσεις των Γιαζίντι, το PKK δεν ακολουθεί το σχέδιο της Βαγδάτης και αρνείται να φύγει από το Σιντζάρ, όπως δήλωσε στο ιρακινοκουρδικό BasNews.

Η συμφωνία Ερμπίλ-Βαγδάτης προβλέπει ότι, όλες οι δυνάμεις της πολιτοφυλακής και οι άλλες ένοπλες ομάδες εκτός του ελέγχου της ιρακινής κυβέρνησης πρέπει να εγκαταλείψουν το Σιντζάρ και να αντικατασταθούν από τον ιρακινό στρατό και την ιρακινή ομοσπονδιακή αστυνομία.

Ο ίδιος αξιωματούχος λέει ότι, μια ένοπλη σύγκρουση στο Σιντζάρ είναι πιθανή εάν το ΡΚΚ συνεχίσει να αρνείται να φύγει από την περιοχή.

Ποια είναι η αλήθεια. Όταν τον Αύγουστο του 2014 το Ισλαμικό Κράτος επιτέθηκε στο Σιντζάρ (ή Σινγκάλ όπως το προφέρουν οι Κούρδοι), οι Κούρδοι Πεσμεργκά, δηλαδή ο στρατός του ιρακινού Κουρδιστάν τράπηκε σε άτακτη φυγή, εγκαταλείποντας τους Γιαζίντι απροστάτευτους.

Ειπώθηκε μάλιστα τότε ότι οι Γιαζίντι εγκαταλείφθηκαν διότι αν και Κούρδοι δεν είναι μουσουλμάνοι, η θρησκεία τους είναι ένα παρακλάδι του Ζωροαστρισμού.

Επίσης, ιρακινός στρατός και ιρακινή αστυνομία στην περιοχή δεν υπήρχαν, είχαν διαλυθεί κατά την επίθεση του Ισλαμικού Κράτους στη Μοσούλη τον Ιούνιο του 2014.

Έτσι, εκατοντάδες χιλιάδες Γιαζίντι, άοπλοι και απροστάτευτοι, άρχισαν να τρέχουν να ξεφύγουν και πολλοί κατέφυγαν στο ιερό όρος Σιντζάρ, που έχει δώσει το όνομά του και στην γύρω περιοχή.

Σύμφωνα με την παράδοση των Γιαζίντι το Σιντζάρ είναι ιερό γιατί εκεί στάθηκε η κιβωτός μετά τον κατακλυσμό. Πάνω στο όρος έχουν ναούς τους.

Χιλιάδες Γιαζίντι που στάθηκαν άτυχοι και έπεσαν στα χέρια των τζιχαντιστών σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν. Περισσότερες από 6.000 γυναίκες και ανήλικα κορίτσια, ακόμα και μικρά παιδιά εννέα ετών, οδηγήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα για να πωληθούν ερωτικές σκλάβες στους τζιχαντιστές.

Μέσα σε αυτή τη χαοτική κατάσταση περισσότεροι από 30.000 άμαχοι εγκλωβίστηκαν στο ιερό όρος Σιντζάρ, δίχως τρόφιμα, δίχως νερό και δίχως όπλα. Μωρά πέθαιναν από την πείνα.

Καθώς εξελισσόταν αυτή η πρωτοφανής εθνοκάθαρση των «άπιστων Γιαζίντι», μόνο μία δύναμη έσπευσε να τους υπερασπιστεί. Οι αντάρτες του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK).

Με αυτοθυσία και ηρωισμό στάθηκαν απέναντι στους τζιχαντιστές και τους πολέμησαν άγρια.

Κράτησαν τις θέσεις τους και σταμάτησαν τη σφαγή και το σκλάβωμα.

Ποιος έσωσε λοιπόν το Σιντζάρ; Οι κοτζαμπάσηδες Μπαρζανί που κυβερνάνε το ιρακινό Κουρδιστάν; Όχι! Ο ιρακινός στρατός; Όχι! Το PKK έσωσε το Σιντζάρ.

Και για να μην μείνουν ποτέ ξανά οι Γιαζίντι απροστάτευτοι απέναντι στους φανατικούς, αυτή δεν ήταν η πρώτη σφαγή Γιαζίντι, έχουν διαπραχθεί πολλές με πιο πρόσφατη από τον Σαντάμ Χουσεΐν, το PKK τους εκπαίδευσε στα όπλα, τους έδωσε όπλα και συγκρότησε πολιτοφυλακές από ντόπιους. Τις αποτελούμενες από άνδρες Μονάδες Αντίστασης του Σινγκάλ (YBŞ) και τις Μονάδες Γυναικών του Σινγκάλ (YJŞ), στα πρότυπα των YPG και YPJ της Συρίας.

 

Να σημειωθεί ότι στα πολεμικά λάβαρα των παραπάνω μονάδων απεικονίζονται ο Ήλιος, οι Γιαζίντι είναι ηλιολάτρες και άλλα αρχαία σύμβολα του προμουσουλμανικού εθνικού κουρδικού πολιτισμού.

 

Αυτές τις ένοπλες δυνάμεις άμυνας των Γιαζίντι, που εκπαίδευσε το PKK, η κοτζαμπάσικη κυβέρνηση των Μπαρζανί (που δεν χαλάει χατίρι στους Τούρκους) θέλει να τις διαλύσει επειδή αισθάνεται ότι απειλούν η εξουσία της.

Τους ίδιους θέλει να διαλύσει και η Τουρκία, επειδή τους θεωρεί ιδεολογικά προσκείμενους στο PKK και βεβαίως η ιρακινή κυβέρνηση γιατί θέλει να αποκαταστήσει την εξουσία της στην περιοχή.

Να σημειωθεί ότι η περιοχή του Σιντζάρ είναι στρατηγικής σημασίας ως πέρασμα από το Ιράκ στη Συρία.

 

Γιαζίντι πολεμίστριες, πολλές υπήρξαν θύματα της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, πήραν τα όπλα επειδή εγκαταλείφθηκαν απροστάτευτες. Και τώρα οι ίδιοι που τις εγκατέλειψαν στον θάνατο και την ατίμωση ζητάνε να τους παραδώσουν τα όπλα τους.

Πολύ δικαιολογημένα οι Γιαζίντι και το PKK που τους οργάνωσε αρνούνται να παραδώσουν τα όπλα.

Σε ποιους να εμπιστευτούν την ασφάλειά τους; Στους ίδιους που τους εγκατέλειψαν στη σφαγή;

Και με ποιο δικαίωμα η κουρδική περιφερειακή κυβέρνηση της Ερμπίλ διαπραγματεύεται εξ ονόματος των Γιαζίντι; Η περιοχή του Σιντζάρ δεν ήταν ποτέ στη δικαιοδοσία της.