Τετράποδη προϊστορική φάλαινα (Phiomicetus anubis) ανακαλύφθηκε στην έρημο της Αιγύπτου

 

Ένα «νέο» προϊστορικό είδος τετράποδης φάλαινας, που έζησε πριν από περίπου 43 εκατομμύρια χρόνια, ανακάλυψαν παλαιοντολόγοι στην Αίγυπτο.

Το απολίθωμα του αμφίβιου Phiomicetus anubis βρέθηκε στην Δυτική Έρημο της Αιγύπτου.

Το κρανίο του προϊστορικού πλάσματος θυμίζει ελαφρώς τις τοιχογραφίες με τον θεό Ανούβι και γι’ αυτό δόθηκε στο θηρίο το όνομα του θεού.

Οι πρόγονοι των μοντέρνων φαλαινών εξελίχθηκαν από χερσαία θηλαστικά που θύμιζαν ταράνδους και έζησαν σε βάθος εκατομμυρίων ετών.

Το αμφίβιο ζύγιζε περίπου 600 κιλά και είχε μήκος τριών μέτρων.

Η φάλαινα διέθετε δυνατά σαγόνια και μπορούσε να περπατήσει στη γη και να κολυμπήσει στο νερό.

Το τμήμα του σκελετού που βρέθηκε στο Ελ Φαγιούμ, αναλύθηκε εξονυχιστικά στο Πανεπιστήμιο της Mansoura.

Αν και η περιοχή είναι τώρα έρημος, πριν από εκατομμύρια χρόνια καλυπτόταν από θάλασσα και είναι πλούσια σε απολιθώματα.

Στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού έχουν ήδη συναρμολογήσει τα οστά του προγόνου των φαλαινών.

Είναι ένα τετράποδο ζώο, με εμπρόσθια και οπίσθια άκρα.

Αυτό σημαίνει ότι αυτό το ζώο ήταν οπωσδήποτε μερικώς στεριανό, όπως εξηγούν οι επιστήμονες.

Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της εξέλιξης των ειδών.

Ήταν ζώο που ζούσε σε παραθαλάσσιες περιοχές και με τα επιμήκη άκρα του κολυμπούσε, ενώ με το μακρύ ρύγχος του έπιανε και τρεφόταν με ψάρια.

Λόγω της κλιματικής αλλαγής μεταξύ Μειοκαίνου και Πλειοκαίνου, εξελίχθηκε σταδιακά κι έγινε ο θαλάσσιος γίγαντας που δεσπόζει σήμερα στους ωκεανούς.

Οι φάλαινες είναι οι κοντινότεροι συγγενείς των ιπποπόταμων

Όλα τα κητώδη, μεταξύ των οποίων οι φάλαινες, τα δελφίνια, οι φυσητήρες και οι φώκαινες είναι απόγονοι χερσαίων θηλαστικών, που ανήκαν στα Αρτιοδάκτυλα.

Σήμερα τα κητώδη και τα αρτιοδάκτυλα μαζί υπάγονται στην υποτάξη Κηταρτιοδάκτυλα, η οποία συμπεριλαμβάνει τις φάλαινες και τους ιπποπόταμους.

Στην πραγματικότητα, οι φάλαινες αποτελούν τους κοντινότερους συγγενείς των ιπποπόταμων.

Προήλθαν από έναν κοινό πρόγονο, περίπου πριν από 54 εκατομμύρια χρόνια.

Άρχισαν να κολυμπούν πριν από σχεδόν 50 εκατομμύρια χρόνια.

Τα κητώδη υποδιαιρούνται σε δύο συνομοταξίες:

Τα Μυστακοκήτη: δηλαδή οι φάλαινες, των οποίων χαρακτηριστικό είναι τα φαλαίνια (ή μπαλένες).

Πρόκειται για ελάσματα από κερατίνη, που αντικαθιστούν τα δόντια σε όσα είδη δεν έχουν.

Οι μπαλένες στηρίζονται στον ουρανίσκο και σχηματίζουν ένα είδος φίλτρου, που επιτρέπει στο νερό της θάλασσας να εξέρχεται από το στόμα, συγκρατώντας τους μικρούς οργανισμούς (πλαγκτόν) με τους οποίους τρέφεται το κήτος.

Τα Οδοντοκήτη: δηλαδή τα δελφίνια, οι φυσητήρες και οι φώκαινες, τα οποία τρέφονται με ψάρια και καλαμάρια.

Ορισμένα από αυτά έχουν την ικανότητα να αντιλαμβάνονται το γύρω περιβάλλον τους μέσω ηχοεντοπισμού.