Η αλήθεια για τους νεοναζί στην Ουκρανία

 

Ένα από τα επιχειρήματα της ρωσικής πλευράς για την εισβολή στην Ουκρανία είναι η ύπαρξη και δράση «ναζιστικών ακροδεξιών» ομάδων που συνδέονται με το ουκρανικό κράτος και την κυβέρνηση της χώρας. Προφανώς η επίκληση του «αντιφασισμού» από τη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία προκειμένου να προωθήσει τα γεωπολιτικά της σχέδια στην περιοχή …είναι προσχηματική αφού στοχεύει στα έντονα αντιφασιστικά αισθήματα των Ρώσων και των λαών της πρώην ΕΣΣΔ που πλήρωσαν με εκατομμύρια νεκρών την πάλη με τον φασισμό – ναζισμό. Δεν είναι επίσης «συνεπής» αφού η ίδια πρωτοστατεί στον αντικομμουνισμό και είναι γνωστό ότι διατηρεί φιλικές σχέσεις με ακροδεξιά μορφώματα σε όλο τον κόσμο.

Ωστόσο η προσπάθεια που γίνεται από διάφορους στην Ελλάδα, εκπροσώπους αστικών κομμάτων, δημοσιογράφους στα ΜΜΕ να υποστηρίξουν ότι η δράση και η ύπαρξη ακροδεξιών και φασιστικών ομάδων υπό την καθοδήγηση των Ευρωατλαντικών δεν υπάρχουν ή είναι ένας μύθος που δημιουργήθηκε από τη ρωσική προπαγάνδα… δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και θολώνει τη μνήμη των γεγονότων που ζήσαμε το 2014 με το περίφημο «Ευρωμεϊντάν». Μια μικρή αναδρομή την ιστορία του φασισμού στην Ουκρανία, πολέμιου και αιχμή του δόρατος κατά της Σοβιετικής Ένωσης, στην οποία εντάχτηκε η επαναστατημένη Ουκρανία από το 1922, είναι χρήσιμη.

Από την πρώτη στιγμή αναπτύχθηκε αστικό εθνικιστικό κίνημα, όπου ο Στέπαν Μπαντέρα είναι από τις εμβληματικές μορφές του, από νεαρή ηλικία σε ουκρανικές εθνικιστικές ενώσεις, ιδίως την Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών (OUN) και τον Ουκρανικό Στρατό Εξέγερσης (UPA). Την περίοδο της φασιστικής κατοχής ήταν από τους πρώτους στη Δυτική Ουκρανία που συνεργάστηκε με τους ναζί ενάντια στο σοβιετικό κράτος και με τη συμμορία του είναι υπεύθυνος για χιλιάδες θανάτους κομμουνιστών, Εβραίων και Πολωνών. Στη συνέχεια, μετά το τέλος του πολέμου, συνέχισε την αντισοσιαλιστική – φασιστική δράση του με τη στήριξη των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών και της CIA. Αυτός λοιπόν σήμερα στην Ουκρανία τιμάται ως «εθνικός ήρωας» από το επίσημο κράτος.

Ο ίδιος προβλήθηκε συστηματικά από τις νεοναζιστικές οργανώσεις «Δεξιός Τομέας» και το κόμμα «Ελευθερία», την περίοδο της ανατροπής του Προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς, τον Φλεβάρη του 2014, στην πλατεία Μεϊντάν. Οι δυνάμεις αυτές αποτέλεσαν «δύναμη κρούσης» των «ειρηνικών διαδηλώσεων» (sic) στο Κίεβο και σε άλλες πόλεις, οργανώνοντας πογκρόμ βίας, τρομοκρατίας, δολοφονιών και χτυπημάτων σε βάρος πολιτικών τους αντιπάλων, όσων δεν συμφωνούσαν με την ευρω-ΝΑΤΟποίηση της Ουκρανίας, ειδικά κομμουνιστών, συνδικαλιστών κ.ά. Δικό τους έργο ήταν η μαζική δολοφονία άνω των 100 ανθρώπων στη λεγόμενη «σφαγή της Οδησσού» τον Μάη του 2014, όταν άλλοι κάηκαν ζωντανοί και άλλοι εκτελέστηκαν επιτόπου στο κτίριο των Εργατικών Συνδικάτων της Οδησσού.

Σε αυτούς τους τύπους μοίραζαν κουλουράκια και ζεστό τσάι ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία (σήμερα στην Ελλάδα) Τζ. Πάιατ και η υφυπουργός Εξωτερικών Β. Νούλαντ. Αυτοί ήταν οι «μαχητές της ελευθερίας» που ενσωματώθηκαν αμέσως στις κυβερνητικές δομές της νέας αστικής εξουσίας, στελεχώνοντας κυβερνήσεις μέχρι το 2020!

Για να μην ξεχνάνε οι παλιοί και να γνωρίζουν οι νέοι: Στην πρώτη πραξικοπηματική κυβέρνηση του Αρσένι Γιατσενιούκ, από το κόμμα «Πατρίδα» της Γιούλια Τιμοσένκο, της «βασίλισσας του φυσικού αερίου» που είχε κατακλέψει τον τομέα αυτό, όπως και άλλοι «αετονύχηδες» μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση, στελέχη του «Δεξιού Τομέα» επάνδρωσαν το υπουργείο Εσωτερικών. Από τις τάξεις του προέκυψε και το περιβόητο «Τάγμα του Αζόφ», που …καμαρώνει με τα σύμβολα των SS και έτρεφαν αλληλοεκτίμηση με τους φασίστες στη χώρα μας, τη Χρυσή Αυγή. Η συμμορία αυτή σήμερα είναι πλήρως ενταγμένη στις μονάδες ασφαλείας της Ουκρανίας και πρωτοστατεί με τον ουκρανικό στρατό στις επιθέσεις που γίνονται τα τελευταία 8 χρόνια στις ανατολικές επαρχίες του Ντονμπάς.

Στην αντιπροεδρία της κυβέρνησης ήταν επίσης ο Ο. Σιχ, από το κόμμα «Ελευθερία» και από το ίδιο κόμμα στη Γενική Εισαγγελία είχε τοποθετηθεί ο Α. Μαχνίτσκογκο.

Στη συνέχεια η επόμενη κυβέρνηση, του μεγαλοβιομήχανου της σοκολάτας και όχι μόνο, Π. Ποροσένκο, το 2018, επίσημα όρισε στις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας ως υποχρεωτικό χαιρετισμό τους το «Δόξα στην Ουκρανία – Δόξα στους Ηρωες» όπως συνηθιζόταν στη δοσιλογική Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών και τον αντισοβιετικό Ουκρανικό Στρατό Εξέγερσης του Μπαντέρα.

Μπορεί στη συνέχεια, στις εκλογές του 2019, που κέρδισε ο σημερινός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, οι φασιστικές δυνάμεις με την ομπρέλα του κόμματος «Ελευθερία» («Δεξιός Τομέας», κυβερνητική πρωτοβουλία Γιάρος, Εθνικά Τάγματα) να πήραν το 2,5% και να μην είναι στη Βουλή, ωστόσο είναι μέσα στον κρατικό μηχανισμό.

Το «Τάγμα Αζόφ», με ενισχύσεις από φασίστες από άλλες χώρες, όπως την Πολωνία, τις Βαλτικές χώρες, τη Σουηδία, είναι και αυτή την περίοδο της ρωσικής επίθεσης στην περιοχή του Χάρκοβο και συμμετέχει στις σφοδρές μάχες με τις ρωσόφωνες πολιτοφυλακές.

Είναι υποκρισία όσων κάνουν πως δεν ξέρουν, μόνο και μόνο για να υπηρετούν την «πολεμική προπαγάνδα» υπέρ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Εξάλλου, με τις ευλογίες της ΕΕ έχουν νομιμοποιηθεί και δικαιωθεί ιστορικά όλοι αυτοί που πολέμησαν στο πλευρό των ναζί σε όλες τις χώρες της Βαλτικής και σε άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, οι διάφοροι απόγονοι των Ταγμάτων Θανάτου των SS που κυκλοφορούν ελεύθεροι ενώ οι κομμουνιστές διώκονται. Αυτήν την «ελευθερία» και «δημοκρατία» υπερασπίζονται…

Πηγή: rizospastis.gr – Στη φωτογραφία τα φασισταριά του «Τάγματος Αζόφ» με τις σημαίες – σύμβολά τους, του ΝΑΤΟ και των ναζί.

Από τον Ημερόδρομο