Η NASA Ξύπνησε Το Διαστημικό Ανιχνευτή Voyager 1 Από 21 Δισεκατομμύρια Χιλιόμετρα Μακριά Και Έμεινε Έκπληκτη Από Τα Σήματα Που Έλαβαν

 

Το Voyager 1 Probe έγινε το πρώτο ανθρωπογενές αντικείμενο που εγκατέλειψε το ηλιακό σύστημα το 2012 και αγκάλιασε το διαστρικό διάστημα. Μέσα στην επόμενη δεκαετία, ο διαστημικός ανιχνευτής ταξίδεψε περαιτέρω στο διαστρικό διάστημα, μελετώντας την ομορφιά του σύμπαντος από δισεκατομμύρια μίλια μακριά από τους κατασκευαστές του. Πότε η NASA εκτόξευσε το διαστημικό σκάφος Voyager 1; Πότε ήταν απενεργοποιημένο; Γιατί η Nasa αποφάσισε να το ξυπνήσει μετά από πολλά χρόνια; Πρόκειται να βρείτε απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις.

Πώς Η NASA Ξύπνησε Με Επιτυχία Τον Διαστημικό Ανιχνευτή Voyager 1 Από 21 Δισεκατομμύρια Χιλιόμετρα Μακριά

Μετά την επιτυχή εκτόξευση του διαστημικού ανιχνευτή Voyager 1 από τη NASA, η διαστημική υπηρεσία χρησιμοποίησε τους προωθητές του ελιγμού διόρθωσης τροχιάς (TCM) στις πρώτες φάσεις της αποστολής. Ωστόσο, αυτοί οι προωθητήρες απενεργοποιήθηκαν το 1980, καθώς το Voyager 1 συνέχισε το ταξίδι του στο διαστρικό διάστημα. Τον Δεκέμβριο του 2017, η NASA παρατήρησε ότι η κεραία του Voyager 1 δεν έδειχνε πλέον προς τη γη.

Αυτό σημαίνει ότι η διαστημική υπηρεσία θα λάβει λιγότερα σήματα από τον διαστημικό ανιχνευτή. Έτσι, η NASA πυροδότησε με επιτυχία τέσσερις προωθητήρες ελιγμών διόρθωσης τροχιάς (TCM) του Voyager 1 από 21 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά. Η διαστημική υπηρεσία δεν περίμενε ποτέ ότι ο ανιχνευτής θα ανταποκρινόταν.

Όμως, προς έκπληξή τους, ο ανιχνευτής ανταποκρίθηκε και πυροδότησε τέσσερις από τους προωθητές TCM του αφού παρέμεινε απενεργοποιημένος για 37 χρόνια. Η NASA σκόπευε να χρησιμοποιήσει τους προωθητές TCM για να επιτρέψει στο Voyager 1 να συνεχίσει να επιστρέφει δεδομένα στη γη για τα επόμενα χρόνια. Η NASA πιστεύει ότι το Voyager 1 μπορεί να σταματήσει να μεταδίδει δεδομένα γύρω στο 2025.

Πώς Κατασκευάστηκε Το Voyager 1;

Καθώς ο αγώνας του Διαστήματος άρχισε να παίρνει άλλο επίπεδο στα μέσα του 20ου αιώνα, η NASA και η Σοβιετική Ένωση ήταν στον αγώνα δρόμου για να φτάσουν σε έναν μακρινό διαστημικό κόσμο και να δείξουν την τεχνολογική τους πρόοδο με την πάροδο του χρόνου. Αφού η NASA έστειλε με επιτυχία ανθρώπους στο φεγγάρι το 1969, ο οργανισμός άρχισε να εξετάζει περαιτέρω την εξερεύνηση του Ηλιακού συστήματος και πέρα από αυτό με ρομποτικές διαστημικές αποστολές.

Η NASA άρχισε αργότερα την κατασκευή του Voyager 1 στο Εργαστήριο Jet Propulsion. Ο οργανισμός σχεδίασε τον διαστημικό ανιχνευτή με 16 προωθητές υδραζίνης, μια κεραία Cassegrain διαμέτρου 3,7 μέτρων, γυροσκόπια σταθεροποίησης τριών αξόνων, τρεις θερμοηλεκτρικές γεννήτριες ραδιοϊσοτόπων (RTG) συνδεδεμένες σε μπούμα και άλλα προηγμένα χαρακτηριστικά. Τα συστήματα επικοινωνίας του σχεδιάστηκαν για χρήση εντός και εκτός του ηλιακού συστήματος.

Η NASA σκόπευε να επιτύχει εξερεύνηση ηλιόσφαιρας, εξωτερικού πλανητικού και διαστρικού μέσου χρησιμοποιώντας το διαστημικό όργανο Voyager 1. Έτσι, ο καθετήρας σχεδιάστηκε για να είναι εξαιρετικά εξελιγμένος καθώς εξερευνά το βαθύ διάστημα.

Πότε Ξεκίνησε Το Voyager 1;

Αφού η NASA είχε ολοκληρώσει τον εξελιγμένο σχεδιασμό του Voyager 1, η διαστημική υπηρεσία εκτόξευσε τον καθετήρα Voyager 1 στις 5 Σεπτεμβρίου 1977, πάνω στο όχημα εκτόξευσης Titan IIIE . Η εκτόξευση έγινε από το Launch Complex 41 στο σταθμό της Πολεμικής Αεροπορίας του Cape Canaveral. Μετά την εκτόξευση, το Voyager 1 ξεκίνησε το ταξίδι του προς τα αστέρια.

Πώς Το Voyager 1 Ξεκίνησε Το Ταξίδι Του

Πριν από την εκτόξευση του Voyager 1, η NASA έχει ήδη εκτοξεύσει το Voyager 2 στις 20 Αυγούστου 1977. Ωστόσο, το Voyager 1 κατάφερε ακόμα να φτάσει στον Δία και τον Κρόνο πριν από το Voyager 2 καθώς ακολουθούσε μια μικρότερη τροχιά. Τον Ιανουάριο του 1979, το Voyager 1 έφτασε στον Δία και άρχισε να καταγράφει τον αέριο γίγαντα πλανήτη χρησιμοποιώντας το εξελιγμένο σύστημα κάμερας του.

Το διαστημόπλοιο κινήθηκε στην πλησιέστερη απόστασή του από τον Δία στις 5 Μαρτίου 1979. Εκείνη τη στιγμή, έφτασε σε απόσταση 217.000 μιλίων (349.000 χιλιομέτρων) από τον Δία και απαθανάτισε περισσότερες απίστευτες φωτογραφίες του γίγαντα αερίου. Το Voyager 1 άφησε τον Δία τον Απρίλιο του 1979 και ξεκίνησε το ταξίδι του προς τον Κρόνο.

Ωστόσο, πραγματοποίησε μια υποβοήθηση βαρύτητας στον Δία για να φτάσει στον Κρόνο τον Νοέμβριο του 1980. Ο διαστημικός ανιχνευτής κινήθηκε πιο κοντά στην κορυφή των νεφών του Κρόνου και έφτασε σε απόσταση 124.000 χιλιομέτρων (77.000 μίλια) μακριά από τον δακτυλιωμένο πλανήτη. Πριν πετάξει βαθύτερα στο διάστημα, το Voyager 1 μελέτησε τους δακτυλίους, την ατμόσφαιρα και τα φεγγάρια του Κρόνου.

Πότε Τέθηκαν Σε Ύπνο Οι Κάμερες Του Voyager 1;

Αφού μελέτησε τους δύο μεγαλύτερους γίγαντες αερίου στο ηλιακό σύστημα, το Voyager συνέχισε το ταξίδι του στον κόσμο. Στις 14 Φεβρουαρίου 1990, το Voyager 1 απαθανάτισε το πρώτο οικογενειακό πορτρέτο του ηλιακού συστήματος . Το διαστημόπλοιο συνέλαβε επίσης τη γη ως κουκκίδα από αυτή τη μεγάλη απόσταση.

Αυτή η εικόνα είναι γνωστή ως Pale Blue Dot, η οποία έγινε διάσημη με την πάροδο του χρόνου. Μετά από αυτή τη φανταστική λήψη, η NASA απενεργοποίησε επίσημα τις κάμερες του Voyager για να εξοικονομήσει την ενέργεια και τους πόρους του υπολογιστή για χρήση στο μέλλον. Οι μηχανικοί αφαίρεσαν περαιτέρω το λογισμικό της κάμερας από το διαστημόπλοιο. Αυτό σημαίνει ότι η επαναφορά του λογισμικού σε αυτό το διαστημόπλοιο θα είναι δύσκολη.

Πότε Το Voyager 1 Space Βγήκε Από Την Ηλιόπαυση;

Μετά από εξερεύνηση του διαστήματος για αρκετές δεκαετίες, ο διαστημικός ανιχνευτής Voyager 1 ταξίδεψε πέρα από την Ηλιόπαυση και εισήλθε στο διαστρικό διάστημα στις 25 Αυγούστου 2012. Αυτό σηματοδότησε την αρχή μιας νέας εποχής αστρονομίας καθώς το Voyager 1 έγινε το πρώτο ανθρωπογενές αντικείμενο που έφτασε σε αυτό το ορόσημο .

Σε αυτό το σημείο, οι αστρονόμοι υπολόγισαν την απόσταση του διαστημικού ανιχνευτή Voyager 1 από τη γη σε περίπου 11 δισεκατομμύρια μίλια (18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα) από τον ήλιο. Ο διαστημικός ανιχνευτής συνέχισε να εξερευνά το διαστρικό διάστημα από τότε. Η NASA δεν περίμενε ποτέ ότι ο Voyager θα μπορούσε να επιτύχει ένα τέτοιο ορόσημο. Αλλά το έκανε και απέδειξε πόσο τεχνολογικά προηγμένοι έχουμε γίνει με την πάροδο του χρόνου.

Συμπέρασμα

Το Voyager 1 έχει μεταφέρει την ανθρώπινη σοφία στο διαστρικό διάστημα. Διαθέτει ακόμη και έναν επιχρυσωμένο οπτικοακουστικό δίσκο που περιέχει λεπτομερείς πληροφορίες για τη ζωή στη γη. Εάν κάποιος άλλος πολιτισμός βρει τον ανιχνευτή, θα μάθουν για την ύπαρξη ζωής σε έναν απομακρυσμένο πλανήτη. Αν και η NASA έχει υπολογίσει ότι το Voyager μπορεί να σταματήσει να μεταδίδει δεδομένα γύρω στο 2025, είμαστε ακόμα αισιόδοξοι για το μέλλον του διαστημικού ανιχνευτή Voyager 1 στο διαστρικό διάστημα.