Οι επιστήμονες εξάγουν ένα χιλιόμετρο βράχου από τον μανδύα της Γης σε μια αποστολή ρεκόρ

 

Μια απόπειρα γεώτρησης που έσπασε ρεκόρ, η οποία έσκαψε περισσότερο από ένα χιλιόμετρο σε ένα υποβρύχιο βουνό στον Ατλαντικό Ωκεανό, έδωσε στους επιστήμονες έναν θησαυρό από πετρώματα για να μελετήσουν για ενδείξεις για την εσωτερική λειτουργία της Γης.

Για πρώτη φορά, οι επιστήμονες έκαναν διάτρηση σε ένα υποβρύχιο βουνό για να συλλέξουν ένα κομμάτι του μανδύα της Γης που σπάει ρεκόρ - έναν πυρήνα βράχου που έχει μήκος περισσότερο από 3.280 πόδια (1 χιλιόμετρο).

Το εκπληκτικό επίτευγμα επιτεύχθηκε με γεώτρηση στο Atlantis Massif, ένα υποβρύχιο βουνό που βρίσκεται στην κορυφογραμμή Mid-Atlantic, βαθιά κάτω από τον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Ευθυγραμμίζοντας ένα τρυπάνι σε αυτή τη θέση, οι γεωλόγοι άνοιξαν μια τρύπα βάθους έως και 4.156 πόδια (1.267 μέτρα) στο βουνό και έβγαλαν μια «καταπληκτική» ποσότητα σερπεντινιτών πετρωμάτων - μεταμορφικών πετρωμάτων που σχηματίζονται σε βαθιά όρια τεκτονικών πλακών - από το εσωτερικό της Γης.

Παρά τα πρωτοποριακά ευρήματα, αυτό δεν είναι το βαθύτερο τρυπάνι που έχει γίνει ποτέ στον βυθό της θάλασσας, και τεχνικά, δεν έσκαψε στον μανδύα της Γης. Αντ 'αυτού, οι ερευνητές εκμεταλλεύτηκαν ένα «τεκτονικό παράθυρο» - μια περιοχή όπου οι βράχοι του μανδύα έχουν ωθηθεί πάνω από τη συνήθη θέση ανάπαυσής τους - για να βυθίσουν το τρυπάνι και να εξαγάγουν το υλικό.

«Στη Γη, ο μανδύας βράχος είναι συνήθως εξαιρετικά δύσκολος στην πρόσβαση», έγραψαν οι γεωλόγοι σε μια ανάρτηση στο blog. «Το Atlantis Massif προσφέρει ένα σπάνιο πλεονέκτημα για να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτό, καθώς αποτελείται από βράχους μανδύα που έχουν έλθει πιο κοντά στην επιφάνεια μέσω της διαδικασίας εξαιρετικά αργής εξάπλωσης του θαλάσσιου πυθμένα».

Οι γεωλόγοι προσπαθούν να εξάγουν σημαντικές δόσεις του μανδύα της Γης από το 1961, όταν επιστήμονες στο Project Mohole προσπάθησαν να κάνουν γεωτρήσεις κάτω από τον Ειρηνικό Ωκεανό για να φτάσουν στην ασυνέχεια Mohorovičić, την περιοχή όπου ο φλοιός της Γης δίνει τη θέση του στον μανδύα του. Δυστυχώς, το τρυπάνι του έργου το έκανε μόλις 601 πόδια (183 μέτρα) κάτω από τον βυθό της θάλασσας προτού θεμελιωθεί και η προσπάθεια καθαριστεί. Μετά από αυτό, μια σειρά από μεταγενέστερες προσπάθειες γεώτρησης ωκεανού έληξαν επίσης χωρίς καμία επιτυχία.

Αυτό σήμαινε ότι για να μελετήσουν κομμάτια του μανδύα της Γης για ενδείξεις σε διάφορες διεργασίες, όπως ο ηφαιστειογενής και το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη, οι επιστήμονες έπρεπε να βασιστούν σε κομμάτια βράχου που είχαν φτύσει από ηφαιστειακές εκρήξεις, τα οποία όλα έχουν αλλοιωθεί από το ταξίδι τους στην επιφάνεια.

Οι γεωλόγοι, μέλη του Διεθνούς Προγράμματος Ανακάλυψης Ωκεανών στο επιστημονικό γεωτρύπανο JOIDES Resolution, ξεκίνησαν την αποστολή τους στην οροσειρά της Ατλαντίδας όχι επειδή ήθελαν να εξάγουν πυρήνες μανδύα, αλλά επειδή έψαχναν για την προέλευση της ζωής στη Γη. Τα πετρώματα του Massif περιέχουν ολιβίνη, η οποία αντιδρά με το νερό σε μια διαδικασία που ονομάζεται σερπεντινίωση για να παράγει υδρογόνο, μια απαραίτητη πηγή τροφής για τη μικροβιακή ζωή.

Ωστόσο, λίγο μετά την 1η Μαΐου, όταν προσγείωσαν το τρυπάνι τους σε ένα οριζόντιο ρήγμα στον βυθό της θάλασσας, οι ερευνητές έβγαλαν έναν πυρήνα ρεκόρ από βράχο του άνω μανδύα που εκτεινόταν σε μήκος πάνω από 3.280 πόδια.

Το πέτρωμα ήταν κυρίως περιδοτίτης, ένα χονδροειδές πυριγενές πέτρωμα που είναι γεμάτο με ολιβίνη και πυροξένιο και είναι ο πιο κοινός τύπος πετρώματος στον άνω μανδύα. Ορισμένα σημάδια ότι ο βράχος έχει αλλοιωθεί από αλληλεπιδράσεις με το θαλασσινό νερό μπορεί να σημαίνει ότι προέρχεται από τον κάτω φλοιό και όχι από τον άνω μανδύα, αλλά οι επιστήμονες εξακολουθούν να αναζητούν ακόμη βαθύτερα δείγματα για να θέσουν την ανακάλυψή τους πέρα από κάθε αμφιβολία. Μέσα σε αυτούς τους βράχους βρίσκεται ένας θησαυρός πληροφοριών που οι γεωλόγοι θα ανατρέξουν για να μάθουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις εσωτερικές λειτουργίες της Γης.

«Το μέγεθος της ιστορίας που συμβαίνει σίγουρα δεν έχει χαθεί στο επιστημονικό μας πάρτι, πολλοί από τους οποίους είναι έμπειροι ερευνητές πεδίου και πιστεύουν ότι αυτό θα είναι απίστευτα σημαντικά δεδομένα για πολλές γενιές επιστημόνων που θα έρθουν», έγραψαν οι γεωλόγοι στην ανάρτηση στο blog.