Ο καιρός στον
πλανήτη Αφροδίτη
Ο καιρός της
Αφροδίτης δεν μπορεί να κατανοηθεί από μια απλή σύγκριση με τον καιρό της Γης.
Πολλά από τα ακραία καιρικά φαινόμενα που λαμβάνουν χώρα εκεί είναι ανεξήγητα.
Για παράδειγμα, αν και ο πλανήτης περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του αργά
εντός 243 ημερών, ισχυρότατες και ταχύτατες θύελλες σαρώνουν όλη την ανώτερη
ατμόσφαιρά του εντός μόλις τεσσάρων ημερών.
Αλλά και η
καλυμμένη από το πέπλο της παχιάς ατμόσφαιράς της επιφάνεια της Αφροδίτης είναι
μυστηριώδης. Ενώ στη Γη ηφαιστειακές εκρήξεις συμβαίνουν με σταθερό ρυθμό και
οι τεκτονικές πλάκες μετατοπίζονται συνεχώς εκτονώνοντας την ενέργεια που
παράγεται στο εσωτερικό της, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να συμβαίνει στην
Αφροδίτη. Εκεί, οι παλαιότεροι κρατήρες φαίνονται να έχουν ηλικία 500
εκατομμυρίων ετών, κάτι που σημαίνει ότι ο πλανήτης ενεργεί σαν χύτρα πιέσεως
βρασμού, δηλαδή, όταν η εσωτερική πίεση αυξηθεί σημαντικά, ολόκληρος ο πλανήτης
συγκλονίζεται από μια κοσμογονική πλανητική έκρηξη η οποία αναδιατάσσει τους
επιφανειακούς σχηματισμούς καταστρέφοντας όσους είχαν σχηματισθεί παλιότερα.
Αυτό φαίνεται να συνέβη πριν από 500 εκατομμύρια έτη και έτσι μπορεί να εξηγεί
την απουσία παλαιότερων κρατήρων.
Φαίνεται να
υπάρχει στενή αλληλεπίδραση μεταξύ της επιφάνειας και της ατμόσφαιρας της
Αφροδίτης, παρόμοια της αλληλεπίδρασης των ωκεανών και της ατμόσφαιρας της Γης.
Πώς όμως επηρεάζει ολόκληρο τον πλανήτη το ισχυρότατο «φαινόμενο θερμοκηπίου»
της Αφροδίτης; Στη Γη, η παρούσα βιομηχανική επανάσταση με τους εκλυόμενους
ρύπους και την ερημοποίηση έχουν δημιουργήσει ένα παρόμοιο «φαινόμενο
θερμοκηπίου» που παρόλο που εμφανίζεται σε πολύ μικρότερη κλίμακα, αρχίζει ήδη
να έχει σημαντικές συνέπειες για τον πλανήτη μας.
Οι μελλοντικοί
επισκέπτες της Αφροδίτης αν υπάρξουν ποτέ, θα αντικρίσουν μια επιφάνεια πέρα
και απ' αυτήν ακόμη την επιστημονική φαντασία. Γιατί η επιφάνεια της Αφροδίτης
είναι μία καυτή έρημος με ασθενείς ανέμους που δεν κατορθώνουν να διαβρώσουν τα
βράχια, ακόμη και μετά την πάροδο εκατομμυρίων χρόνων.
Η υψηλή
θερμοκρασία που επικρατεί εκεί αποτελούσε ένα πραγματικό αίνιγμα έως ότου
αναγνωρίστηκε ότι η αιτία ήταν το διοξείδιο του άνθρακα που δεν επιτρέπει στην
υπέρυθρη ακτινοβολία να διαφύγει στο διάστημα.
Τα πυκνά νέφη
της Αφροδίτης, που αποτελούνται από διοξείδιο του άνθρακα (98%), λειτουργούν σαν
θερμοκήπιο και είναι υπεύθυνα για τις υψηλές θερμοκρασίες του πλανήτη. Σε μια
γεμάτη από διοξείδιο του άνθρακα ατμόσφαιρα (96%), υπάρχει λίγο άζωτο (3,5%)
και θειικό οξύ με πολύ μεγάλη πυκνότητα οι άνεμοι κινούνται μόνο με ταχύτητα
360 χιλιομέτρων την ώρα. H μέση θερμοκρασία στον πλανήτη είναι 460 βαθμοί
Κελσίου, ενώ σε περίπτωση που δεν υπήρχε ατμόσφαιρα ή ήταν πολύ πιο αραιή, η
θερμοκρασία θα ήταν γύρω στους 60 βαθμούς Κελσίου!
Ζεστά δε αέρια
κινούνται σπειροειδώς από τον ισημερινό προς τις πολικές περιοχές και
μετακινούν τα πυκνά νέφη θειικού οξέος σε όλον τον πλανήτη. Η ηλιακή θερμότητα
βοηθάει να δημιουργηθούν πολύ γρήγοροι άνεμοι μεταφέροντας τα αέρια αυτά τόσο
στα ανώτερα επίπεδα της ατμόσφαιρας, όσο και προς τις ψυχρότερες πολικές
περιοχές, όπου μειώνεται η θερμοκρασία των αερίων. Εν συνέχεια χάνουν πάλι ύψος
και μετακινούνται πίσω προς τον ισημερινό.
Δείτε video εδώ
Στην επιφάνεια
της Αφροδίτης, δεν υπάρχουν θερμοκρασιακές διακυμάνσεις κατά τη μέρα ή τη
νύχτα. Η θερμότητα είναι σε ολόκληρο τον πλανήτη παγιδευμένη από μια ατμόσφαιρα
γεμάτη με διοξείδιο του άνθρακα. Έστω κι έτσι, οι κυριότερες διαφορές στη
θερμοκρασία οφείλονται στην τοπογραφία του πλανήτη. Όπως ακριβώς συμβαίνει και
στη Γη, στην κορυφή των βουνών επικρατούν χαμηλότερες θερμοκρασίες απ' ότι στις
πεδινές περιοχές. Έτσι λοιπόν, το κρύο στην Αφροδίτη είναι όταν το θερμόμετρο
δείχνει 447 βαθμούς Κελσίου, ενώ αυτό που λέμε ζέστη είναι οι 477 βαθμοί
Κελσίου. Οι απίστευτες αυτές θερμοκρασίες που παρατηρούνται στην Αφροδίτη
οφείλονται στο πιο ισχυρό φαινόμενο θερμοκηπίου, που έχει παρατηρηθεί ποτέ στο
ηλιακό μας σύστημα.
Ο γειτονικός
μας αυτός πλανήτης είχε παίξει από παλιά το ρόλο της "δίδυμης"
αδελφής της Γης μας λόγω του μεγέθους της κι έτσι θεωρούσαμε την Αφροδίτη ως
έναν όμορφο και φιλόξενο κόσμο. Οι σύγχρονες όμως διαστημικές συσκευές, μας
απεκάλυψαν μια επιφάνεια με θερμοκρασία 480 βαθμών Κελσίου, και ατμοσφαιρική
πίεση 90 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της Γης μας, ίση δηλαδή με την πίεση που
υφίσταται σε βάθος 100 μέτρων σ' έναν γήινο ωκεανό.
ΠΗΓΗ: Εξωγήινες
Καταιγίδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου