Ο Μεντβέντεφ προβλέπει 4ήμερη εβδομάδα εργασίας στο μέλλον

Το ενδεχόμενο μελλοντικά να καθιερωθεί λόγω των συντελούμενων αλλαγών στην παγκόσμια οικονομία η τετραήμερη εβδομάδα εργασίας, δεν απέκλεισε ο Ρώσος πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ, μιλώντας στην διάσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ, ILO), που πραγματοποιείται στην Γενεύη.

Ο Ρώσος πρωθυπουργός εξέφρασε την πεποίθηση ότι η τεχνολογική πρόοδος είναι αυτή που επιφέρει τη μείωση του χρόνου εργασίας και την δημιουργία περισσότερου ελεύθερου χρόνου.

Εξέφρασε μάλιστα την πεποίθηση ότι η μείωση του χρόνου εργασίας μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση της παραγωγικότητας.

Επικαλέσθηκε μάλιστα το παράδειγμα του Χένρι Φορντ, ο οποίος, όπως είπε, αποφάσισε να μειώσει την εβδομάδα εργασίας από τις 48 στις 40 ώρες πριν από εκατό χρόνια, με αποτέλεσμα να έχει μια εντυπωσιακή ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας.

Ως δεύτερο παράδειγμα από τη σημερινή πλέον εποχή ανέφερε μια επιχείρηση στη Νέα Ζηλανδία, η οποία εφάρμοσε την τετραήμερη εβδομάδα εργασίας με αποτέλεσμα η παραγωγικότητα της εργασίας να αυξηθεί κατά 20% ανά εργάσιμη ώρα και να μειωθεί το άγχος των εργαζομένων.

Ο Ρώσος πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι «το συνεχές κυνήγι της επιτυχίας δημιουργεί μια συστημική κόπωση, ένα χρόνιο στρες» με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να εξουθενώνονται στην δουλειά τους.

Όλα αυτά, είπε, έχουν ως αποτέλεσμα να μειώνεται η παραγωγικότητα της εργασίας και αυτό έχει συνέπειες στους οικονομικούς δείκτες.

Σε σχέση δε με αυτές τις συνέπειες, ο Ρώσος πρωθυπουργός ανάφερε πριν από δύο εβδομάδες ότι η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας αναγνώρισε ως ασθένεια το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης.

Παράλληλα είπε ότι απαιτούνται νέες προσεγγίσεις όσον αφορά βασικές έννοιες όπως είναι η ημέρα εργασίας και η θέση εργασίας, εννοώντας ότι πρέπει να υπάρχει μια διαφορετική οργάνωση της εργασίας, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει ευέλικτα ωράρια, εργασία εξ αποστάσεως, παρουσία των συνεργατών μόνον όταν υπάρχει ανάγκη και να υπάρξει γενικά μια ουσιαστική απογραφειοκρατικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

Είναι δεδομένο ότι πρόκειται για σημαντική δήλωση. Θα πρέπει όμως να συνοδεύεται από τη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων (μόνιμη και σταθερή εργασία) και φυσικά το ζήτημα των μισθών που όχι μόνο δεν θα πρέπει να μειωθούν αλλά θα πρέπει να υπάρξει αύξηση για να αντισταθμίσει την αύξηση της σχετικής υπεραξίας που θα επιφέρει η αύξηση της παραγωγικότητας, κατά τα λεγόμενα του