Κιργιστάν-Τατζικιστάν: Χιλιάδες άνθρωποι εκτοπίστηκαν λόγω αιματηρών συγκρούσεων

 

Αιματηρές συγκρούσεις μαίνονται στα σύνορα του Κιργιστάν με το Τατζικιστάν  με αποτέλεσμα τον εκτοπισμό 11.500 ανθρώπων από τις εστίες τους.

Οι συγκρούσεις, είναι οι χειρότερες των τελευταίων ετών ανάμεσα στα δύο κράτη, τα οποία έχουν πολλές ανοικτές εδαφικές διενέξεις, ανακοίνωσαν σήμερα οι αρχές του Κιργιστάν.

Πρόκειται για κατοίκους της Μπατκέν, σύμφωνα με τις αρχές αυτής της περιφέρειας στα σύνορα με το Τατζικιστάν, όπου σημειώθηκαν οι πιο σφοδρές μάχες. Μεταφέρθηκαν σε «κέντρα υποδοχής» ή πήγαν «σε σπίτια μελών των οικογενειών τους», διευκρίνισαν.

Λίγη ώρα νωρίτερα το υπουργείο Υγείας στο Μπισκέκ ανακοίνωσε ότι 13 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις συγκρούσεις και άλλοι 121 τραυματίστηκαν, εκ των οποίων δύο νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση.

Την προηγουμένη, οι αρχές του Κιργιστάν έκαναν λόγο για τρεις θανάτους.

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση του Τατζικιστάν ανακοίνωσε χθες Πέμπτη ότι τέθηκε σε ισχύ συμφωνία εκεχειρίας ανάμεσα στις δύο χώρες.

 

Η Τουρκία έστειλε μισθοφόρους ενάντια στους Κούρδους στο βόρειο Ιράκ

 

Κουρδικές πηγές και δημοσιεύματα καταγγέλλουν ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί μισθοφόρους τζιχαντιστές στις στρατιωτικές επιχειρήσεις που διεξάγει από την Παρασκευή 23 Απριλίου στο ιρακινό Κουρδιστάν, στην παραμεθόρια περιοχή Ιράκ-Τουρκίας, ενάντια στο Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK).

Οι Κούρδοι αναφέρουν ότι έχουν καταφέρει βαριές απώλειες στους Τούρκους και τους μισθοφόρους τους και τονίζουν ότι απώτερος στόχος του τουρκικού καθεστώτος είναι να θέσει υπό τον έλεγχό του ολόκληρο το ιρακινό Κουρδιστάν, δηλαδή όλο το βόρειο Ιράκ.

Επικαλούμενοι «τοπικές πηγές» οι Κούρδοι μιλάνε για 60-70 κηδείες Τούρκων στρατιωτών και πολλούς τραυματίες.

Υποστηρίζουν ακόμα ότι επλήγησαν πέντε τουρκικά στρατιωτικά ελικόπτερα «Σικόρσκι», δεν λένε ότι καταρρίφθηκαν, ενώ κατέβαζαν στρατιώτες σε εμπόλεμες περιοχές.

Ιδιαίτερα για τους μισθοφόρους τζιχαντιστές, του πρώην Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) και νυν Συριακού Εθνικού Στρατού (Αλ Τζαΐς Αλ Ουατάνι Ας Σούρι), οι Κούρδοι λένε ότι 1.000 άνδρες από αυτούς συμμετέχουν στις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού, οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν από τη SADAT, μία τουρκική εταιρεία μισθοφόρων ισλαμιστών που συνδέεται με το τουρκικό καθεστώς και έχει κατηγορηθεί ότι αποτελεί τον προσωπικό στρατό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Η SADAT έχει εκπαιδεύσει τζιχαντιστές που πολέμησαν στη Συρία, στη Λιβύη και αλλού.

Οι μισθοφόροι τζιχαντιστές που αναπτύχθηκαν στο ιρακινό Κουρδιστάν λέγεται ότι προσδοκούν μηνιαίο μισθό 3.000 δολαρίων, τόσα τους έταξε το τουρκικό καθεστώς, ένα ποσό «υπερβολικό» και καθόλου βέβαιο ότι θα το λάβουν τελικά, εάν συνυπολογίσουμε ότι οι τζιχαντιστές που μετέφερε ο Ερντογάν στη Λιβύη είναι απλήρωτοι και λαμβάνουν «έναντι».

Σημειώνεται ότι εκτός της Λιβύης η Τουρκία έστειλε τζιχαντιστές και στον πόλεμο μεταξύ Αζερμπαϊτζάν και Αρμενίων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Πηγή: Medyanews

 

ΗΠΑ: Ρατσιστικό έγκλημα η δολοφονία Άρμπερι - Τρεις λευκοί ενώπιον της Δικαιοσύνης

 

Για εγκλήματα ρατσιστικού μίσους διώκει το υπουργείο Δικαιοσύνης τους τρεις λευκούς που εμπλέκονται στον φόνο του νεαρού μαύρου Αμάντ Άρμπερι το 2020 στις ΗΠΑ.

Συγκεκριμένα, η αμερικανική ομοσπονδιακή δικαιοσύνη ανακοίνωσε χθες Τετάρτη πως κατηγορεί τρεις λευκούς – ήδη αντιμέτωπους με δίωξη για φόνο στην πολιτεία Τζόρτζια, όπου όμως δεν έχει ακόμη οριστεί ημερομηνία δίκης – για εγκλήματα μίσους στην υπόθεση της δολοφονίας του Αμάντ Άρμπερι.

Ο Γκρέγκορι ΜακΜάικλ, 65 ετών, ο γιος του Τράβις, 35 ετών, κι ο Ουίλιαμ Μπράιαν, 51 ετών, θα κληθούν να λογοδοτήσουν για εγκλήματα μίσους και απόπειρα απαγωγής ενώπιον ομοσπονδιακού δικαστηρίου, ανέφερε σε δελτίο Τύπου που έδωσε στη δημοσιότητα το ομοσπονδιακό υπουργείο Δικαιοσύνης.

Το κατηγορητήριο, που υιοθετήθηκε από σώμα ενόρκων, εξηγεί ότι έβαλαν στο στόχαστρο τον νεαρό «εξαιτίας της φυλής του και του χρώματος του δέρματός του» και τον καταδίωξαν με ανοικτό ημιφορτηγό οπλισμένοι, κάτι που «οδήγησε στον θάνατό του».

Ο Αμάντ Άρμπερι, 25 ετών, σκοτώθηκε την 23η Φεβρουαρίου 2020, ενώ έτρεχε σε ανοικτό χώρο σε γειτονιά στο Μπράνσγουικ, από τους τρεις άνδρες που υποστήριξαν πως νόμιζαν πως ήταν διαρρήκτης ενεργός στην περιοχή.

Για πάνω από δύο μήνες, η αστυνομία δεν προχώρησε σε καμία προσαγωγή και χρειάστηκε να κυκλοφορήσει βίντεο της τραγωδίας, το οποίο γνώρισε ευρύτατη διάδοση στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης στις αρχές Μαΐου και προκάλεσε κύμα αγανάκτησης, για να αρχίσει αληθινά η έρευνα για την υπόθεση.

Λίγο καιρό αργότερα οι αρχές συνέλαβαν τους τρεις άνδρες, που διώκονται για «φόνο» και «αυθαίρετη σύλληψη». Έχουν προφυλακιστεί ενόψει της δίκης τους, ωστόσο η ημερομηνία που θα αρχίσει η διαδικασία σε επίπεδο πολιτειακής δικαιοσύνης δεν έχει οριστεί μέχρι εδώ.

Αν και το Σύνταγμα των ΗΠΑ απαγορεύει να δικάζεται οποιοσδήποτε για το ίδιο έγκλημα δύο φορές, το Ανώτατο Δικαστήριο επέτρεψε το 1847 να ασκούνται χωριστές διώξεις από την ομοσπονδιακή δικαιοσύνη και το δικαστικό σύστημα κάθε πολιτείας, αφού πρόκειται για ανεξάρτητες «κυρίαρχες οντότητες».

Στην πραγματικότητα είναι πολύ σπάνια η διεξαγωγή δύο δικών. Αφού υπάρξει ετυμηγορία από το ένα από τα δύο συστήματα το άλλο γενικά τείνει να σταματά να ασχολείται με την υπόθεση.

Έχουν υπάρξει εξαιρέσεις, σε περιπτώσεις αθωωτικών αποφάσεων ή μη άσκησης διώξεων. Τη δεκαετία του 1960 ειδικά, η ομοσπονδιακή δικαιοσύνη έχει ασκήσει διώξεις σε βάρος αρκετών λευκών που είχαν αθωωθεί για τους φόνους μαύρων από τη δικαιοσύνη στις πολιτείες τους, στον αμερικανικό νότο, που γενικά τασσόταν υπέρ του φυλετικού διαχωρισμού.

Η μητέρα του Αμάντ Άρμπερι εξάλλου έχει ασκήσει αγωγή και ζητεί αποζημίωση εκατομμυρίων δολαρίων. Βάζει στο στόχαστρο τους κ.κ. ΜακΜάικλ και Μπράιαν, αλλά και τους αστυνομικούς και τους εισαγγελικούς λειτουργούς που κατηγορεί ότι προσπάθησαν να κουκουλώσουν την υπόθεση, που μετατράπηκε σε έμβλημα του κινήματος Black Lives Matter.

Το όνομα του Αμάντ Άρμπερι ακουγόταν απ’ άκρου σ’ άκρο των ΗΠΑ πέρυσι, στη διάρκεια των γιγαντιαίων διαδηλώσεων για την αστυνομική βαρβαρότητα σε βάρος Αφροαμερικανών, όπως και αυτά του Τζορτζ Φλόιντ,που υπέστη ασφυξία κάτω από το γόνατο λευκού αστυνομικού στη Μινεάπολη, και της Μπριόνα Τέιλορ, η οποία σκοτώθηκε μέσα στο διαμέρισμά της στη Λούιβιλ.

Ο δικηγόρος Μπεν Κραμπ, ο οποίος εκπροσωπεί την οικογένεια Άρμπερι, χαιρέτισε χθες την άσκηση δίωξης από την ομοσπονδιακή δικαιοσύνη, την οποία χαρακτήρισε «σημαντικό ορόσημο» στην «ανηφορική πορεία προς τη φυλετική δικαιοσύνη».

 

«Κόκκινες σκιές»: Δεκαετίες μετά η Γαλλία παραδίδει μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών

 

Η σύλληψη και επικείμενη έκδοση μαχητών των Ερυθρών Ταξιαρχιών, που είχαν αναζητήσει καταφύγιο στη Γαλλία μετά τα «Μολυβένια Χρόνια» στην Ιταλία, χαιρετίζεται από την κυβέρνηση Ντράγκι ως ιστορικό βήμα προκειμένου να αποδοθεί Δικαιοσύνη για το βαρύ φόρο αίματος και τις πληγές που παραμένουν ακόμη ανοιχτές.

Με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, να «ανοίγει» έπειτα από δεκαετίες το δρόμο, κοινή επιχείρηση της γαλλικής και ιταλικής αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας -υπό την κωδική ονομασία «κόκκινες σκιές»- οδήγησε στη σύλληψη επτά πρώην μελών των Ερυθρών Ταξιαρχιών στο Παρίσι, ενώ άλλα τρία καταζητούνται.

O Iταλός πρωθυπουργός, Μάριο Ντράγκι, εξέφρασε «ικανοποίηση για την απόφαση της Γαλλίας να δώσει 'πράσινο φως' στις δικαστικές διαδικασίες που αφορούν άτομα, τα οποία ευθύνονται για σοβαρότατες τρομοκρατικές πράξεις», καθώς «η πληγή που δημιούργησαν είναι ακόμη ανοικτή».

«Η μνήμη των βάρβαρων αυτών πράξεων είναι ζωντανή στη συνείδηση των Ιταλών. Εγώ και όλη η κυβέρνηση συνεχίζουμε να συμπάσχουμε με τους συγγενείς των θυμάτων, τιμώντας, με συγκίνηση, την θυσία των θυμάτων» αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Ιταλός πρωθυπουργός.

Για «ιστορική απόφαση» κάνει την ίδια στιγμή λόγο η Ιταλίδα υπουργός Δικαιοσύνης, Μάρτα Καρντάμπια, επισημαίνοντας πως «απαλείφει κάθε εμπόδιο που συναντούσε η Δικαιοσύνη στην όλη πορεία της».

«Η υπόθεση αυτή για την Ιταλία αποτελεί βαθιά πληγή, εξαιτίας του βαρύτατου φόρου αίματος και της επίθεσης στους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας» επισήμανε.

Ο Ιταλός υφυπουργός Εσωτερικών, Κάρλο Σιμπίλια, χαιρέτισε επίσης μέσω ανάρτησής του στο Twitter «μία ιστορική έκβαση».

Ο Εμανουέλ Μακρόν, αποφάσισε να διευθετήσει μια παλιά αντιδικία με τη Ρώμη αναφορικά με πρώην μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών που είχαν αναζητήσει καταφύγιο στη Γαλλία. Όλοι τους είχαν καταδικαστεί στην Ιταλία για τρομοκρατικές ενέργειες τις δεκαετίες '70 και '80.

Η απόφαση να προσαχθούν στη Δικαιοσύνη, «έπειτα από αιτήματα της Ιταλίας που αφορούσαν 200 άτομα, ελήφθη από τον πρόεδρο και εντάσσεται απολύτως στο 'δόγμα Μιτεράν' (του σοσιαλιστή πρώην προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν, 1981-95) που χρονολογείται από το 1985 και το οποίο προβλέπει την παροχή ασύλου σε πρώην μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών, με εξαίρεση όσους έχουν διαπράξει εγκλήματα αίματος» αναφέρεται σε ανακοίνωση του Μεγάρου των Ηλυσίων.

«Η κατάρτιση του καταλόγου με δέκα ονόματα αποτελεί καρπό «σημαντικής, διμερούς προπαρασκευαστικής εργασίας πολλών μηνών, η οποία οδήγησε σε αυτούς που είχαν διαπράξει τα πιο σοβαρά εγκλήματα. Ο πρόεδρος επιθυμεί να διευθετήσει το θέμα, όπως ζητά η Ιταλία εδώ και χρόνια» προσθέτει η γαλλική προεδρία.

Η έκδοση των ακροαριστερών μαχητών που είχαν αναζητήσει καταφύγιο στη Γαλλία μετά τα «Μολυβένια Χρόνια» στην Ιταλία, περίοδο που σημαδεύτηκε από τις επιθέσεις και τη βία των Ερυθρών Ταξιαρχιών, κυρίως από το 1968 έως το 1982, αποτελεί αίτημα της Ιταλίας εδώ και χρόνια, στο οποίο το Παρίσι δεν είχε υποχωρήσει παρά εν μέρει.

Από το 1982 το Παρίσι έχει υπογράψει δύο εντάλματα έκδοσης υπό την προεδρία του Ζακ Σιράκ: Αυτό του Πάολο Περσιτσέτι το 1995, που εκδόθηκε στην Ιταλία το 2002, και αυτό του Τσεζάρε Μπατίστι το 2004, του πλέον καταζητούμενου ακροαριστερού μαχητή, ο οποίος ζούσε στη Γαλλία από το 1990. Το 2004 κατέφυγε στο εξωτερικό και τελικά συνελήφθη στη Βολιβία.

Το 2008 ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί αποφάσισε να μην εκδώσει το πρώην μέλος των Ερυθρών Ταξιαρχιών Μαρίνα Πετρέλα, η οποία έχει καταδικαστεί σε ισόβια στην Ιταλία, λόγω της κατάστασης της υγείας της. Η Πετρέλα είναι ανάμεσα στα άτομα που συνελήφθησαν σήμερα το πρωί, σύμφωνα με την ιταλική αστυνομία.

Η Ιταλίδα υπουργός Δικαιοσύνης, Μάρτα Καρτάμπια, είχε αποστείλει επισήμως στις 8 Απριλίου στον Γάλλο ομόλογό της, Ερίκ Ντιπόν- Μορετί, «το έκτακτο αίτημα των ιταλικών Αρχών να μην μείνουν ατιμώρητες οι επιθέσεις των Ερυθρών Ταξιαρχιών». Σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, τα εγκλήματα κάποιων μελών της οργάνωσης κινδυνεύουν να παραγραφούν.

Όπως ανέφεραν πολλά ιταλικά μέσα ενημέρωσης, ο Εμανουέλ Μακρόν συνομίλησε τηλεφωνικά με τον Ιταλό πρωθυπουργό, Μάριο Ντράγκι, ο οποίος του τόνισε τη σημασία της υπόθεσης για τη Ρώμη.

Τώρα, η Δικαιοσύνη θα αποφασίσει για την έκδοσή τους στην Ιταλία ανά περίπτωση.

Τα πρώην μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών θα πρέπει να παρουσιαστούν ενώπιον δικαστηρίου στο Παρίσι ώστε να αποφασιστεί αν θα παραμείνουν υπό κράτηση ή θα αφεθούν ελεύθεροι υπό όρους μέχρι να εξεταστεί το ένταλμα για την έκδοσή τους στην Ιταλία, όπως έγινε γνωστό από δικαστική πηγή.

«Προδοσία»...

Η υπόθεση αυτή ήρθε ξανά στη δημοσιότητα το 2019 όταν επέστρεψε στην Ιταλία ο Τσεζάρε Μπατίστι, ο οποίος συνελήφθη στη Βολιβία, έπειτα από 40 χρόνια που κρυβόταν στη Γαλλία και στη συνέχεια στη Βραζιλία.

Ο τότε υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας Ματέο Σαλβίνι είχε δηλώσει ότι η Γαλλία προσφέρει καταφύγιο επί δεκαετίες «σε δολοφόνους που σκότωσαν αθώους» και ζήτησε να επιστρέψουν στην Ιταλία «καμία 15αριά Ιταλοί τρομοκράτες που έχουν καταδικαστεί αλλά ζουν ωραία ζωή στη Γαλλία».

Οι άλλοι συλληφθέντες είναι ο Τζόρτζιο Πιετροστέφανι, ο Ναρτσίζο Μανέντι, η Ρομπέρτα Καπέλι, ο Έντσο Καλβίτι, ο Τζοβάνι Αλιμόντι και ο Σέρτζιο Τορνάγκι. Οι τρεις που καταζητούνται ακόμη είναι οι Μαουρίτσιο Ντι Μάρτσιο, Λουίτζι Μπεργκαμίν και Ραφαέλε Βεντούρα.

«Πρόκειται για μία ανείπωτη προδοσία από τη Γαλλία. Είμαι αγανακτισμένη και δεν έχω λόγια για να περιγράψω αυτή την επιχείρηση» κατήγγειλε την ίδια στιγμή η Ιρέν Τερέλ, δικηγόρος πέντε εκ των επτά συλληφθέντων.

«Από τη δεκαετία του 1980 οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται υπό την προστασία της Γαλλίας, ξανάφτιαξαν τη ζωή τους εδώ πριν από 30 χρόνια και εγκαταστάθηκαν υπό τα βλέμματα όλων με τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους […] και τα ξημερώματα ήρθαν να τους αναζητήσουν, 40 χρόνια μετά τα γεγονότα; Είναι ανείπωτο και απαράδεκτο νομικά» τόνισε.

 

Βόρεια Ιρλανδία: Παραιτήθηκε από πρωθυπουργός η Αρλίν Φόστερ

 

Η Αρλίν Φόστερ ανακοίνωσε ότι παραιτείται από την ηγεσία του κόμματός της και από την πρωθυπουργία της Βόρειας Ιρλανδίας, υποκύπτοντας στις πιέσεις που δεχόταν από την εσωκομματική αντιπολίτευση του Δημοκρατικού Ενωτικού Κόμματος (DUP).

Η Φόστερ, η οποία ηγείται του DUP εδώ και πέντε χρόνια, ανέφερε στην ανακοίνωσή της ότι θα παραιτηθεί από την ηγεσία του στις 28 Μαΐου.

Έναν μήνα αργότερα, στα τέλη Ιουνίου, θα αποχωρήσει και από τη θέση της «πρώτης υπουργού» της τοπικής κυβέρνησης.

Η ανακοίνωση αυτή έγινε μία ημέρα αφότου η πλειοψηφία των βουλευτών του DUP, του μεγαλύτερου κόμματος του τοπικού κοινοβουλίου, υπέγραψαν μια επιστολή με την οποία ζητούσαν να διεξαχθεί συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη Φόστερ, εν μέσω της δυσαρέσκειας που έχουν προκαλέσει οι χειρισμοί της στις διαπραγματεύσεις για το Brexit.

Ορισμένα μέλη του κόμματος διαμαρτύρονται επίσης υποστηρίζοντας ότι η Φόστερ είναι «υπερβολικά φιλελεύθερη» για το DUP, ένα από τα πιο συντηρητικά πολιτικά κόμματα του Ηνωμένου Βασιλείου.

 

43 ουκρανικά άρματα μάχης προωθήθηκαν προς Ντονέτσκ - O B. Πούτιν υπέγραψε διάταγμα κατάταξης των εφέδρων

 

Σημάδια περαιτέρω κλιμάκωσης έχουμε στο ρωσο-ουκρανικό καθώς ο πρόεδρος της Ρωσίας, Β. Πούτιν, υπέγραψε διάταγμα με το οποίο καλεί όλους τους εφέδρους για κατάταξη τη στιγμή που είναι σχεδόν μηδαμινές οι αποχωρήσεις ρωσικών δυνάμεων από τα σύνορα με την Ουκρανία.

Στην πραγματικότητα έχουν αποχωρήσει ελάχιστες ρωσικές δυνάμεις από τα ουκρανικά σύνορα με συνέπεια να επικρατεί προβληματισμός σε αρκετές ευρωπαϊκές και μη πρωτεύουσες.

Σε εφαρμογή ο ναυτικός αποκλεισμός της Ουκρανίας

Επιπλέον τέθηκε σε εφαρμογή ο ναυτικός αποκλεισμός της Ουκρανίας που θα διαρκέσει έξι μήνες όπως είχε αποκαλύψει εδώ και καιρό το WarNews247.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Β. Ζελένσκι, απέρριψε την πρόταση του Πούτιν για συνομιλίες με το Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ λέγοντας πως “δεν συνομιλεί με τρομοκράτες”.

Επιπλέον ζήτησε είτε να αλλάξουν είτε να αναθεωρηθούν οι Συμφωνίες του Μινσκ και να επεκταθούν οι συνομιλίες της Νορμανδίας με την συμμετοχή ΗΠΑ-Βρετανίας-Καναδά.

Παρατηρητές αναφέρουν πως τα αποβατικά πλοία του Βόρειου Στόλου παραμένουν στην Μαύρη Θάλασσα. Το γεγονός της μη αποχώρησης τους επιβεβαίωσε και η Διοίκηση του Βόρειου Στόλου.

Ουκρανικές πηγές σημειώνουν από την πλευρά τους πως όλα τα ρωσικά αποβατικά πλοία βρίσκονται στην Σεβαστούπολη χωρισμένα σε δύο ομάδες.

Προωθήθηκαν 43 Ουκρανικά άρματα μάχης.

Η διοίκηση του Λουγκάνσκ ενημέρωσε πως 43 ουκρανικά άρματα μάχης T-72 και Τ-80 προωθήθηκαν στη γραμμή επαφής του Ντονμπάς.

Τα ουκρανικά άρματα μάχης βρίσκονται στην περιοχή Podlesnoye.

Είναι γεγονός πως όλοι μιλάνε για “αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων” την στιγμή που ούτε οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν αποχωρήσει. Και στην πραγματικότητα προωθούνται κιόλας!

Νωρίτερα, η διοίκηση του Λουγκάνσκ ανέφερε πως το Κίεβο ανέπτυξε αντιαεροπορικά OSA σε κατοικημένες περιοχές που ελέγχονται από το Κίεβο πολύ κοντά στην γραμμή επαφής.

“Στην περιοχή της 92ης Ταξιαρχίας των ουκρανικών ΕΔ εντοπίσαμε την άφιξη 43 αρμάτων μάχης και 3 ΤΟΜΑ στην περιοχή Podlesnoye καθώς και πέντε ΤΟΜΠ και ΤΟΜΑ στην περιοχή Loskutovka.

Παράλληλα το Κίεβο ανέπτυξε αντιαεροπορικά συστήματα 9K33 “Osa”στην περιοχή Raygorodok”.

Διάταγμα Λουκασένκο: Mεταβιβάζει τις εξουσίες του σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης

Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας, Alexander Lukashenko, αποκάλυψε πως υπέγραψε διάταγμα με το οποίο μεταβιβάζει τις εξουσίες του στο συμβούλιο ασφαλείας αν για κάποιο λόγο δεν μπορούσε να εκτελέσει τα καθήκοντα του

“Με το εκτελεστικό αυτό διάταγμα, αν ο πρόεδρος πυροβοληθεί και πεθάνει, την επόμενη ημέρα το συμβούλιο ασφαλείας αναλαμβάνει την εξουσία.

 

Τουρκία: Νέες μαζικές συλλήψεις «Γκιουλενιστών» - Εκατοντάδες εν ενεργεία στρατιωτικοί ανάμεσά τους

 

Τη σύλληψη 532 υπόπτων διέταξαν Τούρκοι εισαγγελείς ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονται 459 εν ενεργεία στρατιωτικοί, σε μια επιχείρηση με στόχο πρόσωπα που φέρεται ότι συνδέονται με τον μουσουλμάνο ιερωμένο Φετουλάχ Γκιουλέν, για τον οποίο η Άγκυρα υποστηρίζει πως βρισκόταν πίσω από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του 2016.

Η έρευνα διεξήχθη σε 62 επαρχίες στο πλαίσιο της καταστολής του δικτύου του ιεροκήρυκα Γκιουλέν, μετέδωσε σήμερα το κρατικό τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu. Περισσότεροι από 250 άνθρωποι είχαν σκοτωθεί κατά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016. Ο Γκιουλέν αρνείται οποιαδήποτε ανάμιξη.

Εισαγγελείς στην Κωνσταντινούπολη διέταξαν τη σύλληψη 258 υπόπτων, ενώ στο εν ενεργεία στρατιωτικό προσωπικό που συνελήφθη περιλαμβάνονται τέσσερις συνταγματάρχες, ένας αντισυνταγματάρχης, εννέα ταγματάρχες και 24 λοχαγοί, μετέδωσε το Anadolu.

Εισαγγελείς στη Σμύρνη ζήτησαν τη σύλληψη 274 προσώπων, επίσης στην πλειονότητά τους εν ενεργεία στρατιωτικό προσωπικό.

Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, περίπου 80.000 άνθρωποι προφυλακίσθηκαν εν αναμονή της δίκης τους και περίπου 150.000 δημόσιοι λειτουργοί, στρατιωτικό προσωπικό και άλλοι απολύθηκαν ή τέθηκαν σε διαθεσιμότητα.

Περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι έχουν αποπεμφθεί από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.

 

Ο ουκρανικός στρατός βομβαρδίζει με ΝΑΤΟϊκά βλήματα όλμων, τραυματίζοντας αμάχους

 

Μετάφραση κειμένου για όσα εκτυλίσσονται αυτή την περίοδο στην Ουκρανία από το Donbass-Insider από τον Παπαδομανωλάκη Παναγιώτη

Στις 22 Απριλίου 2021, ο ουκρανικός στρατός βομβάρδισε με ΝΑΤΟϊκά βλήματα όλμων 60 χιλιοστών στο χωριό Τρόντοβσκι στα νοτιοδυτικά περίχωρα του Ντόνετσκ, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ (DPR), τραυματίζοντας έναν άμαχο.

Μόλις έξι ημέρες μετά τη δολοφονία ενός πολίτη με πυροβολικό 122 χιλιοστών στα περίχωρα του Ντόνετς , ο ουκρανικός στρατός βομβάρδισε το χωριό Τρόντοβσκι με την εκπροσώπηση της DPR στο JCCC (Κοινό Κέντρο Ελέγχου και Συντονισμού Εκεχειρίας) αρχικά να το μπερδεύει με αντιαρματικό ρουκετοβόλο.

Αλλά μόλις έφτασαν εκεί, εξέτασαν τα υπολείμματα πυρομαχικών και αναγνώρισαν κομμάτια ενός τυπικού βλήματος όλμου 60 χιλιοστών του ΝΑΤΟ. Ο ίδιος τύπος οβίδας που χρησιμοποίησε ο ουκρανικός στρατός για βομβαρδισμό της Yelenovka πριν από δύο μήνες.

Αυτά τα υπολείμματα οβίδας φαίνονται στις φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από την εκπροσώπηση της DPR στο JCCC στην ιστοσελίδα:

Ένα από τα βλήματα του ΝΑΤΟ που εκτοξεύτηκαν από τον ουκρανικό στρατό εναντίον του χωριού τραυμάτισε έναν 60χρονο άμαχο, ενώ βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού του.

Ο άντρας δέχτηκε θραύσματα στο κεφάλι . Εάν η κατάστασή του θεωρήθηκε σοβαρή πριν από την επέμβαση, εκτιμήθηκε ως σταθερή στην συνεχεια και η ζωή του δεν κινδυνεύει πλέον.

Σε ένα μήνα, έχουμε πέντε θύματα μεταξύ των πολιτών της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ (τρεις νεκροί και δύο τραυματίες), ενώ υποτίθεται ότι έχουμε μόνιμη και αόριστη εκεχειρία!

Δεν προκαλεί έκπληξη, ότι μετά το βομβαρδισμό του χωριού Trudovsky, τα αιτήματα για κατάπαυση του πυρός και για την ενεργοποίηση του μηχανισμού συντονισμού από την εκπροσώπηση του DPR στο JCCC δεν έλαβαν καμία απάντηση από την ουκρανική πλευρά.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 24 ωρών , είχαμε 12 παραβιάσεις κατάπαυσης του πυρός από τον ουκρανικό στρατό κατά της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, και έπεσαν 80 γύροι πυρομαχικών (η πλειονότητα των οποίων ήταν βλήματα όλμων 120 mm, 82 mm και 60 mm).

Αυτή η έντονη επίθεση εναντίον κατοικημένων περιοχών δείχνει ότι τα ωραία λόγια του Κιέβου σχετικά με την προθυμία του να επιλύσει ειρηνικά τη σύγκρουση δεν είναι παρά αέρας, όπως και η πρόταση του Ζελένσκι να συναντηθεί με τον Βλαντιμίρ Πούτιν οπουδήποτε στο Donbass για να αποφευχθεί η επιστροφή σε εχθροπραξίες μεγάλης κλίμακας.

Ο Ρώσος Πρόεδρος απάντησε στον Ουκρανό ομόλογό του , υπενθυμίζοντας στον τελευταίο ότι αν θέλει να συζητήσει την κατάσταση στο Donbass , πρέπει να το κάνει πρώτα με τους ηγέτες των Λαικών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ να συζητήσουν και όχι μαζί του.

«Αν θέλει να συζητήσει για το Donbass, θα πρέπει πρώτα να συναντηθεί με τους εκπροσώπους του DPR και του LPR, και μετά με τον Ρώσο ηγέτη. Και αν θέλει να συζητήσει τις διμερείς σχέσεις, τον περιμένουμε ανά πάσα στιγμή στη Μόσχα», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Η απάντηση του Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ο τρόπος της Μόσχας να υπενθυμίσει στην Ουκρανία ότι πρέπει να διαπραγματευτεί με τις δύο Λαϊκές Δημοκρατίες του Donbass , όχι με τη Ρωσία, για να επιλύσει τη σύγκρουση στα ανατολικά της χώρας, όπως ορίζεται στις Συμφωνίες του Μινσκ. Η δέκατη και αξιολύπητη απόπειρα του Ζελένσκι να εμπλέξει τη Ρωσία στη σύγκρουση Donbass απέτυχε όπως και οι προηγούμενες.

Μετά την απάντηση του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο επικεφαλής της LPR (Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ) Leonid Pasechnik άρπαξε το μπαλάκι και πρότεινε να συναντηθεί με τον Βλαντιμίρ Ζελένσκι στο σημείο της γραμμής επαφής της επιλογής του, προκειμένου να συζητηθεί η ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης στο Donbass, εάν αυτό είναι αυτό που πραγματικά θέλει ο Πρόεδρος της Ουκρανίας.

Ακολούθησε ο Denis Pushilin, ο επικεφαλής της DPR, ο οποίος μετά την παρουσίαση του προγράμματος ανθρωπιστικής βοήθειας σε ρωσόφωνους στην Ουκρανία, απευθύνθηκε προσωπικά στον Vladimir Zelensky, καλώντας τον να σταματήσει να προσπαθεί να εμπλέξει τη Ρωσία στην επίλυση των συγκρούσεων και να ξεκινήσει έναν πραγματικό διάλογο με τις δύο Λαϊκές Δημοκρατίες.

«Απευθύνομαι τώρα στον Πρόεδρο της Ουκρανίας προσωπικά. Σας παρακαλώ, κύριε Zelensky, να μην καλέσετε τους ηγέτες τρίτων χωρών στη γραμμή επαφής, αλλά να πάτε εκεί μόνοι σας για μια ειλικρινή και ανοιχτή συνομιλία μαζί μας. Μαζί με τον επικεφαλής της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ, Leonid Pasechnik, είμαστε έτοιμοι να σας συναντήσουμε εκεί δια ζώσης και να πραγματοποιήσουμε μια ουσιαστική και εξειδικευμένη συνομιλία σχετικά με την κατάσταση και τους τρόπους επίλυσης της ειρηνικής.
Μόνο αυτή τη φορά σας προτείνω να μην κρυφτείτε στους θάμνους της δεύτερης γραμμής άμυνας, αλλά να έχετε το θάρρος να πάτε στα πιο θερμα σημεια. Μεταβείτε στα Staromikhaylovka, Opytnoye, Veseloye, Zaytsevo και Alexandrovka. Πηγαίνετε εκεί και δείτε με τα μάτια σας τι έχουν κάνει τα στρατεύματά σας, είτε βρίσκονται υπό τον έλεγχό σας είτε όχι.

Εμείς, οι άνθρωποι που αισθανόμαστε πλήρως τις συνέπειες της «ειρηνικής» προεδρίας σας, θα σας δώσουμε την ευκαιρία όχι μόνο να φλυαρήσετε, αλλά να δείτε μόνοι σας ότι είναι πράγματι αδύνατο να έρθει ειρήνη με τανκ, αεροπλάνα, πυροβολικό και άλλο στρατιωτικό εξοπλισμό. Ωστόσο, παραμένουμε δεσμευμένοι στις συμφωνίες του Μινσκ και απαιτούμε την εφαρμογή τους από το Κίεβο.

Ωστόσο, εάν εξακολουθείτε να μην έχετε το θάρρος να πάτε στη γραμμή επαφής προσωπικά, ο Leonid Ivanovich και εγώ είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε μαζί σας στο διαδίκτυο σε δημόσιες συζητήσεις. Με αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η διεθνής κοινότητα θα είναι σε θέση να δει και να ακούσει ποιος υποβάλλει πραγματικά ειρηνευτικές προτάσεις και ποιος απλά δημιουργεί προπαγανδιστική εκστρατεία και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για έναν ειρηνικό διακανονισμό.
Επιμένω: είμαστε κουρασμένοι από τους μονόλογους σας, απαιτούμε διάλογο. Απαιτούμε να ακουστουμε, να σταματήσει επιτέλους ο βομβαρδισμός και να αρχίσουμε να μιλάμε μαζί για το πώς θα γίνουμε γείτονες.

Θα ήθελα επίσης να σας ενημερώσω ότι η δέσμη μέτρων, η οποία εγκρίθηκε με ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, δηλώνει σαφώς ότι οι πλευρές στη σύγκρουση είναι το Κίεβο και το Ντονμπάς. Επομένως, εάν συνεχίσετε να αναζητάτε άλλους συνομιλητές ή να απευθυνθείτε στους ηγέτες τρίτων χωρών για επίλυση της σύγκρουσης, θα το θεωρήσουμε μόνο ως έξοδο από τη διαδικασία του Μινσκ. Σε αυτήν την περίπτωση, έχετε το θάρρος να το πείτε επίσημα », δήλωσε ο Ντένις Πουσιλίν στο μήνυμά του προς τον Βλαντιμίρ Ζελένσκι.

Εν τω μεταξύ, στη Ρωσία, οι στρατιωτικές ασκήσεις και η αιφνιδιαστική επιθεώρηση των στρατευμάτων στις νότιες και δυτικές συνοικίες, έχοντας δώσει όλη την ικανοποίηση στον υπουργό Άμυνας, έδωσε την εντολή να πάνε τους στρατιώτες πίσω στους στρατώνες τους (και όχι επειδή η Ρωσία θα φοβόταν τον ουκρανικό στρατό, όπως μας λένε ορισμένα ουκρανικά κουρέλια άξια του The Onion)

Δυστυχώς, πρέπει να φοβόμαστε ότι ορισμένοι άνθρωποι στην Ουκρανία πιστεύουν ότι τα χέρια τους είναι ελεύθερα τώρα που ο ρωσικός στρατός δεν είναι πλέον συγκεντρωμένος στα σύνορα, και προωθούν τις προκλήσεις και τα εγκλήματα πολέμου του ουκρανικού στρατού στο Ντονμπας προκειμένου να λάβουν επιτέλους κάτι που να δικαιολογεί μια επίθεση από το Κίεβο.

 

Γιατί η σβάστικα κυριαρχεί στην Ουκρανία; Του Δημήτρη Καββαδία από τον Ημερόδρομο

 

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για την Ουκρανία από τον Δημήτρη Καββαδία στον Ημερόδρομο

Πριν λίγες μέρες η υπουργός Αμύνης της Γερμανίας Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ αξιοποίησε το βήμα του Ιδρύματος Κόνραντ Άντεναουερ, της επίσημης δεξαμενής σκέψης των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών (με παρουσία και στη χώρα μας), για να δηλώσει ότι υπό την άμεση απειλή για την Ευρώπη που ονομάζεται Ρωσία, η Γερμανία οφείλει να μην αφήσει μόνη της την Ουκρανία.

Τα μηνύματα αποκτούν αξία από τον πομπό που τα εκπέμπει. Η σαφής αναβάθμιση της επιθετικής ρητορικής της γερμανικής κυβέρνησης προς την Ρωσία, το μαρκάρισμα επί χάρτου της Ουκρανίας ως συνόρου και πεδίου πιθανής σύγκρουσης όχι δύο κρατών, αλλά δύο κόσμων, η επί “ευρωπαϊκών συμφερόντων” γερμανική τοποθέτηση έχει τη σημασία της. Και ας μένει ακόμα στο επίπεδο της ρητορικής.

Τα μηνύματα αποκτούν προστιθέμενη αξία από την αλληλόδραση των δεκτών. Ο Ουκρανός πρέσβης στη Γερμανία Άντριι Μέλνικ καλωσορίζει τις δηλώσεις αλληλεγγύης, χαρακτηρίζοντας τις όμως όχι αρκετές. Αιτείται την συμμετοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ για την προστασία της Ευρώπης, προειδοποιώντας για έναρξη προγράμματος απόκτησης πυρηνικής κεφαλής σε αντίθετη περίπτωση, ως ύστατη λύση προάσπισης της χώρας από τη Ρωσία. Σε φωτογραφικό ρεπορτάζ του βρετανικού Guardian τον Απρίλιο του 2019 στο Κίεβο, το studium (η κατά Ρολάν Μπαρτ προθετικότητα του φωτογραφούμενου) αποτυπώνεται σε ακροδεξιό πολιτοφύλακα σε αποδυτήρια γυμναστηρίου να προβάρει στο φακό το ατσαλάκωτο μαύρο του T-shirt, όπου το καλάσνικοφ στο κέντρο περικλείεται από το μήνυμα “We Protect Europe”.

Κάποτε στην (Δυτική) Γερμανία

Στην αγγελικά πλασμένη καπιταλιστική Γερμανία της δεκαετίας του 1950-60, απατώντας στις αιτιάσεις περί αποναζικοποίησης ή όχι του κράτους, ο καγκελάριος Κόνραντ Αντενάουερ πιστώνεται τη γνωστή ρήση ότι το βρώμικο νερό παραμένει χρήσιμο για όσο δεν υπάρχει καθαρό. Τα ναζιστικά στελέχη διατηρούν τη θέση τους στον κρατικό μηχανισμό, ο ιδιωτικός τομέας της καταναγκαστικής εργασίας παραμένει στο απυρόβλητο, το κράτος εξασφαλίζει τη συνέχεια του. Ο Χρήστος Χατζηιωσήφ πολύ σωστά επισημαίνει στο βιβλίο του Η ευρωπαϊκή ενοποίηση, η Γερμανία και η επιστροφή των εθνικισμών (Βιβλιόραμα, 2017), ότι η μη αποναζιστικοποίηση δεν υπήρξε αποτέλεσμα ανάγκης, αλλά σαφής πολιτική επιλογή. Η διατήρηση της υλικής υποδομής του έθνους-κράτους κρίθηκε αναγκαία στο μέτρο του ανταγωνισμού που επέβαλε η ύπαρξη της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας και ο Ψυχρός Πόλεμος. Όσον αφορά την απεμπόληση των φυλετικών ταυτολογικών χαρακτηριστικών ανωτερότητας των 18 εκατομμυρίων στρατιωτών της Βέρμαχτ και των ομοϊδεατών τους, αυτή θα αναζητηθεί επιτυχώς στις κληροδοτημένες προτεσταντικές αρχές της εργατικότητας, της σοβαρότητας, της πειθαρχίας.

Νοοτροπία εμπεδωμένη εντός της χώρας, επενδυμένη με ιστορική αισιοδοξία μετά και τη γερμανική ενοποίηση. Μύθος που λειτουργεί καταλυτικά και εκτός της χώρας (ας θυμηθούμε την παροιμιώδη φράση του αρχηγού της ποδοσφαιρικής Αγγλίας, Γκάρυ Λίνεκερ ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο παίζουν έντεκα παίκτες από κάθε ομάδα και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί), επιτρέπει, επικουρώντας τους υλικούς παράγοντες, τον ηγετικό γερμανικό ρόλο εντός της Ε.Ε. και την ανάληψη υψηλών πρωτοβουλιών στην εξωτερική πολιτική (λ.χ. Γιουγκοσλαβία). Τέλος ερμηνεύει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η Γερμανία από τους νέους εθνικισμούς στο πρώην ανατολικό μπλοκ.

Η επί 70 χρόνια “σοβιετικού τύπου” ουκρανοποίηση, με επιστέγασμα (α) την ενοποίηση για πρώτη φορά του συνόλου των ουκρανικών εδαφών σε ενιαία πολιτική σύνθεση με το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και (β) την οριστική νοηματοδότηση της ουκρανικής ταυτότητας σε αντίθεση με την ρωσική, δημιουργεί τον εθνοκρατικό και πολιτισμικό τόπο-κληροδότημα του 1991, το οποίο σύντομα μεταφράζεται σε νέο εθνικιστικό αφήγημα. Το “Εμείς” ορίζεται σε σχέση με την οπισθοδρόμηση-καταπίεση των Ρώσων (οι “Άλλοι”), έχοντας ως σύμμαχο και σήμανση του δρόμου προς την πρόοδο τους “δικούς μας” Γερμανούς, τη δική μας Ευρώπη. Στερεοτυπικά οι “Άλλοι” χαρακτηρίζονται από τα αντίθετα των “δικών μας ανθρώπων”: Πρόκειται για τεμπέληδες και απείθαρχους χοντράνθρωπους. Σε αυτό το νεόκοπο κράτος-έθνος, η ιστορική περιοχή της Γαλικίας, κέντρο του θρησκευτικού ουνιτισμού, αποτελεί το κατεξοχήν πεδίο δράσης του ευρω-ατλαντικού παιγνίου ταυτοτήτων .

Αν οι ενεργειακές πολιτικές, όπως εκφράστηκαν από την καγκελαρία του Σρέντερ και συνεχίστηκαν με όχι ιδιαίτερο ζήλο από τη Μέρκελ, δηλαδή η ανάγκη αδιατάρακτων σχέσεων της Γερμανίας-καταναλωτή με τη Ρωσία-παραγωγό, λειτουργούσαν ανασχετικά στα όνειρα των εθνικιστών της Ουκρανίας, η εξαγγελμένη πράσινη βιομηχανική και ψηφιακή επανάσταση αποτελεί σήμερα τον καλύτερο επιταχυντή σωματιδίων για τον ουκρανικό εθνικισμό. Η προτεσταντική κληρονομιά διανθισμένη με οικολογική ευαισθησία και έναν καθεστωτικό, παρεχόμενο στα πλαίσια της ιδιωτικής κατανάλωσης και όχι της κοινωνικής χειραφέτησης, δικαιωματισμό φέρνει τους Πράσινους επικεφαλής στην αφετηρία της κούρσας των γερμανικών εκλογών. Σε μια ιστορική φάρσα σίγουρα ζηλευτή από τον μακαρίτη τον Μαρξ. Εκεί όπου τα πολιτικά εγγόνια αυτών που κατάγγελλαν τους μπαμπάδες ναζήδες και φονιάδες στο γερμανικό Μάη, καλούνται να αναλάβουν χρέη σύγχρονων Αντενάουερ. Δηλαδή εκφραστών της πιο “σκληρής γραμμής” απέναντι στην Ανατολή.

Μια δολοφονία επί γερμανικού εδάφους

Επιστρέφοντας στα πρώτα χρόνια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Δυτική Γερμανία βρίσκει καταφύγιο ο Ουκρανός εθνικοσοσιαλιστής ηγέτης Στεπάν Μπαντέρα . Τον φιλοξενεί το Μόναχο, με τη σύμφωνη γνώμη των Αμερικανών, μαζί με την οικογένεια του και μάλλον με ένα μικρό πυρήνα από Ουκρανούς εθνικιστές, δωσίλογους του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Στην Σοβιετική Ένωση εκκρεμεί εις βάρος του Μπαντέρα καταδικαστική απόφαση εις θάνατον για προδοσία. Το κατηγορητήριο περιλαμβάνει και σφαγές αμάχων Πολωνών, Εβραίων, Σοβιετικών πολιτών. Στο Μόναχο ο Μπαντέρα συναντά τον θάνατο το 1959, μπροστά από τα σκαλιά μιας εκ των πολλών κατοικιών-καταφυγίων που είχε. Η Δυτική Γερμανία έχει ήδη εισέλθει στο ΝΑΤΟ, ο Αντενάουερ, με τη σκληρή στάση προς το “Σιδηρούν Παραπέτασμα”, η οποία εν πολλοίς υπερέβαινε και τις αμερικανικές προσδοκίες, βρίσκεται στο απόγειο της δύναμης του (μόλις πριν δύο χρόνια έχει επανεκλεγεί με ποσοστό 51%), ο Ψυχρός Πόλεμος βρίσκεται ελάχιστα πριν την κορύφωση του ως απειλή πυρηνικού ολέθρου το 1962 με την κρίση της Κούβας. Αρκετό καιρό αργότερα οι αρχές της Δυτικής Γερμανίας ανακοινώνουν ότι ο Μπαντέρα δολοφονήθηκε από πράκτορα της Σοβιετικής Ένωσης και το όνομα του περνάει στη λήθη, μέχρι τα γεγονότα του Μαϊντάν τον Φλεβάρη του 2014.

Η βιογράφηση του γιου του ουνίτη ιερέα, Άντριι Μιχαήλοβιτς Μπαντέρα αποτελεί δύσκολο εγχείρημα. Ιδεολογικά ταυτισμένος με τον γερμανικό εθνικοσοσιαλισμό, ένοπλος εθνικιστής, ανακηρύσσει λίγες μέρες μετά την έναρξη της “Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα” από το Τρίτο Ράιχ εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης ανεξάρτητο ουκρανικό κράτος, με έμπνευση από το κοζάκικο χετμανάτο. Ως αποτέλεσμα αυτού, θα φυλακιστεί από τους Ναζί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Παθιασμένος αντικομμουνιστής, δωσίλογος στον “Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο”, απολογητής της Μεραρχίας Εθελοντών SS της Γαλικίας μετά την απελευθέρωση του από τους Γερμανούς: η συνολική δράση του βρίσκεται σε αναντιστοιχία με την μυθική, στα όρια μιας σωτηριολογικής μεταφυσικής, θέση που κατέχει στο φαντασιακό του ουκρανικού νεοναζισμού.

Προς κατασκευή νεο-εθνικιστικών ταυτοτήτων

Κατά την διάρκεια της “Πορτοκαλί Επανάστασης”, οι τηλεοπτικοί-παραμορφωτικοί φακοί της Δύσης θα βρουν το αντίστοιχο της Ζαν ντ’ Αρκ στην ολιγάρχη Γιούλια Τιμοσένκο. Οι ουκρανικές και ευρωενωσιακές σημαίες θα γίνουν σύμβολο των διαδηλώσεων, ενώ θα υπάρξουν κάποιες αναφορές ότι δίπλα στις φιλοευρωπαϊκές και δημοκρατικές μάζες διαδηλωτών, υπάρχουν και κάποιες “ακραίες φωνές”. Το κόμμα Svoboda ανασύρει από τη λήθη τα πορτραίτα του Μπαντέρα, ενώ ο Δεξιός Τομέας ασκείται στις λαμπαδηδρομίες και παρελάσεις α λα Ναζί. Το Euromaidan μετατρέπεται στο εκκολαπτήριο του αυγού του φιδιού.

Στο σύνολο των μηνών των κινητοποιήσεων οι “ακραίες φωνές” δεν καταγγέλλονται, αντιμετωπίζονται ως φυσιολογική απόληξη του κινήματος “εξευρωπαϊσμού και εκδημοκρατισμού”. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το εξής γεγονός: όλες οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν την κοινή γνώμη της χώρας κομμένη στα δύο. Μέχρι τα περίεργα αιματηρά γεγονότα του Φεβρουαρίου του 2014, τα οποία εκλέγουν πρωθυπουργό από τη μία, νομιμοποιούν τις νεοναζιστικές πολιτοφυλακές από την άλλη. Με άλλα λόγια, το φιλοευρωπαϊκό, “δημοκρατικό” κίνημα που καταλαμβάνει το κράτος, αναθέτει στις νεοναζιστικές δράκες το ρόλο της ένοπλης πολιτοφυλακής του. (Παρα)κράτος στρατιωτικό που σε πολύ λίγο θα θριαμβεύσει ενάντια στους αντιφρονούντες, με ορόσημο τα γεγονότα της Οδησού στις 2 Μαΐου. Ορόσημο για πολλούς λόγους: για το παρόν πόνημα ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η μετατροπή των νεοναζιστικών αντιλήψεων που έχουν καλλιεργηθεί στην ευρύτερη περιοχή της Γαλικίας, σε ιδεολογικό κρατικό βραχίονα.

 

Οι δύο κρίσιμες παραδόσεις του ουκρανικού χώρου

Η μογγολική εισβολή του 13^ου αιώνα μετατρέπει τον χώρο που γνωρίζουμε σήμερα ως Ουκρανία, τη χώρα των Ρως, σε μια αραιοκατοικημένη και ρημαγμένη περιοχή. Κρίσιμης όμως γεωστρατηγικής σημασίας, καθώς αποτελεί το χώρο που επιτρέπει την έξοδο προς την Μαύρεη Θάλασσα και εν συνεχεία προς τη Μεσόγειο. Σημασία που με το πέρασμα των αιώνων αυξάνει και μετατρέπει την περιοχή στο πεδίο άσκησης μεγάλων φιλοδοξιών. Στο δεύτερο μισό του 16^ου αιώνα η περιοχή ανήκει στο, αγαπημένο παιδί του παπισμού, Πολωνο-Λιθουανικό βασίλειο, το οποίο επιχειρεί να καθυποτάξει έναν σκληροτράχηλο ορθόδοξο λαό. Η φόρμουλα που αρχικά επιλέγεται είναι ο βίαιος εκλατινισμός, εγχείρημα που γρήγορα αποδεικνύεται αποτυχημένο. Τη λύση δίνουν οι ιεραπόστολοι των Ιησουϊτών, τελευταίου σε ιστορική εμφάνιση παπικού τάγματος που ιδρύεται το 1534 από τον Ιγνάτιο Λογιόλα, μια ιδιάζουσα περίπτωση μοναχού, ο οποίος στα νεαρά του χρόνια “τρίβεται” με την παράδοση του μοναχισμού και μάλιστα των πιο σκληρών μορφών άσκησης. Γρήγορα απογοητεύεται από την ατομική του πνευματική πορεία και εφευρίσκει ένα νέο τρόπο: ο δρόμος προς την ουράνια Ιερουσαλήμ επαναχαράζεται από την προσδοκία της επί Γης επικράτησης του παπισμού. Το τάγμα των Ιησουϊτών αποτελεί την οριστική ιστορικοποίηση του θρησκευτικού παπικού φαινομένου, η πίστη του οποίου πλέον μετριέται αποκλειστικά με την επέκταση της θρησκευτικο-πολιτικής δύναμης του. Αν στην Δυτική Ευρώπη ηγεμονική μέθοδος είναι η Ιερά Εξέταση, στην Ανατολή το ρόλο αυτό αποκτά η Ουνία, με την εξής φόρμουλα προς τους ορθόδοξους πληθυσμούς: κρατήστε το δικό σας ιδιάζον τυπικό, αλλά αποδεχτείτε το παπικό πρωτείο, δηλαδή την κοινωνική υποταγή στη δουλοπαροικία του Πολωνο-Λιθουανικού βασιλείου και την πνευματική στο Βατικανό.

Η αντιπαράθεση της Ουνίας με την Ορθοδοξία, αντιπαράθεση πνευματική, κοινωνική, εθνική, οριοθετεί τους επόμενους αιώνες την Δύση και την Ανατολή. Καθιστά σαφές ότι η επεκτατική πολιτική της Δύσης έχει ακροτελεύτιο όριο τον σημερινό ουκρανικό σιτοβολώνα, ενώ πνευματικά δεν μπορεί να υπερβεί τη παράδοση που εκπροσωπεί η Λαύρα του Κιέβου. Κάνει φανερή την πνευματική-ιδεολογική υποτέλεια του ουκρανικού εθνικισμού, υποτέλεια εκφρασμένη και σε πολιτικούς στόχους. Η Ουνία μετατρέπεται τον 20^ο αιώνα στο λίκνο του πιο ριζοσπαστικού ουκρανικού εθνικισμού: ο Μπαντέρα αποτελεί γνήσιο τέκνο αυτού του πνευματικού κλίματος, ο οποίος ταυτίζει το αίτημα της εθνικής ολοκλήρωσης με τον εθνικοσοσιαλισμό των Ναζί, λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε αντίθεση με την εντός του μπολσεβικισμού εθνική-πολιτισμική (όχι φυλετική) πρόταση της ουκρανικής ετερότητας (όχι ανωτερότητας).

Εδώ υπεισέρχεται η δεύτερη ιστορική παράδοση, αυτή που κληροδοτεί ο πόλεμος. Στα εδάφη της Ουκρανίας γράφονται χρυσές σελίδες της παγκόσμιας αντίστασης κατά του φασισμού και της υπεράσπισης της πατρίδας. Ο ποδοσφαιρικός αγώνας της ουκρανικής Σταρτ με την ομάδα της ναζιστικής αεροπορίας Φλάκελφ (αγώνας που λαμβάνει χώρα το 1942, εν μέσω της γενικής γερμανικής προέλασης και μιας άρτια στημένης προπαγανδιστικά βεβαιότητας για τη νίκη) αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο σήμερα αντιστασιακού ήθους ενάντια στη βαρβαρότητα και εμπράγματη απόδειξη της παλλαϊκής αντίστασης που δεν περιορίζεται στα πεδία των μαχών και στον ηρωικό Κόκκινο Στρατό.

Την ίδια ώρα ο ουκρανικός εθνικισμός τάσσεται χέρι-χέρι με τους κατακτητές της Βέρμαχτ. Δεν είναι τυχαίο ότι η Μεραρχία SS της Γαλικίας), με 13000 εθελοντές Oυκρανούς, συγκροτείται το 1943 όταν πια όλα κρέμονται επί ξυρού ακμής στο Ανατολικό Μέτωπο. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Μεραρχίας αυτής είναι ότι ακολουθείται από Oυνίτες ιερείς. Η ευρύτερη περιοχή της πόλης του Λβιφ αποτελεί σήμερα το εκλογικό προπύργιο τόσο των ναζιστικών μορφωμάτων, όσο και των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων.

Τα απομεινάρια του στρατού των δωσιλόγων θα ενταχθούν μεταπολεμικά στα δίκτυα Stay Behind του ΝΑΤΟ (πρβ. την δική μας “Προβιά”, την ιταλική Gladio κ.ο.κ.) διεξάγοντας ανταρτοπόλεμο στην Δυτική Ουκρανία κατά της σοβιετικής εξουσίας για αρκετά χρόνια μετά τη συντριβή του Τρίτου Ράιχ, ενώ στην εμιγκράτσια των ΗΠΑ και του Καναδά θα καλλιεργηθούν όλοι οι μύθοι του ουκρανικού εθνικισμού, όπως του Ηolodomor κ.ο.κ.

Έλος ανάσχεσης

Η μία παράδοση (αυτή της Ουνίας) συναντά την άλλη (αυτή του ναζισμού) στην σημερινή Ουκρανία, αλληλοτροφοδοτούνται, μπολιάζουν με πλήθος και σφρίγος τις τάξεις των νεοναζί. Η παράδοση αυτή είναι σήμερα πλήρως νομιμοποιημένη ηθικά και ενσωματωμένη κρατικά. Ο ουκρανικός στρατός έχει ενστερνιστεί τα συνθήματα της Μεραρχίας της Γαλικίας, ο επίσημος χαιρετισμός του αποτελεί το υιοθετημένο από την εθνικοσοσιαλιστική παράδοση “Δόξα στην Ουκρανία”, η περιβόητη αστυνομική δύναμη του “Τάγματος Αζόφ”, με σύμβολο το ναζιστικό Wolfsangel, δεν χάνει ευκαιρία να φωτογραφίζεται με αγκυλωτούς σταυρούς. Οι πρόθυμοι σύμμαχοι και προασπιστές της γερμανικής Ευρώπης με κάθε επισημότητα στήνουν μνημεία για τον Μπαντέρα, οικειοποιούνται τη “Παναγία Ελευθερώτρια”, βεβηλώνουν τα μνημεία του Κόκκινου Στρατού.

Προκεχωρημένο οργουελικό φυλάκιο όπου χαμογελαστός security σε καλωσορίζει κάνω από την σιδερένια επιγραφή η οποία αγγέλλει την απελευθερωτική δύναμη της εργασίας. Ο καθένας κρίνεται από αυτούς που επιλέγει για συμμάχους ή διαμορφώνει ως υποτελείς. Αυτό που είναι ασυγχώρητο στην περίπτωση της Δύσης είναι η θυσία για την οποία ετοιμάζουν τον ουκρανικό λαό. “Βρώμικο νερό”, έλος ανάσχεσης πριν την Νατοϊκή αντιπυραυλική ασπίδα και τις υποδομές διοικητικής μέριμνας και εφοδιασμού στην Αλεξανδρούπολη. Ο φιλελεύθερος Τζέφρι Πάιατ οδοιπορεί στα ελληνικά βουνά, όλος αισιοδοξία για το μέλλον. Οι λαοί έχουν την 9^η του Μάη, για να θυμίσουν σε όλους αυτούς ότι ματαιοπονούν.

 

Σε αχαρτογράφητα νερά οι σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων

 

Σε νέα φάση κλιμάκωσης των μεταξύ τους διαφωνών εισέρχονται οι σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με την Τουρκία, μετά την ιστορική αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν.

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών προχώρησε στην ιστορική αναγνώριση της Γενοκτονίας, σε μία κίνηση ύψιστου συμβολισμού, ανήμερα της επετείου από τη σύλληψη το 1915 Αρμενίων διανοουμένων και ηγετών της κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη και τον επακόλουθο βίαιο εκτοπισμό 1,5 εκατ. Αρμενίων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Με αυτόν τον τρόπο, ο Τζο Μπάιντεν εκπλήρωσε μια υπόσχεση που έδωσε στους Αρμένιους της Αμερικής στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του και έβαλε τέλος στην άρνηση των προκατόχων του, που απέφευγαν να αναγνωρίσουν της Γενοκτονία, παρά το γεγονός ότι αναγνώριζαν τις φρικαλαιότητες που έλαβαν χώρα πριν από έναν και πλέον αιώνα, προκειμένου να διατηρήσουν σε ισορροπία τις σχέσεις της Ουάσιγκτον με την Άγκυρα.

Ο Τζο Μπάιντεν αναγνώρισε επισήμως ότι η συστηματική εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων Αρμενίων με πορείες θανάτου και δολοφονίες με απόφαση των υπηρεσιών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν γενοκτονία - χρησιμοποιώντας έναν όρο που οι προκάτοχοί του στον Λευκό Οίκο είχαν αποφύγει για δεκαετίες.

Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι ποιο θα είναι το πλαίσιο των τουρκο-αμερικανικών σχέσεων και πώς θα καταφέρει η κυβέρνηση Μπάιντεν να μην υποκύψει στον Ερντογάν αλλά και να μην χάσει την Τουρκία, σύμμαχο στο ΝΑΤΟ, ώστε να την κρατήσει μακριά από τον εναγκαλισμό της Ρωσίας και της Κίνας.

Η διατήρηση της Τουρκίας  ως συμμάχου, την ίδια ώρα που εκείνη δείχνει να επιλέγει έναν δρόμο που αποκλίνει από εκείνον των που ακολουθούν οι δυτικοί σύμμαχοί της αποτελεί έναν δυσεπίλυτο γρίφο.

Η εξεύρεση ενός modus vivendi με την Άγκυρα καθίσταται τώρα ακόμη πιο δύσκολη με δεδομένη την τουρκική οργή έναντι των ΗΠΑ και τα εθνικιστικά ξεσπάσματα του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του οποίου η πολιτική επιβίωση οποίος εξαρτάται από τον ηγέτη των εθνικιστών Γκρίζων Λύκων, Ντεβλέτ Μπαχτσελί.

Η απόφαση Μπάιντεν θα οξύνει τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία. Όλοι οι προηγούμενοι Αμερικανοί πρόεδροι έχουν αποφύγει επιμελώς τη χρήση του όρου γενοκτονία λόγω ανησυχίας ότι θα περιπλέξει τις σχέσεις με την Τουρκία.

Ωστόσο ο Μπάιντεν, στην προεκλογική του εκστρατεία, έθεσε τα ανθρώπινα δικαιώματα ως κεντρικό προσανατολισμό της εξωτερικής του πολιτικής, υποστηρίζοντας -μεταξύ άλλων- ότι η αποτυχία να χαρακτηριστούν οι φρικαλεότητες κατά των Αρμενιών ως γενοκτονία θα ανοίξει το δρόμο για μελλοντικές μαζικές θηριωδίες.

Η Άγκυρα αρνείται τη χρήση του όρου γενοκτονία και υποστηρίζει ότι δεν υπήρχε βούληση εξόντωσης των Αρμενίων, κάνοντας λόγο για σφαγές εκατέρωθεν, με φόντο τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και τον λιμό που στοίχισαν τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και από τις δύο πλευρές.

Κάλεσαν τον Αμερικανό πρέσβη

Το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι κάλεσε τον Αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα, διαβιβάζοντας την «έντονη αντίδραση» της Τουρκίας για την κίνηση της Ουάσινγκτον.

Το τουρκικό ΥΠΕΞ σε ανακοίνωσή του ανέφερε ότι ο υφυπουργός Εξωτερικών Σεντάτ Ονάλ είπε στον πρεσβευτή των ΗΠΑ Ντέιβιντ Σάτερφιλντ ότι η ανακοίνωση των ΗΠΑ δεν έχει καμία νομική βάση και ότι η Άγκυρα «την απορρίπτει, την βρίσκει απαράδεκτη και την καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο».

Ανέφερε ότι η ανακοίνωση προκαλεί «πλήγμα στις σχέσεις που θα είναι δύσκολο να επιδιορθωθεί».

Η δήλωση του Τζο Μπάιντεν για τη Γενοκτονία των Αρμενίων:

«Κάθε χρόνο αυτήν την ημέρα, θυμόμαστε τις ζωές όλων εκείνων που πέθαναν στη Γενοκτονία των Αρμενίων της Οθωμανικής εποχής και δεσμευόμαστε να αποτρέψουμε ξανά μια τέτοια θηριωδία. Ξεκινώντας στις 24 Απριλίου 1915, με τη σύλληψη Αρμενίων διανοουμένων και ηγετών της κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη από οθωμανικές αρχές, ενάμισι εκατομμύριο Αρμένιοι απελάθηκαν, σφαγιάστηκαν ή βάδισαν μέχρι θανάτου σε μια εκστρατεία εξόντωσης. Τιμούμε τα θύματα των Meds Yeghern, έτσι ώστε οι φρικαλεότητες του τι συνέβη να μην χαθούν ποτέ στην ιστορία. Και θυμόμαστε έτσι ώστε να παραμείνουμε πάντα σε εγρήγορση ενάντια στη διαβρωτική επίδραση του μίσους σε όλες τις μορφές του.

Από αυτούς που επέζησαν, οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να βρουν νέα σπίτια και νέες ζωές σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Με δύναμη και ανθεκτικότητα, ο Αρμενικός λαός επέζησε και ανοικοδόμησε την κοινότητά τους. Με τις δεκαετίες οι Αρμένιοι μετανάστες έχουν εμπλουτίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες με αμέτρητους τρόπους, αλλά δεν έχουν ξεχάσει ποτέ την τραγική ιστορία που έφερε τόσους πολλούς από τους προγόνους τους στις ακτές μας. Τιμούμε την ιστορία τους. Βλέπουμε αυτόν τον πόνο. Επιβεβαιώνουμε την ιστορία. Το κάνουμε αυτό για να μην κατηγορούμε, αλλά για να διασφαλίσουμε ότι αυτό που συνέβη δεν θα επαναληφθεί ποτέ.

Σήμερα, καθώς θρηνούμε ό, τι χάθηκε, ας στρέψουμε επίσης τα μάτια μας στο μέλλον - προς τον κόσμο που θέλουμε να χτίσουμε για τα παιδιά μας. Ένας κόσμος που δεν λεκιάζεται από τα καθημερινά κακά της μισαλλοδοξίας και της μισαλλοδοξίας, όπου γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και όπου όλοι οι άνθρωποι μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια και ασφάλεια. Ας ανανεώσουμε την κοινή μας αποφασιστικότητα να αποτρέψουμε μελλοντικές φρικαλεότητες από οπουδήποτε στον κόσμο. Και ας συνεχίσουμε τη θεραπεία και τη συμφιλίωση για όλους τους ανθρώπους του κόσμου.

Ο αμερικανικός λαός τιμά όλους εκείνους τους Αρμένιους που χάθηκαν στη γενοκτονία που ξεκίνησε πριν από 106 χρόνια σήμερα».

Η οργή της Άγκυρας

Οργισμένη ήταν η απάντηση της Τουρκίας στην αναγνώριση από τις ΗΠΑ της Γενοκτονίας των Αρμενίων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από την Τουρκία.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε «τρίτους» ότι παρεμβαίνουν στις υποθέσεις της Τουρκίας.

«Κανείς δεν εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι οι συζητήσεις -οι οποίες θα έπρεπε να διεξάγονται από ιστορικούς- πολιτικοποιούνται από τρίτους και γίνονται ένα μέσο παρέμβασης στη χώρα μας», δήλωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε μήνυμα που απηύθυνε προς τον Αρμένιο Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη.

Αμέσως μετά τη δήλωση Μπάιντεν, ο κ. Ερντογάν επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν, Ίλχαμ Αλίγεφ, με τον οποίο εξέτασε τις πρωτοβουλίες που μπορούν να ληφθούν από κοινού, σύμφωνα με ανακοίνωση του Προεδρικού Μεγάρου στην Άγκυρα.

«Να διορθώσει την ατυχή δήλωσή του» κάλεσε το Τζο Μπάιντεν ο εκπρόσωπος και στενός συνεργάτης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Ιμπραχίμ Καλίν, και υποστήριξε ότι η η δήλωση αυτή «θα ανοίξει βαθιές πληγές στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ».

Έκανε λόγο για «συκοφαντίες κακόβουλων κύκλων», των οποίων η μόνη ατζέντα είναι η εχθρική στάση προς την Τουρκία και χαρακτήρισε τη χώρα του και το έθνος του «σημαντικότερο παράδειγμα πολιτισμικής συνύπαρξης».

«Είναι ιστορικό λάθος να ενεργούμε στη λογική των ριζοσπαστικών αρμενικών λόμπι που δεν παράγουν τίποτα παρά τον τρόμο και την εχθρότητα» προσέθεσε.

«Οι λέξεις δεν αλλάζουν την Ιστορία, δεν την ξαναγράφουν. Δεν πρόκειται να δεχτούμε μαθημάτα από κανέναν για την ιστορία μας. Ο πολιτικός καιροσκοπισμός είναι η μεγαλύτερη προδοσία στην ειρήνη και τη δικαιοσύνη. Αρνούμαστε εξ ολοκλήρου την ανακοίνωση αυτή η οποία έχει μοναδική αναφορά τον λαϊκισμό», ανέφερε στην πρώτη του αντίδραση του ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

«Δεν αποδεχόμαστε και καταδικάζουμε έντονα τον ανιστόρητο και αβάσιμο ισχυρισμό που στερείται νομικής βάσης του προέδρου των ΗΠΑ Μπάιντεν σχετικά με τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1915» ανέφερε από την πλευρά του ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) Ομέρ Τσελίκ.

«Οι ιστορικές αλήθειες δεν αντικαθίστανται από ψέματα στον βωμό των πολιτικών επιδιώξεων. Στην ένδοξη ιστορία μας δεν υπάρχει Αρμενική γενοκτονία και δεν έγινε ποτέ!» σημείωσε από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος του AKP, Νουμάν Κουρτουλούς.

Η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ

Επίσημη ανακοίνωση σε αντίστοιχο ύφος εξέδωσε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, στην οποία δηλώνεται κατηγορηματικά ότι η Άγκυρα δεν αποδέχεται την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η απόφαση αυτή δεν έχει νομική βάση και δεν υποστηρίζεται από στοιχεία.

«Είναι σαφές ότι η εν λόγω δήλωση δεν έχει επιστημονική και νομική βάση, ούτε υποστηρίζεται από στοιχεία. Όσον αφορά τα γεγονότα του 1915, δεν πληρούνται καμία από τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη χρήση του όρου «γενοκτονία» που ορίζεται αυστηρά στο διεθνές δίκαιο» αναφέρεται στην ανακοίνωση και γίνεται λόγος για ««χυδαία παραμόρφωση της ιστορίας».

Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών καλεί τον πρόεδρο των ΗΠΑ «να διορθώσει αυτό το σοβαρό λάθος, το οποίο δεν εξυπηρετεί κανέναν άλλο σκοπό από το να ικανοποιήσει ορισμένους πολιτικούς κύκλους».

 

Επίθεση κατά ιρανικού πετρελαιοφόρου στα ανοιχτά της Συρίας

 

Επίθεση που σημειώθηκε σήμερα, Σάββατο, είχε στόχο ιρανικό πετρελαιοφόρο στα ανοιχτά της παράκτιας πόλης Μπάνιας στη Συρία, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το Παρατηρητήριο δεν ήταν σε θέση να διευκρινίσει αμέσως εάν ήταν μια επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος ή πύραυλο που εκτοξεύτηκε από πολεμικό πλοίο.

Σύμφωνα με το επίσημο συριακό πρακτορείο ειδήσεων SANA, πυρκαγιά ξέσπασε σε μια από τις δεξαμενές ενός πετρελαιοφόρου αγνώστων στοιχείων, που επλήγη «κατά τα φαινόμενα» από επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος.

Το υπουργείο Πετρελαίου της Συρίας ανακοίνωσε σήμερα ότι πυροσβεστικές ομάδες κατάφεραν να σβήσουν φωτιά που εκδηλώθηκε σε μια από τις δεξαμενές πετρελαιοφόρου στ' ανοιχτά της παράκτιας πόλης Μπάνιας έπειτα από ύποπτη επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος από τα χωρικά ύδατα του Λιβάνου, μετέδωσαν κρατικά μέσα ενημέρωσης.

 

Κλιμακώνεται η ένταση στο Ισραήλ μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών

 

Συγκρούσεις ξέσπασαν και χθες το βράδυ στην Ιερουσαλήμ, όπου μεγάλη αστυνομική δύναμη αναπτύχθηκε στα περίχωρα της Παλιάς Πόλης, μετά από τα βίαια επεισόδια που σημειώθηκαν την νύχτα της Πέμπτης με την συμμετοχή ακροδεξιών Εβραίων, Παλαιστινίων και αστυνομικών δυνάμεων με αποτέλεσμα τον τραυματισμό 120 ανθρώπων.

Συγκρούσεις στην Ιερουσαλήμ

Η ατμόσφαιρα στην Ιερουσαλήμ χθες για δεύτερη συνεχή νύχτα ήταν τεταμένη, με συμπλοκές να σημειώνονται μετά τα μεσάνυχτα μεταξύ Παλαιστινίων διαδηλωτών και ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων που αναπτύχθηκαν στα περίχωρα της Παλιάς Πόλης, μία μέρα μετά τα βίαια επεισόδια που ακολούθησαν την πορεία ενός ακροδεξιού εβραϊκού κινήματος.

Στις συγκρούσεις της νύχτας της Πέμπτης, η παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος έκανε λόγο για τουλάχιστον 105 τραυματίες, εκ των οποίων περίπου 20 διακομίστηκαν σε νοσοκομεία, ενώ η αστυνομία πρόσθεσε ότι καταμέτρησε 20 τραυματίες στις τάξεις της και συνέλαβε 44 ανθρώπους στη διάρκεια των συγκρούσεων αυτών.

Οι τελευταίες εκτεταμένες συγκρούσεις στην Ιερουσαλήμ χρονολογούνται τον Αύγουστο του 2019, όταν πραγματοποιήθηκαν ταυτόχρονα στην Παλιά Πόλη δύο θρησκευτικές εορτές – η μουσουλμανική Ιντ αλ-αντχά και η εβραϊκή Τισσά Μπεάβ. Οι συγκρούσεις μεταξύ της ισραηλινής αστυνομίας και των Παλαιστινίων άφησαν τότε περίπου 60 τραυματίες.

Μετά από μια ήρεμη μέρα χθες Παρασκευή, χιλιάδες πιστοί μουσουλμάνοι, αποχωρώντας από το τέμενος Εσπλανάντε μετά το τέλος της προσευχής, βρέθηκαν σε μια τεταμένη ατμόσφαιρα με την παρουσία δεκάδων ένοπλων αστυνομικών, υποστηριζόμενων από το ιππικό, ανέφερε ένας δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου.

Συγκρούσεις ξέσπασαν μεταξύ των πιστών και της αστυνομίας, με μπουκάλια νερού να πετάγονται στην αστυνομία που απάντησε με χειροβομβίδες κρότου λάμψης για να διαλύσει το πλήθος.

Εκατοντάδες Παλαιστίνιοι συγκεντρώθηκαν επίσης χθες το βράδυ στο σημείο ελέγχου της Καλαντίγια, κεντρικό σημείο απ' όπου περνούν οι Παλαιστίνιοι που θέλουν να μεταβούν από τη Ραμάλα στην Ιερουσαλήμ, τόνισε η αστυνομία, αναφέροντας ότι οι δυνάμεις επιβολής του νόμου «θα ενεργήσουν με αποφασιστικότητα και πυγμή ενάντια σε οποιαδήποτε απόπειρα διατάραξης» της δημόσιας τάξης.

Παλαιστίνιοι πέταξαν πέτρες και βόμβες μολότοφ στον τάφο της Ραχήλ, έναν εβραϊκό ιερό τόπο στη Βηθλεέμ, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, σύμφωνα με την αστυνομία.

Η παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος ανέφερε ότι οκτώ Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν στις χθεσινοβραδινές στις συγκρούσεις με την αστυνομία, εκ των οποίων δύο μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.

Την Παρασκευή το βράδυ, τρεις ρουκέτες εκτοξεύτηκαν από τη Λωρίδα της Γάζας στο νότιο Ισραήλ χωρίς να υπάρξει τραυματισμός, λίγες ώρες μετά από προειδοποίηση από την ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς, του κυβερνώντος ισλαμιστικού κινήματος στον παλαιστινιακό θύλακα.

«Να γνωρίζετε ότι πίσω σας στέκεται μια ισχυρή αντίσταση που είναι έτοιμη (να πολεμήσει)», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς, Ταξιαρχίες Εζεντίν αλ Κάσαμ, σε ανακοίνωση υπέρ των Παλαιστινίων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Οι συγκρούσεις την νύχτα της Πέμπτης ξέσπασαν αφού η ισραηλινή αστυνομία κινητοποιήθηκε για να περιφρουρήσει μια πορεία που οργάνωσε το ακροδεξιό εβραϊκό κίνημα Lahava, μια οργάνωση ανοικτά εχθρική προς τους Παλαιστίνιους, στην είσοδο της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ.

Η διαδήλωση αυτή της Lahava – κάποια μέλη της οποίας φώναζαν συνθήματα όπως «Θάνατος στους Άραβες», σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες – θεωρήθηκε πρόκληση και προκάλεσε συγκρούσεις με Παλαιστίνιους οι οποίοι επέστρεφαν από τη βραδινή προσευχή του Ραμαζανιού στην πλατεία των Τεμενών.

Νεαροί Παλαιστίνιοι οργάνωσαν αντιδιαδήλωση για να εκφράσουν την αντίθεσή τους σε αυτή την πορεία και επεισόδια ξέσπασαν στην είσοδο της Παλιάς Πόλης, που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Ιερουσαλήμ, την οποία έχει προσαρτήσει το Ισραήλ, τα οποία διήρκησαν ως τη νύκτα.

«Ήταν σαν εμπόλεμη ζώνη», είπε ένας Παλαιστίνιος αυτόπτης μάρτυρας στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς καταδίκασε την «υποκίνηση μίσους» των ισραηλινών ακροδεξιών ομάδων και προέτρεψε τη διεθνή κοινότητα να «προστατεύσει» τους Παλαιστίνιους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Η λιβανέζικη ένοπλη οργάνωση Χεζμπολάχ εξέφρασε αλληλεγγύη στους Παλαιστινίους, καταδικάζοντας τις ενέργειες της «αστυνομίας κατοχής» και «συμμοριών εποίκων».

Η Ουάσινγκτον εξέφρασε την «έντονη ανησυχία» της ενώ η Ιορδανία καταδίκασε τις «προκλήσεις από εξτρεμιστικές εβραϊκές ομάδες», καλώντας το Ισραήλ να «τερματίσει (...) τις παρενοχλήσεις» των κατοίκων της Παλιάς Πόλης και να άρει τους περιορισμούς στην πρόσβαση στο τέμενος αλ Άκσα.

Ταραχές είχαν ξεσπάσει και την Τετάρτη στην Ιερουσαλήμ. Βίντεο που αναρτήθηκαν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μεταδόθηκαν από τοπικά μέσα ενημέρωσης δείχνουν Άραβες που εργάζονταν σε καταστήματα στο κέντρο της πόλης και δημοσιογράφους να δέχονται βίαιες επιθέσεις από νεαρούς Εβραίους οι οποίοι φώναζαν «Θάνατος στους Άραβες».

Ο δήμαρχος της Ιερουσαλήμ Μόσε Λίον τόνισε στο ισραηλινό τηλεοπτικό δίκτυπ Kan ότι θα συνομιλήσει με παλαιστίνιους ηγέτες στην Ανατολική Ιερουσαλήμ με την ελπίδα να τερματιστεί η «άσκοπη βία» που συμβαίνει ένα μήνα πριν από τις πρώτες παλαιστινιακές κοινοβουλευτικές εκλογές που θα διεξαχθούν μετά από 15 χρόνια.

 

Θέατρο συγκρούσεων ξανά η Ιερουσαλήμ - Πάνω από 100 τραυματίες

 

Συγκρούσεις ξέσπασαν χθες Πέμπτη το βράδυ στην Ιερουσαλήμ μεταξύ της ισραηλινής αστυνομίας και Παλαιστίνιων διαδηλωτών, στη διάρκεια των οποίων τραυματίστηκαν περισσότεροι από 100 άνθρωποι, σύμφωνα με ιατρικές και αστυνομικές πηγές.

Η παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνος έκανε λόγο για τουλάχιστον 105 τραυματίες, εκ των οποίων περίπου 20 διακομίστηκαν σε νοσοκομεία, ενώ η αστυνομία πρόσθεσε ότι καταμέτρησε 20 τραυματίες στις τάξεις της και συνέλαβε 44 ανθρώπους στη διάρκεια των συγκρούσεων αυτών, των πιο βίαιων που έχουν ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια στην πόλη.

Οι συγκρούσεις ξέσπασαν αφού η ισραηλινή αστυνομία κινητοποιήθηκε για να περιφρουρήσει μια πορεία που οργάνωσε το ακροδεξιό εβραϊκό κίνημα Lahava, μια οργάνωση ανοικτά εχθρική προς τους Παλαιστίνιους, στην είσοδο της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ.

Οι δυνάμεις ασφαλείας είχαν αναπτύξει εκατοντάδες αστυνομικούς και το ιππικό κοντά στην Πύλη της Δαμασκού και σε γειτονικά σημεία, προκειμένου, σύμφωνα με τις ίδιες, να προστατευθεί «η ελευθερία της έκφρασης» και «το δικαίωμα του συνέρχεσθε».

Όμως η διαδήλωση αυτή της Lahava – κάποια μέλη της οποίας φώναζαν συνθήματα όπως «Θάνατος στους Άραβες», σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες – θεωρήθηκε πρόκληση και προκάλεσε συγκρούσεις με Παλαιστίνιους οι οποίοι επέστρεφαν από τη βραδινή μπροσευχή του Ραμαζανιού στην πλατεία των Τεμενών.

Νεαροί Παλαιστίνιοι οργάνωσαν αντιδιαδήλωση για να εκφράσουν την αντίθεσή τους σε αυτή την πορεία και επεισόδια ξέσπασαν στην είσοδο της Παλιάς Πόλης, που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Ιερουσαλήμ, την οποία έχει προσαρτήσει το Ισραήλ, τα οποία διήρκησαν ως τη νύκτα.

Αυτόπτες μάρτυρες ανάρτησαν σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφίες από τα βίαια επεισόδια.

Ταραχές είχαν ξεσπάσει και την Τετάρτη στην Ιερουσαλήμ. Βίντεο που αναρτήθηκαν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μεταδόθηκαν από τοπικά μέσα ενημέρωσης δείχνουν Άραβες που εργάζονταν σε καταστήματα στο κέντρο της πόλης και δημοσιογράφους να δέχονται βίαιες επιθέσεις από νεαρούς Εβραίους οι οποίοι φώναζαν «Θάνατος στους Άραβες».

Εβδομήντα Άραβες και Εβραίοι συνελήφθησαν την Τετάρτη και την Πέμπτη, από τους οποίους οι 64 παραμένουν υπό κράτηση, σύμφωνα με την ισραηλινή αστυνομία.

 

Και η Πολωνία στο «χορό» απελάσεων διπλωματών μεταξύ Ρωσίας και πρώην ανατολικού μπλοκ

 

Συνεχίζεται ο «χορός» των απελάσεων διπλωματών μεταξύ της Ρωσίας και χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ. Μετά την Πράγα και τη Βουδαπέστη, νέο «μέτωπο» ανοίγει με την Βαρσοβία, με την Μόσχα να δείχνει την «έξοδο» σε πέντε Πολωνούς διπλωμάτες ως αντίποινα για την απέλαση τριών διπλωματών της.

Ο Πολωνός πρεσβευτής, Κρσίστοφ Κραγιέφσκι, κλήθηκε στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών στη Μόσχα, όπου και ενημερώθηκε για την απέλαση πέντε Πολωνών διπλωματών, οι οποίοι πρέπει να εγκαταλείψουν την χώρα έως τις 15 Μαΐου.

Πρόκειται για κίνηση αντιποίνων για την απέλαση τριών Ρώσων διπλωματών από το έδαφος της Πολωνίας, κίνηση την οποία η Μόσχα χαρακτηρίζει «παραλογισμό» προειδοποιώντας με «καταστροφή» των διμερών σχέσεων.

«Αυτό [η απέλαση των Ρώσων διπλωματών] συνιστά μία ακόμη επιβεβαίωση του ότι η Βαρσοβία υλοποιεί συνειδητά την πολιτική της περαιτέρω υποβάθμισης και καταστροφής των διμερών μας σχέσεων» αναφέρεται στην ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.

Η Ρωσία χρησιμοποίησε ακριβώς την ίδια γλώσσα προ ημερών απευθυνόμενη στην Τσεχία, η οποία προέβη σε διαδοχικές απελάσεις Ρώσων διπλωματών για εμπλοκή τους σε κατασκοπευτικές δραστηριότητες.

Παράλληλα, την περασμένη εβδομάδα απέλασε δύο Βούλγαρους διπλωμάτες σε απάντηση για την απέλαση δύο Ρώσων διπλωμάτων, ενώ αναμένονται και απελάσεις Σλοβάκων διπλωματών μετά την απόφαση της Σλοβακίας να δείξει την «έξοδο» σε τρεις Ρώσους διπλωμάτες σε ένδειξη αλληλεγγύης προς την Πράγα.

Το κοινό στοιχείο πίσω από τις απελάσεις ρωσικού προσωπικού ήταν η κατασκοπεία, κατηγορία που διατύπωσαν ευθέως η Τσεχική και η Βουλγαρία και εμμέσως η Πολωνία, η οποία ανέφερε ότι οι εν λόγω διπλωμάτες προέβαιναν σε «δραστηριότητες εις βάρος» της χώρας.

Η Ρωσία, η οποία διατηρεί μεγάλες πρεσβείες στις πρωτεύουσες χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ, αρνήθηκε οργισμένη τις κατηγορίες.

Στην περίπτωση της Πολωνίας, ωστόσο, διατυπώθηκαν και άλλες κατηγορίες εκ μέρους της Μόσχας.

«Με τις προσπάθειες των πολωνικών αρχών κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών, οι επαφές με την Ρωσία πρακτικά έχουν παγώσει, ξεκίνησε ένας ντροπιαστικός πόλεμος εναντίον των σοβιετικών μνημείων, γίνονται προσπάθειες να τορπιλιστούν τα ρωσικά ενεργειακά έργα, γίνεται μια ευρείας κλίμακας αντιρωσική εκστρατεία ενημέρωσης, διαστρεβλώνεται η Ιστορία, παρατείνονται χωρίς τέλος οι αντιρωσικές κυρώσεις της Δύσης» αναφέρεται στην ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών.

 

Η αντιτρομοκρατική στο εδώλιο

Επειδή είχα την "τύχη" να είμαι φοιτητής στη διάρκεια της χούντας και ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει αστυνομία και ασφαλίτες κάθε τύπου, δεν έχω καμιά αμφιβολία να πιστέψω αυτά που γράφει ο μηνυτής της αντιτρομοκρατικής (των στελεχών της δηλαδή) για εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος του και του φίλου του. Και γιαυτούς που υποστηρίζουν ότι δεν είναι όλοι οι αστυνομικοί το ίδιο, αυτό που θα με πείσει, όπως και όλο το λαό, είναι η απλή πράξη να διαχωρίσουν με έμπρακτο τρόπο τη θέση τους. Φυσικά όλη την ευθύνη την φέρνουν η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου δημόσιας τάξης (πως είναι δυνατόν με όλα αυτά να το ονομάσεις προστασίας του πολίτη, που το μετονόμασε ο ΣΥΡΙΖΑ). Την ίδια ευθύνη φέρνει και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς δεν έκανε τίποτα στα 5 σχεδόν χρόνια της διακυβέρνησης του για να διαλύσει τους φασιστικούς πυρήνες που δρουν μέσα στα σώματα ασφάλειας.

Στις 10 Μαρτίου ημέρα Τετάρτη, περίπου στις 3:00 το μεσημέρι καθώς εργαζόμουν ως διανομέας σε γειτονικό καφέ από την οικεία μου, αποχώρησα για μια στιγμή γιατί ήθελα να πάρω κάτι από το σπίτι μου. Εκείνη η στιγμή ήταν η αρχή των βασανιστηρίων που επακολούθησαν.

Δύο πολιτικά αυτοκίνητα και μια μηχανή εμφανίστηκαν στο στενό του σπιτιού μου, κατέβηκαν από τα οχήματά τους 4 με 5 άνδρες της αντιτρομοκρατικής - όπως έμαθα αργότερα - και όρμησαν με μανία προς το μέρος με σκοπό να με ακινητοποιήσουν. Άρχισαν να με χτυπάνε ακριβώς έξω από το σπίτι μου, μου πέρασαν πισθάγκωνα χειροπέδες, μου τράβηξαν και πέταξαν την προστατευτική μάσκα από το πρόσωπό μου, μου φόρεσαν την κουκούλα που είχε το φούτερ μου και με πέταξαν μέσα στο όχημά τους.

Ενώ συνέχιζαν να με χτυπούν στο πρόσωπο και στα πλευρά μου, οι δύο που είχα δίπλα μου αλλά και ο συνοδηγός ο οποίος γύρισε θέλοντας να συμμετάσχει και αυτός - ρωτούσα ποιός είναι ο λόγος της βίαιης σύλληψης μου. Οι απαντήσεις του ήταν μόνο βρισιές και γροθιές λέγοντάς μου τα εξής:

"Τώρα παλιομπάσταρδε τη γάμησες, έπεσες στα χέρια μας και δεν γνωρίζει κανείς που βρίσκεσαι, θα σε σκοτώσουμε στο ξύλο".

Στη συνέχεια της διαδρομής προς τη ΓΑΔΑ, δεν έκανα κάποια ερώτηση για την σύλληψή μου και απλά ζητούσα να ενημερώσουμε την εργοδότριά μου ότι δεν πρόκειται να επιστρέψω στο μαγαζί, αλλά αυτό ήταν μάταιο, παίρνοντας τις παραπάνω υβριστικές απαντήσεις.

Μπήκαμε με το αμάξι στο υπόγειο της ΓΑΔΑ, με τράβηξαν έξω και στη διαδρομή για το ασανσέρ, όποιος βρισκόταν στο χώρο ήθελε να βάλει το χεράκι του με χτυπήματα και βρισιές. Με πέταξαν μέσα στο ασανσέρ σαν σκουπίδι και με κλωτσούσαν μέχρι να φτάσουμε στον 12ο όροφο.

Όταν φτάσαμε, μπήκαμε μέσα σε ένα γραφείο όπου και κατασχέθηκαν τα πράγματά μου (κλειδιά, τσιγάρα, κινητό, πορτοφόλι και τα χρήματα του ταμείου του μαγαζιού που είχα πάνω μου). Με έγδυσαν, με έψαξαν χτυπώντας με παράλληλα στα πλευρά και γενικώς σε όλο μου το σώμα, μου έκαναν διάφορες ερωτήσεις μεταξύ των οποίων και το αν αναγνωρίζω σε μια φωτογραφία που μου επέδειξαν τον αδελφικό μου φίλο Άρη Παζαχαρουδάκη.

Κάπου εδώ να σημειώσω, ότι η φωτογραφία που μου δείχνανε ήταν από το καλοκαίρι γεγονός που καταδεικνύει πως τον είχαν από παρακολούθηση μήνες τώρα σε αντίθεση με τα επίσημα έγγραφα που διατείνονται πως αυτή έχει ξεκινήσει τον Ιανουάριο του 2021. Στοχοποιώντας τον για την πολιτική του δράση.

Έπειτα, με μετέφεραν βίαια στο ανακριτικό δωμάτιο, όπου και με πέταξαν στη γωνία του δωματίου, πισθάγκωνα δεμένο, με φορεμένη κουκούλα κοιτάζοντας προς τον τοίχο. Σαφώς καθόλη την διάρκεια των μετακινήσεων από το σπίτι μου στη ΓΑΔΑ και εν συνεχεία στο ασανσέρ και τα δωμάτια του 12ου ορόφου δεν σταμάτησαν στιγμή να με λιντσάρουν με κλωτσιές, γροθιές, χαστούκια, τρικλοποδιές και φυσικά με χυδαίες και προσβλητικές βρισιές προς το πρόσωπό μου, την οικογένειά μου και τον κόσμο που πήρε μέρος στην πορεία της Νέας Σμύρνης για να διαμαρτυρηθεί για την αστυνομική βία.

Μέσα στο ανακριτικό γραφείο, όπου με κράτησαν την περισσότερη ώρα κατά τη διάρκεια της σύλληψής μου, αδιαμφισβήτητα μου έκαναν τα περισσότερα ψυχολογικά αλλά και σωματικά βασανιστήρια. Προσπαθούσαν να αποσπάσουν πληροφορίες για το συμβάν, αλλά και ονόματα ανθρώπων που συμμετείχαν στο σκηνικό πιστεύοντας ότι γνωρίζω κάποιους από τον χώρο της ΑΕΚ - αφού είδαν κάρτες διαρκείας στο πορτοφόλι μου αλλά και το τατουάζ που έχω για την αγαπημένη μου ομάδα πιστεύοντας ότι είμαι χούλιγκαν και ότι κατέβηκα με κάποιο μπλοκ οπαδών - αλλά και άτομα του αναρχικού κινήματος δίχως εγώ να γνωρίζω κανέναν και δίχως να έχω ανάμειξη με τα γεγονότα.

Οι απειλές που δέχτηκα ήταν ασταμάτητες για την σωματική μου ακεραιότητα, αλλά και για την στοχοποίηση στο πρόσωπο μου είτε προφυλακιστώ είτε όχι, λέγοντάς μου:

"Μπάσταρδε θα σε χτυπάμε μέχρι να πάθεις ότι έπαθε ο δικός μας. Θα γαμήσουμε όλους τους αναρχικούς, τους οπαδούς και τους γαμημένους αεκτζήδες. Αν δεν δώσεις κόσμο θα την πληρώσεις εσύ για όλους και είτε προφυλακιστείς είτε όχι, όπου σε πετυχαίνει η αστυνομία και ειδικότερα η Δράση θα σε δέρνει και θα σε τραμπουκίζει γιατί έχουμε δώσει τις φωτογραφίες σου παντού"

Με χτυπούσαν επανειλημμένα σε όλο μου το σώμα, μου πατούσαν τις χειροπέδες οι οποίες ήταν πολύ σφιχτά δεμένες στους καρπούς μου, στο πάτωμα. Με σκοπό τα χέρια μου να ματώσουν και να πρηστούν. Χτυπούσαν το κεφάλι μου στον τοίχο, μου έδιναν γονατιές στα πλευρά, με πατούσαν στη σπονδυλική στήλη και γενικώς όπου έβρισκαν σάρκα.

Ύστερα από πολλή ώρα, με σήκωσαν και με μετέφεραν σε έναν άλλο χώρο για να πάρουν τα δακτυλικά αποτυπώματά μου, όπου με είχαν περικυκλώσει κατά την ώρα της διαδικασίας κοιτάζοντας με άγριο και απειλητικό βλέμμα καθώς μου πατούσαν τα δάχτυλα των ποδιών διότι μου είχαν βγάλει τα παπούτσια και τα πετούσαν στο κεφάλι μου. Εκεί απέσπασαν τα δακτυλικά μου αποτυπώματά δια της βίας.

Επιστρέψαμε στο δωμάτιο όπου με βασάνιζαν και συνέχισαν το έργο τους λιντσάροντας με, βγάζοντας τα κόμπλεξ και το μίσος τους πάνω μου. Πηγαινοέρχονταν από πίσω μου έχοντας βαρύ βηματισμό με σκοπό να με χτυπήσουν αιφνιδιαστικά, άκουγα να φορούν γάντια προστασίας και να λένε ο ένας στον άλλον: "Όχι, εσύ έχεις πιο χοντρά δάχτυλα" υπονοώντας την σεξουαλική κακοποίησή μου και ανοιγόκλειναν με θόρυβο τα φερμουάρ των μπουφάν τους με τον υπαινιγμό ότι θα βγάλουνε κάτι.

Μιλούσαν ψιθυριστά έξω από την πόρτα, προφανώς επίτηδες για να τους ακούσω, λέγοντας για το τι άλλο σκόπευαν να μου κάνουν αλλά και για τον Άρη.

Κάποια στιγμή, μπήκε ένας αστυνομικός και μου είπε ότι σχόλασε και πώς "χάρηκε για τη γνωριμία". Φεύγοντας γύρισε και μου είπε: "Βασικά δεν φεύγω έτσι, ξέχασα κάτι. Πες με δυνατά κωλόμπατσο και μετά θα φύγω". Εγώ αναρωτήθηκα, αλλά ύστερα από ένα χτύπημά του ξεκίνησα να τον αποκαλώ όπως μου είπε και να τον βρίζω όλο και πιο δυνατά όσο εκείνος κλωτσούσε το χέρι μου. Στην τελευταία και πιο δυνατή του κλωτσιά, όπου νόμιζα από τον πόνο ότι έσπασε το χέρι μου, ούρλιαξα και το ανέφερα και τότε ένας άλλος έτρεξε να με ξανά κλωτσήσει στο ίδιο σημείο γελώντας. Ο προηγούμενος έφυγε ικανοποιημένος χαριτολογώντας ότι "τώρα ένιωθε καλύτερα".

Μετά από πολλές ώρες βασανιστηρίων, μου έδιναν χρόνο να σκεφτώ και να δώσω ονόματα ανθρώπων που δεν ήξερα, επιστρέφοντας πάλι με κλωτσιές και γροθιές. Όλα αυτά τα ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια, διήρκησαν περίπου 8 με 9 ώρες. Παρέμεινα εκεί μέχρι τις 2:00 το βράδυ όπου μετά από πολλή ώρα που τους το ζητούσα, με μετέφεραν στα κρατητήρια του 7ου.

Δε μου έδωσαν ποτέ τη δυνατότητα να καλέσω δικηγόρο. Και δε μου επέτρεψαν παρά μόνο ένα τηλεφώνημα στον αδερφό μου παρουσία αστυνομικού επιβάλλοντας μου να του πω που βρίσκομαι και ότι "μου έχουν συμπεριφερθεί άψογα".

Όταν επιτέλους έφτασα στα κρατητήρια εκεί συνάντησα τον αδερφικό μου φίλο Άρη, ο οποίος είχε εμφανώς βασανιστεί.

Είχαμε ειδική μεταχείριση σε σχέση με τους υπόλοιπους κρατούμενους, δεν μας απαντούσαν σε καμία ερώτηση, παρίσταναν ότι δεν υπήρχαμε, μας είχαν αποκομμένους, ήταν πάντα επιθετικοί και ήμασταν μονίμως κλειδωμένοι κατουρώντας στην ανάγκη μας μέσα σε μπουκάλια. Δεν πήραμε ποτέ πρωινό και φαγητό τις πρώτες ημέρες, και δεν άφηναν κανέναν συγκρατούμενο να μας προσφέρει νερό, κρουασάν ή τσιγάρα. Αυτό μπορεί να επιβεβαιωθεί από την κάμερα καταγραφής (όπου μόνο το κελί μας είχε) αλλά και από τους υπόλοιπους συγκρατούμενούς μας.

Στις 13 Μαρτίου κρίθηκα προφυλακιστέος από εισαγγελέα και ανακριτή με τις κακουργηματικές κατηγορίες της απόπειρας ανθρωποκτονίας, της έκρηξης, της κατασκευής και της κατοχής εκρηκτικών υλών καθώς και με άλλα πλημμελήματα και από τις 16 του ίδιου μηνός, κρατούμαι στις φυλακές Λάρισας.

Όλες αυτές τις ημέρες έχω στοχοποιηθεί τόσο από την αστυνομία, όσο και από τα ΜΜΕ ως κάποιου είδους βίαιος χούλιγκαν δίχως αυτό να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι ότι έχω μια αγνή αγάπη ως προς την ομάδα μου την ΑΕΚ. Η οποία αγάπη όμως δεν σχετίζεται με σκηνικά οπαδικής βίας. Βρέθηκα στην πορεία της Νέας Σμύρνης για τα περιστατικά αστυνομικής βίας, αυταρχισμού και αυθαιρεσίας που το τελευταίο διάστημα γίνονται όλο και πιο συχνά. Δεν κατέβηκα με κάποιο οργανωμένο μπλοκ οπαδών όπως ψευδώς διαρρέει η αστυνομία, κατέβηκα στην πορεία μαζί με τον Άρη, ο οποίος δραστηριοποιείται πολιτικά στον αναρχικό χώρο και έχει στοχοποιηθεί προσωπικά από την αντιτρομοκρατική. Γι'αυτό άλλωστε είμαστε οι μοναδικοί από τους διωκόμενους που συνελήφθησαν από την εν λόγω υπηρεσία, με προφανή σκοπό, την αναβάθμιση της δίωξής μας.

Όσον αφορά εμένα, μπορεί να μην ανήκω σε κάποια συλλογικότητα, αλλά έχω πολιτική δραστηριότητα σε κινήσεις αλληλεγγύης και ενάντια στην κρατική καταστολή. Αυτές άλλωστε οι κοινωνικές και πολιτικές μου ανησυχίες, ήταν που με ώθησαν στο να συμμετάσχω στην μεγαλειώδη πορεία της Νέας Σμύρνης όπου χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν μαζικά ενάντια στην αστυνομική βία και καταστολή. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι συμμετείχα στον ξυλοδαρμό του εν λόγω αστυνομικού, οι κατηγορίες είναι κατασκευασμένες με σκοπό να εξυπηρετήσουν κυβερνητικές σκοπιμότητες και να διαφημίσουν τις αυθαίρετες και χωρίς στοιχεία συλλήψεις ως "διαλεύκανση της υπόθεσης". Γι'αυτό άλλωστε δεν δίστασαν να σύρουν στις φυλακές και έναν άνθρωπο με μοναδικό στοιχείο την αντιφατική ψευδομαρτυρία ενός "γνωστού φαρσέρ"

Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω, όσες και όσους μέσα σε μια τόσο δύσκολη συνθήκη, στήριξαν εμένα και την οικογένειά μου. Εύχομαι σε όλους και όλες καλή δύναμη, κουράγιο και είμαι βέβαιος ότι στο τέλος η αλληλεγγύη θα νικήσει!

Ο.Μ

Φυλακές Λάρισας